Το ηρωικό Έπος των απωλειών!

        Γράφει η Ελένη Παπαδοπούλου

• Επιτέλους ξάνοιξε ο καιρός, μουλιάσαμε από την βροχή, να βγούμε και για ελιές Μαριγούλα μου. Γιατί εδώ που φτάσαμε ή θα κάνει έξι μήνες να βρέξει ή θα βρέχει μετά άλλους έξι! Μέση λύση δεν έχει. Σήμερα που κάνει διάλειμμα η λιακάδα, άντε να μαζέψουμε κανένα σακί μπας και βγάλουμε ένα τενεκέ λάδι γιατί όχι δεν θα μας μείνει να πουλήσουμε δράμι, ούτε για την τοματοσαλάτα το καλοκαίρι δεν θα χουμε. Σπορέλαιο θα βάζουμε!
• Μη φοβάσαι, θα αποζημιωθείς για τη χαμένη σοδειά με μια… μούντζα! Πλήρωνε μετά εσύ τον ΕΛΓΑ κι όταν έρχεται η επιδότηση αντί να παίρνεις λεφτά θα δίνεις και τα ρέστα! Και το Υπουργείο θα σφυρίζει κλέφτικα και θα σε στέλνει στις ιδιωτικές ασφαλιστικές  για να χεις λέει το κεφαλάκι σου ήσυχο πνιγείς, καείς να αποζημιωθείς! Η ψαροκώσταινα Ασημούλα μου κοντεύει να γίνει Αμέρικα! Εδώ μόνο δίνεις, δεν παίρνεις! Κάτι ήξερε κι ο Ελύτης όταν έγραφε  “Ένα το χελιδόνι και η άνοιξη ακριβή , για να γυρίσει ο ήλιος θέλει δουλειά πολλή” και μέρα που ΄ναι το θυμάμαι και περισσότερο.
• Ειδικά στην Ηλεία φιλενάδα, οι τοπικοί άρχοντες τραβάνε μεγάλο ζόρι, πολύ δουλειά, γι αυτό και πάμε συνέχεια μπροστά. Δεν είδες τώρα, θα κλείσουνε και τη ΣΕΤΤΗΛ- την… κλεισμένη από χρόνια θα μου πεις-  και μόλις το ακούσανε οι αρχόντοι μας, σαν οβίδα τους έσκασε στο κεφάλι το μαντάτο,  μόνο… απεργία πείνας δεν μας είπαν ότι θα κάνουμε!
• Αχ Ασημούλα μου, που ‘ ναι τα χρόνια εκείνα τα ωραία που βγαίναμε στα νιάτα μας στην πλατεία του Πύργου και έτριζε η γης από την ομορφιά μας και οι φαντάροι μας  είχανε όλο ψιτ και ψιτ και βαράγανε προσοχή στο δρόμο για πάρτη μας! Τώρα  έτσι κι αλλιώς φαντάρους βλέπουμε μόνο στις παρελάσεις της 25ης Μαρτίου και της 28ης Οκτωβρίου! Το ζήτημα λοιπόν αλλού είναι, ότι σε τούτον τον ξερότοπο όλο χάνουμε, τίποτα δεν μπορούμε να κερδίσουμε. Μετά το Έπος του ΄40 στην Ηλεία λέω να θεσμοθετήσουμε και μια δική μας τοπική εθνική εορτή, να γιορτάζουμε το…  ηρωϊκό Έπος των απωλειών!
• Μα δεν έχεις κι άδικο να αγανακτείς μωρή Μαριγουλα, εδώ το μόνο που μπορεί να μας έρθει ουρανοκατέβατο στο κεφάλι είναι κανένα αεροπλάνο που θα χάσει τον προσανατολισμό του! Άντε να “κατέβει” άλλη μια φορά το βουνό του Κατακόλου κάτω στο χωριό μετά από καταιγίδα και φαντάσου να τύχει να ‘ χει και κρουαζιέρα! Νέα ατραξιόν για τους τουρίστες το… γεωλογικό πάρκο μετά το αξιοθέατο των… «ΕΛΤΑ»! Αν και προχθές που έγινε αυτό στο Κατάκολο, θυμήθηκα την παροιμία “αν δεν πάει ο Μωάμεθ στο βουνό, πάει το βουνό στο Μωάμεθ! Μωρέ λες;
• Εδώ καλή μου ούτε ο Χριστός, ούτε κι ο Μωάμεθ θα μας σώσουνε όσο καλή θέληση και να ‘ χουνε γιατί το παίζουμε όλοι… Βούδες! Οι σοφοί που όλα τα ξέρουνε και κάααααθονται! Κι όταν έρχονται αιφνιδιαστικά σαν τηλεγράφημα οι αποφάσεις “άνωθεν”, ο Βούδας γίνεται… Κούδας! Γι αυτό μας παίρνει η μπάλα!

 “Πότε Βούδας, πότε Κούδας, πότε Ιησούς κι Ιούδας…”