Το κλεμμένο καρότσι, η μαντάμ Ορτάνς και ο Ζορζ Μπρασενς

Του Θεόδωρου Κόλλια –  συγγραφέα και διαχειριστή του yannitsochori. blogspot,com.

Η οδός Φυλής, που εκτείνεται κοντά από την πλατεία Βάθη έως πέρα τα Πατήσια είναι η «εθνική» οδός της αγοραίας συνουσίας, με τους οίκους ανοχής, ενοχής, κοινώς μπουρδέλα της Αθήνας. Εξάλλου τις Τετάρτες εδώ, στο ύψος του Αγίου Παντελεήμονα,  γίνεται μεγάλη Λαϊκή αγορά. Σε αυτό το μήκος του δρόμου και στα παράπλευρα δρομάκια με την ίδια αύρα  κύματος δεν υπάρχει κανένα άλλο μαγαζί, παρά οι ναοί της Αφροδίτης με ταθρυλικά φωτάκια-σήμαντρα, μέρα νύχτα,και ένα Σούπερ Μάρκετ μεγαλούτσικο με  μπόλικη πελατεία από άτομα κάθε φυλής και χρώματος. Κι αυτό γιατί η περιοχή από την Αριστοτέλους και κάτω έχει κατακλυσθεί από μετανάστες. Δυστυχώς εδώ βασιλεύει άλλος Θεός και έτσι αντιμετωπίζεται κι από την Πολιτεία. Ένα μικρό παράδειγμα, μπλε κάδοι καθαριότητας για ανακύκλωση δεν έχουν τοποθετήσει πουθενά, τους δε άλλους τους αδειάζουν αραιά οπότε καταλαβαίνετε τι γίνεται. Η πιο υποδεέστερη περιοχή σε όλη την Αθήνα. Ναι αλλά ο Άγιος Παντελεήμονας αν και ο ναός του είναι  μεγαλοπρεπής και ο πρώτος σε όλα τα Βαλκάνια, κάνει τα στραβά μάτια, κα ιείναι κατηγορούμενος από παλιά, την προηγούμενη δεκαετία, όταν στην ενορία του βασίλευε η βία, οι διωγμοί και οι φόνοι από ρατσιστικές, φασιστικές ομάδες.

Δυο δρόμους πιο πάνω είναι η Πελλήνης, μικρός πεζόδρομος με το σπίτι και το βιλαέτι μου, γιαυτό και πολύ συχνά βρίσκομαι εκεί.

Να σας πω και το άλλο, είναι μια περιοχή ήσυχη χωρίς κανένα σημάδι παραβατικότητας κι ας απορούν πολλοί φίλοι. 

Λοιπόν μια Τετάρτη  έγινα μάρτυρας ενός τραγελαφικού περιστατικού. Συνήθως την ημέρα αυτή πηγαίνω στη Λαϊκή παρέα με το καρότσι μου, που  το φουλάρω με διάφορα προϊόντα. Από εκεί πηγαίνω στο Σούπερ Μάρκετ που λέγαμε.  Αφήνω το καρότσι σε μια γωνία, δίπλα στα ταμεία και κάνω τα ψώνια μου. Εκείνη την Τετάρτη, με το  που  μπαίνω στο μαγαζί βλέπω μια γυναίκα να σκούζει και να οδύρεται οργισμένη. Όπως γίνεται πάντα σε τέτοιες περιπτώσεις είχαν μαζευτεί γύρω της πολλοί…περίεργοι.. Αμέσως κατάλαβα τι είχε γίνει, μια και η οδυρόμενη φώναζε:”Η έρμη το είχα γεμίσει και μάλιστα είχα πάρει και σμύρνα να τιμήσω το Μητσοτάκη….” 

Η λεγάμενη κυρία, όπως καταλαβαίνετε πριν πήγε στη Λαϊκή, όπως κι εγώ,  ήρθε εδώ λουσάτη και κουνάμενη και άφησε το γεμάτο καρότσι δίπλα στα ταμεία, όπως το κάνουμε πολλοί.. Φαίνεται κάποιος “μάγκας την παρακολούθησε και την κατάλληλη στιγμή το βούτηξε και βγήκε από το μαγαζί σαν κύριος. Ούτε γάτα, ούτε ζημιά.

Η συνέχεια όμως είναι  “σπιρτόζικη” μεν αλλά νομίζω διδακτική.

Δυο λεπτά πριν, καθώς ερχόμουν είδα μια γυναίκα, λίγο “σποριασμένη”, να βγαίνει από το Σούπερ Μάρκετ, σέρνοντας ένα καρότσι λίγο βίαια. Την παρατήρησα έτσι από περιέργεια με την τρόπο που πήγαινε, και την βλέπω να μπαίνει στα γρήγορα στην«αμαρτωλή» πόρτα, του πιο κοντινού μπουρδέλου από τα τόσα της Φυλής. Κάποια Μαντάμ Ορτάνς η κακομοίρα τσατσά θα είναι..Για μια  στιγμή είπα να το αναφέρω και να την καρφώσω αλλά αμέσως ήρθε στο νου μου ένας στίχος του Ζορζ Μπρασένς με τους μικροκλέφτες και τον κουλό [φωτογραφία], οπότε το απέκλεισα και δεν το έκανα.

Και τώρα που το σκέφτομαι, λέω καλά έκανα, εντάξει μωρέ, σιγά τη μεγάλη ζημιά που υπέστη η κυρία …Τούλα, 30 με 50 ευρώ το πολύ. Αλλά πάνε και τα σμύρνα, πάνε και οι δάφνες…