ΤΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΤΟΥ ΕΚΔΟΤΗ: Ιστορικό χαμηλό
«Την ομιλία του Κώστα Καραμανλή την εξέλαβα όπως όλοι. Όχι μόνο αυτός, γιατί αυτός καλά κάνει, μα και οι άλλοι που ήταν καθιστοί και χειροκροτούσαν και γελούσαν κάποιοι άλλοι, είναι συνένοχοι όλοι. Δεν είναι ένας, είναι όλοι. Εξοργίστηκα πάρα πολύ με αυτή την εικόνα, και μετά θα φταίμε εμείς που θα βγούμε από τα όριά μας. Προσβάλλει τη μνήμη των παιδιών μας. Τι κοροϊδία είναι αυτά που κάνουν απέναντι στον πολίτη που τους πληρώνει; Δεν έχουν παιδιά, εγγόνια; Περιμέναμε ότι θα τη δώσει από μόνος του τη βουλευτική ασυλία. Όλοι έτσι είχαμε την αίσθηση. Όχι μόνο δεν την έδωσε, αλλά δεν φταίει και σε τίποτα. Δεν ευθύνεται για κάτι»
Άλμα Λάττα – μαμά της Κλαούντια
Τους τελευταίους μήνες έχει σημειωθεί μία κρίσιμη μετατόπιση σε σχέση με το έγκλημα των Τεμπών. Από το κλάμα του υπουργού Καραμανλή στο τόπο του εγκλήματος, μέχρι την,πλήρως αλαζονική και εξοργιστικά προκλητική για τους συγγενείς των θυμάτων, στάση του ιδίου και λοιπών κοινοβουλευτικών, είναι προφανές ότι έχει μεσολαβήσει μία ουσιαστική κυβίστηση. Η πρόσφατη συζήτηση στη Βουλή αποτέλεσε το επιστέγασμα στην αλλαγή της επικοινωνιακής και γενικότερης διαχείρισης ενός ζητήματος, το οποίο ένα και πλέον χρόνο μετά, εξακολουθεί να απασχολεί έντονα την κοινωνία.Δεν αισθάνονται ότι υφίσταται πια η ανάγκη για απολογητικές τοποθετήσεις. Κουνούν το δάχτυλο, ειρωνεύονται, χασκογελούν… Έχει σκοτωθεί κόσμος. Έχουν σκοτωθεί παιδιά, και υπάρχουν πολιτικοί οι οποίοι χασκογελούν. Λίγες μέρες πριν το τραγικό συμβάν φωνασκούσαν καταγγέλλοντας ότι είναι ντροπή. Τώρα όμως οι ίδιοι αποδεικνύουν ότι δεν ερυθριούν στο ελάχιστο.
Υπάρχει μόνο ένα πρόβλημα. Οι μάνες. Αν αυτή η φοβερή τραγωδία δεν λησμονήθηκε ακόμη και παραμένει έντονα χαραγμένη στο συλλογικό ασυνείδητο της κοινωνίας, είναι επειδή οι μάνες, οι πατεράδες, τα αδέρφια, δεν μπορούν και δεν θέλουν να ξεχάσουν τους αγαπημένους τους. Δεν μπορούν και δεν θέλουν να ξεχάσουν τα παιδιά που χάθηκαν τόσο πρόωρα και τόσο άδικα από τη ζωή. Με την κυρία Καρυστιανού πανταχού παρούσα, ο Σύλλογος Συγγενών Θυμάτων Τεμπών κάνει όλα εκείνα τα οποία θα έπρεπε να δρομολογούνται από τις αρμόδιες κρατικές και κυβερνητικές οντότητες. Είναι αποφασισμένοι και δεν πρόκειται να σταματήσουν. Δεν θα κάνουν πίσω. Δεν θα πάψουν να διεκδικούν το δίκαιο. «Θα κάνω τα πάντα για να δω τους υπεύθυνους στη φυλακή», διαμηνύει προς πάσα κατεύθυνση η κυρία Καρυστιανού.
Και φυσικά η φωνή τους ακούγεται. Στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Δεν είναι μόνο οι υπογραφές των πολιτών οι οποίες αγγίζουν πλέον το 1.350.000. Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές, για ακόμη μία φορά το hashtag στο X (πρώην Twitter) για τα Τέμπη βρίσκεται στην πρώτη θέση με τους πολίτες να ζητούν Δικαιοσύνη και απόδοση ευθυνών, κατηγορώντας ευθέως την κυβέρνηση για συγκάλυψη. Μέσα σε λίγες ώρες το #Τέμπη_Δικαίωση εκτοξεύτηκε και έγινε πρώτο, έχοντας συγκεντρώσει πάνω από 40.000 posts. Οι συγγενείς και η ελληνική κοινωνία εξακολουθούν πεισματικά να ζητούν Δικαίωση αλλά δυστυχώς η δημοκρατία, υπό την έννοια της ορθής λειτουργίας των θεσμών του πολιτεύματος βρίσκεται σε Ιστορικό χαμηλό. Η κακή παράσταση –μία ακόμη– που έλαβε χώρα στη Βουλή, αποδεικνύει πως ούτε σε αυτή την περίπτωση υπάρχει η παραμικρή διάθεση να πράξουν άπαντες ορθά και κατά συνείδηση.
Ακόμα όμως κι αν το βαρομετρικό της δημοκρατίας μας είναι χαμηλό, το φρόνημα αυτών των ανθρώπων είναι υψηλό και δεν κάμπτεται. Οι συγγενείς ζητούν Δικαίωση. Η κοινωνία ζητά Δικαίωση. Τα Τέμπη ζητούν Δικαίωση.
Ο εκδότης
