Το «δώρο»

Αξιοποιώντας κοινοτικές οδηγίες περί ενεργού και μη ενεργού χρόνου, αλλά κυρίως επικαλούμενη Προεδρικό Διάταγμα του 1932, η γενική γραμματέας Εργασιακών Σχέσεων, Αννα Στρατινάκη, με ερμηνευτική εγκύκλιο που εξέδωσε  εξαιρεί (για να μη χρησιμοποιήσουμε τη λέξη «υφαρπάζει») μία ώρα (30 λεπτά προ της έναρξης και 30 λεπτά μετά τη λήξη της εργασίας) από τον χρόνο εργασίας του βιομηχανικού εργάτη ή υπαλλήλου και τη δωρίζει ως απλήρωτη εργασία στους επιχειρηματίες βιομηχάνους.

Δεν γνωρίζουμε αν αυτό το «δωράκι» συνάδει με τις φωνές των Ελλήνων βιομηχάνων για «αναβίωση της ευρωπαϊκής βιομηχανίας ώστε να γίνει πιο ανταγωνιστική έναντι της Κίνας», αλλά είναι σίγουρο ότι λειτουργεί σε βάρος της μισθωτής εργασίας. Η ρύθμιση θα μπορούσε να εκληφθεί και ως δώρο στο νέο εκλεγέντα πρόεδρο, του Συνδέσμου, Σπύρο Θεοδωρόπουλο, ο οποίος σε πρόσφατη συνέντευξη του στην εφημερίδα «Καθημερινή» είχε θέσει ως ζητούμενο την εξασφάλιση μεγαλύτερης ευελιξίας στην εργασία.