Ταξίδι στην όαση της Νατάσσας στο θέατρο Φλόκα
Μάγεψε το κοινό η συναυλία της Ν. Μποφίλιου στο θέατρο Φλόκα στο πλαίσιο του Διεθνούς Φεστιβάλ Τεχνών Αρχαίας Ολυμπίας
Γράφει η Ζωή Μπέκιου
Σε ένα νησί κρυφό μα όχι κρυμμένο, ανάμεσα σε δέντρα που προσφέρουν την ατελείωτη σκιά τους βρίσκεται ένας Ήλιος. Οι κάτοικοι του νησιού γεμάτοι πείσμα και πάθος για τη ζωή κάθε μέρα προσπαθούν να τον ανατείλουν.
Μόλις όμως το καλοκαίρι πλησιάζει οι κάτοικοι αρχίζουν να κατασκευάζουν τη δική τους βάρκα, φτιαγμένη με μεράκι και υπομονή. Επιβιβάζονται όλοι και παίρνουν μαζί τους και μια κιβωτό γεμάτη με όλες τις αξίες και τα ιδανικά που χρειάζονται για να παραμένουν άνθρωποι.
Αυτή η βάρκα λες και είναι μαγική πλέει μέσα στις φουρτούνες αλλά δεν καταστρέφεται ποτέ! Καπετάνιος δεν υπάρχει και το βαρκάκι πηγαίνει μόνο του εκεί που το οδηγεί η ζωή. Την Κυριακή 13 Αυγούστου κάποιος είπε πως το είδε στην Ηλεία, και πως οι επιβάτες πήγαιναν στο θέατρο Φλόκα.
Ποιος άραγε να ξέρει τι δουλειά είχαν εκεί;
Η Νατάσσα Μποφίλιου κράτησε την υπόσχεση της κι όπως έγραψε στην πρόσκληση της περιοδείας της μαζί με τους συντρόφους της, κατάφερε να μετατρέψει το θέατρο Φλόκα στο δικό της νησί. Σ’ αυτό το νησί οι θεατές βρήκαν τη δική τους όαση και μέθυσαν με τα τραγούδια που ερμήνευσε η καλλιτέχνης.
Ντυμένοι σε γήινες αποχρώσεις οι μουσικοί και η ερμηνεύτρια κατάφεραν να περάσουν το δικό τους μήνυμα, να μας ενώσουν με τη φύση μας και τον εαυτό μας αλλά και να μάς μάθουν να χρησιμοποιούμε τη δική μας φωνή, ελπίζοντας για τις μέρες του φωτός.
Το θέατρο πλημμύρισε από την θετική ενέργεια που αντάλλασσαν συνεχώς οι μουσικοί με το κοινό μετατρέποντας τη συναυλία σ’ έναν μουσικό διάλογο. Αξιοσημείωτο είναι πως παρά την μεγάλη προσέλευση κόσμου η Νατάσσα Μποφίλιου κατάφερε με την αρμονικότητα της φωνής της και το βαθύ νόημα των στίχων που ερμήνευσε να ενώσει το κοινό και να δημιουργήσει μια ζεστή και οικεία ατμόσφαιρα.
Τα τραγούδια της, που μοιάζουν πιο πολύ με μελοποιημένα ποιήματα και για τα οποία μιλούσε με μεγάλη αγάπη η καλλιτέχνης πριν τα ερμηνεύσει όχι μόνο ξεσήκωσαν το κοινό και το έκαναν να χορέψει και να τραγουδήσει, αλλά τα περισσότερα μάλιστα συγκίνησαν τους λάτρεις της έντεχνης μουσικής. Μαζί με τον κόσμο χόρεψε και η ίδια αφού προς το τέλος της συναυλίας εγκατέλειψε τη σκηνή και έγινε ένα με τον κόσμο. Γι’ άλλη μια φορά η Νατάσσα Μποφίλιου κατάφερε να φέρει κοντά μεταξύ τους τις γενιές, αφού άτομα όλων των ηλικιών βρέθηκαν για να απολαύσουν τη μουσική της.
Το μικρόφωνο πήρε και ο Θέμης Καραμουρατίδης, ο χρυσός συνθέτης της Νατάσσας Μποφίλιου και στενός φίλος της, ο οποίος ερμήνευσε με πάθος δύο κομμάτια ενώ καθ’ όλη τη διάρκεια της συναυλίας αφέθηκε στη γαλήνη των πλήκτρων του και μαζί με τους άλλους μουσικούς έντυσε τους στίχους του στιχουργού Γεράσιμου Ευαγγελάτου.
Η Νατάσσα Μποφίλιου μετά από δυόμισι ώρες ατελείωτης ερμηνείας κατάφερε να γεμίσει τις καρδιές του κόσμου με θάρρος και ελπίδα, ενώ τους δίδαξε την αγάπη για τον άνθρωπο πάλι από την αρχή!
Φωτογραφικό υλικό: Δημήτρης Παπαϊωάννου
Περισσότερο φωτογραφικό υλικό στη σελίδα του Διεθνούς Φεστιβάλ Τεχνών Αρχαίας Ολυμπίας:
