Το αγαθό της γνώσης

Ενώ στο νομοσχέδιο για τα Ιδιωτικά Πανεπιστήμια τα Νομικά Πρόσωπα Πανεπιστημιακής Εκπαίδευσης ορίζονται ως «νομικά πρόσωπα ειδικού σκοπού μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα», την ίδια ώρα προβλέπεται η δυνατότητα να ιδρύονται «με βάση συμφωνίες πιστοποίησης  ή δικαιόχρησης (franchising)».

Επιστρατεύεται δηλαδή μια συνήθης πρακτική του κόσμου του εμπορίου που δεν συνάδει όμως στον κόσμο της ακαδημαϊκής γνώσης.

Ακόμη περισσότερο, επειδή είναι άλλη η λογική του “παραρτήματος” και η άλλη του “franchise”. Η πρώτη απαντάται ασφαλώς στον ακαδημαϊκό κόσμο. Η πρόθεση θολώνει όμως όταν υπεισέρχεται η λογική της… αλυσίδας φαστφουντ ή άλλων κλάδων του λιανεμπορίου όπου το franchise αποτελεί μια συνήθη εμπορική πρακτική.

Γεννάται συνεπώς το ερώτημα πώς μπορούν να συνυπάρξουν αυτοί οι δυο κόσμοι και πώς θα διατηρήσει το πανεπιστήμιο τον μη κερδοσκοπικό του χαρακτήρα, όταν ο σκοπός των συμφωνιών franchising δεν είναι άλλος από το κέρδος.