Το greedflation είναι εδώ
Υπάρχει ο πληθωρισμός της ζήτησης, υπάρχει ο πληθωρισμός της ενεργειακής κρίσης και του πολέμου και υπάρχει και ο πληθωρισμός της απληστίας. Στις δύο πρώτες περιπτώσεις τα συμβατικά όπλα της νομισματικής πολιτικής, οι αυξήσεις επιτοκίων, μπορεί να φέρνουν πόνο, ενίοτε όμως παράγουν και αποτέλεσμα. Στην τρίτη περίπτωση τα μπαζούκας των κεντρικών τραπεζών αφοπλίζονται ακαριαία και μένει μόνον ο πόνος και τα (πληθωρισμένα) υπερκέρδη των επιχειρήσεων.
H τρίτη εκδοχή είναι το λεγόμενο greedflation η εκδοχή στην οποία φαίνεται να φθάνει πια και η Ελλάδα. Το είπε πρώτο το ΔΝΤ, το λέει τώρα και το Γραφείο Προϋπολογισμού της Βουλής: Λέει, και υπενθυμίζει, πως ο πληθωρισμός έχει αναδιανεμητικές επιπτώσεις δηλαδή, βελτιώνει τη θέση κάποιων, επιδεινώνοντας τη θέση κάποιων άλλων. Εν προκειμένω, επιδεινώνει τη θέση των εργαζομένων και δη των χαμηλόμισθων και βελτιώνει τη θέση των επιχειρήσεων που, αντί να περιορίσουν τα περιθώρια κέρδους τους, τα αυξάνουν εν μέσω ανατιμήσεων ιστορικής κλίμακας. Περίπου το ίδιο λένε και τα στοιχεία της Eurostat, που έδειξαν ότι στην τριετία 2019-2022 στην Ελλάδα τα κέρδη αυξήθηκαν κατά 17% και οι μισθοί μόλις κατά 2%.
