Θέσεις εργασίας μέσω… απολύσεων

[vc_row][vc_column][vc_single_image image=”117365″ img_size=”full”][vc_column_text]Την απελευθέρωση των απολύσεων στις επιχειρήσεις προτείνει απροσχημάτιστα ως ένα από τα μέσα αναπτυξιακής πολιτικής η ενδιάμεση έκθεση Πισσαρίδη. Ειδικότερα, με στόχο την προσαρμογή του εργατικού δυναμικού, οι συντάκτες της έκθεσης υποστηρίζουν ότι υπάρχουν «περιορισμοί στη δυνατότητα μιας επιχείρησης να μεταβάλλει τον αριθμό των απασχολούμενων» και πως οι συγκεκριμένοι περιορισμοί, δηλαδή οι ρυθμίσεις για τα όρια των ομαδικών απολύσεων, αφού στις μικρές επιχειρήσεις οι απολύσεις είναι στην πράξη απελευθερωμένες, «αποθαρρύνουν τη δημιουργία θέσεων εργασίας και εμποδίζουν την ανακατανομή του εργατικού δυναμικού προς επιτυχημένους και αναπτυσσόμενους τομείς και επιχειρήσεις».

Πρακτικά, οι ακαδημαϊκοί που εμπνεύστηκαν αυτό το απόσπασμα επαναλαμβάνουν με «άλλα λόγια» το παρωχημένο μοντέλο της αποκαλούμενης ευασφάλειας (flexicurity) και μάλιστα σε μια καταρρέουσα αγορά εργασίας, με πάνω από 400 χιλιάδες εργαζόμενους σε καθεστώς αναστολής σύμβασης, με αυξανόμενη ανεργία σε συνθήκες που δεν δημιουργούνται παρά ελάχιστες νέες θέσεις εργασίας.[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]