Το Ασφαλιστικό, το Δημογραφικό και η στήριξη του θεσμού της Οικογένειας!
του Λευτέρη Βαρουξή υποψ. βουλευτή Ηλείας
Το σοβαρό που παράλληλα αποτελεί και εθνικό πρόβλημα, με το δημογραφικό ζήτημα της χώρας, οφείλουμε να το αντιμετωπίσουμε συγκροτημένα και συνδυαστικά με την «ανοιχτή πληγή» του ασφαλιστικού συστήματος η οποία εξαρτάται κυρίαρχα με την πορεία γήρανσης του πληθυσμού, όπως και με τον τομέα της πολυτεκνίας στη βάση παροχής κινήτρων και ενθάρρυνσης του θεσμού της οικογένειας στον τόπο μας…
Είναι υποχρέωση και προτεραιότητα – και πρέπει να είναι – της κυβέρνησης που θα προκύψει μετά τις επικείμενες εκλογές, να προχωρήσει σε μέτρα που θα μπορούσαν να βοηθήσουν στην κατεύθυνση αυτή, και περισσότερο αν λάβουμε υπόψη ότι την τελευταία τουλάχιστον δεκαετία οι θάνατοι είναι διαρκώς περισσότεροι από τις γεννήσεις όταν ταυτόχρονα οι παροχές κοινωνικής προστασίας για οικογένειες με παιδιά, υπήρξαν και αυτές, όπως και σε άλλες κατηγορίες «θύματα» με περιορισμούς και μειώσεις των οδυνηρών μνημονιακών πρακτικών που αναγκαστικά υπέστη η Ελλάδα της πρωτοφανούς κρίσης.
Ωστόσο, οι πολύτεκνες οικογένειες έχουν συνεισφέρει μέχρι σήμερα, με πολλούς τρόπους στον κοινωνικό μας ιστό, μπορούν να ενδυναμώσουν την οικονομία και το ασφαλιστικό σύστημα όπως και άλλους τομείς, π.χ την εκπαίδευσή μας.
Απαιτείται λοιπόν η επανεξέταση ενός νέου πλαισίου στρατηγικής στήριξης που δεν μπορεί να είναι απαραίτητα μόνο η επιδοματική πολιτική, αλλά η ουσιαστική στήριξη πάνω στην οποία θα έχουν θεσμοθετηθεί και οι ανάλογες προτεραιότητες.
Σε αυτές θα μπορούσαμε να διακρίνουμε μια μορφή συνταξιοδοτικής παροχής προς την πολύτεκνη μητέρα (ήδη αυτό εξετάζεται σοβαρά σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες) όπως ακόμη και της επιδότησης από το Κράτος είτε του επιτοκίου στεγαστικού δανείου, ή εναλλακτικά της επιδότησης ενοικίου για την πολύτεκνη οικογένεια…
Σημαντικό είναι επίσης να υπάρξει πιο ελαστικός τρόπος για τις ελεύθερες μεταγραφές των παιδιών στα Πανεπιστήμια ενώ στα θετικά μέτρα είναι χρήσιμο να περιληφθεί μια καλύτερη και με ευνοϊκές ρυθμίσεις πολιτική και με μειωμένο ποσοστό στην πληρωμή για τον ΕΝΦΙΑ.
Γενικότερα ωστόσο και με τα στοιχεία της τελευταίας απογραφής να δείχνουν ξεκάθαρη τη δημογραφική κατάρρευση με έντονα γηρασμένο πληθυσμό, η αναβαθμισμένη σε πολυεπίπεδο πλάνο συζήτηση για τον θεσμό της Οικογένειας επιβάλλεται να γίνει με τη συμμετοχή όλων των εμπλεκομένων. Και αυτό όχι σε βάθος χρόνου, αλλά με γρήγορες διαδικασίες και σαφείς προτάσεις παρεμβάσεων.
Η προσπάθεια αντιμετώπισης ενός τέτοιου θέματος, είναι πιθανόν ή σχεδόν σίγουρο ότι θα μας φέρει και σε μια εκ των πραγμάτων δεύτερη συζήτηση για τον κλάδο των κοινωνικών ασφαλίσεων και κατ’ επέκταση για εκείνον της κοινωνικής πρόνοιας, που θα μας απασχολήσουν ιδιαίτερα και τα αμέσως επόμενα χρόνια. Ειδικά αν το ποσοστό του 20% του πληθυσμού μας με ηλικιωμένους άνω των 65 ετών συνεχισθεί αυξητικά και ανησυχητικό για το μέλλον του ίδιου του τόπου μας.
Είναι αναγκαίο λοιπόν να προχωρήσουμε έγκαιρα και στη βάση μιας εθνικής αναλογιστικής μελέτης στην εξαγωγή στοιχείων και συμπερασμάτων για τη διάσωση και ενίσχυση της Ελληνικής Οικογένειας, την προστασία και διευκόλυνση τρίτεκνων και πολυτέκνων και την εξυγίανση του ασφαλιστικού με καθολικό και διαρκές ενδιαφέρον για τη βελτίωση μακροπρόθεσμα, στους δείκτες του δημογραφικού μας.
