Τα περιοριστικά μέτρα και η ύφεση της οικονομίας ήρθαν για να μείνουν

[vc_row][vc_column][vc_single_image image=”100091″ img_size=”full”][vc_column_text]

Του Γιάννη Μυλόπουλου

Οι οικονομικές συνέπειες του lock down. 

Μπήκαμε στη Μεγάλη Εβδομάδα, με την Άνοιξη να έχει εγκατασταθεί πια για τα καλά εκεί έξω. Η υπομονή και οι αντοχές όλων δείχνουν μέρα με τη μέρα να εξαντλούνται και μαζί με αυτές εξαντλούνται και τα οικονομικά αποθέματα της συντριπτικής πλειοψηφίας των έγκλειστων πολιτών.

Το ερώτημα που απασχολεί όλους είναι πόσο ακόμη θα κρατήσει η αυστηρή εφαρμογή των μέτρων «κοινωνικής αποστασιοποίησης». Πόσο ακόμη θα μείνουμε σπίτι και πότε θα επανέλθει η ζωή στα κανονικά της επίπεδα;
Καθώς όμως εξαντλείται η δική μας υπομονή για τον εγκλεισμό στο σπίτι και την απομόνωση από τον κοινωνικό και επαγγελματικό μας περίγυρο και καθώς τελειώνουν και τα οικονομικά αποθέματα των περισσότερων, το ίδιο στερεύουν και οι αντοχές της ελληνικής οικονομίας.

Με τα μαγαζιά κλειστά, με την εμπορική κίνηση και την κατανάλωση σε πρωτοφανές limit down, που αντιστοιχεί στην ικανοποίηση των στοιχειωδών αναγκών συντήρησης της ζωής, με τις διεθνείς μεταφορές να έχουν μηδενιστεί, καθώς τα αεροπλάνα όλων των αεροπορικών εταιρειών είναι καθηλωμένα στα αεροδρόμια και με τις εθνικές, υπεραστικές και αστικές μεταφορές να διατηρούνται σε πρωτοφανή χαμηλά, με τον τουρισμό να είναι αβέβαιο αν θα αναθερμανθεί, έστω και σε κάποιο μικρό ποσοστό των κανονικών ρυθμών το καλοκαίρι, καθώς οι Ευρωπαϊκές τουλάχιστον οδηγίες είναι να ακυρωθούν οι πτήσεις και οι κρατήσεις ξενοδοχείων για τις καλοκαιρινές διακοπές και να αποζημιωθούν οι Ευρωπαίοι, η πορεία προς την ύφεση φαντάζει πρωτόγνωρη και απειλητική.

Ειδικά για μια χώρα σαν την Ελλάδα, που η συμβολή του τουρισμού και της ναυτιλίας στο εθνικό προϊόν είναι της τάξης του 10% και 12% του ΑΕΠ αντίστοιχα, αντιλαμβάνεται κανείς εύκολα ότι το lock down είναι σχεδόν συνώνυμο με την οικονομική καταστροφή.

Αφού και στο αισιόδοξο ενδεχόμενο που, οι δύο αυτοί νευραλγικοί για τη χώρα τομείς, καταφέρουν να ανακάμψουν, ακόμη και μέχρι το 50% της κανονικής τους δραστηριότητας, η αναμενόμενη ύφεση της ελληνικής οικονομίας θα ξεπεράσει το 10%.

Που δε σημαίνει μόνο κατάρρευση εσόδων και πιθανή καταστροφή ή και εξαφάνιση των πιο αδύναμων από τις τουριστικές, ξενοδοχειακές, μεταφορικές και ναυτιλιακές επιχειρήσεις, καθώς και όσων κλάδων της αγοράς εξαρτώνται άμεσα από αυτές, αλλά σημαίνει και σημαντική απώλεια θέσεων εργασίας και συνεπώς άνοδο της ήδη αυξημένης ανεργίας, αλλά και σοβαρή απώλεια εσόδων για το δημόσιο, με περαιτέρω μείωση της δυνατότητάς του να υποστηρίξει αδύναμες επιχειρήσεις και πολίτες και να ενισχύει το δημόσιο σύστημα υγείας.

Τα αδύναμα οικονομικά μέτρα επιδεινώνουν την ύφεση

Η ελληνική κυβέρνηση δεν δείχνει, για την ώρα τουλάχιστον, να έχει σχέδιο για την εκ των προτέρων ανάσχεση και έγκαιρη αντιμετώπιση της επελαύνουσας ύφεσης. Τα οικονομικά μέτρα που ανακοίνωσε είναι τα πιο άτολμα και πιο οπισθοβαρή στην Ευρώπη, καθώς αντιστοιχούν σε επένδυση της τάξης του 3,5% μόλις του ΑΕΠ, όταν τα υπόλοιπα Ευρωπαϊκά κράτη επενδύουν από 12% έως και 52% του ΑΕΠ τους στην ανάσχεση της ύφεσης.
Γίνεται λοιπόν αντιληπτό ότι η Ελλάδα έχει δύο σοβαρούς λόγους να αναμένει μεγάλη κατάρρευση της οικονομίας της:

Ο πρώτος είναι ότι πλήττονται σοβαρά, πλην των συνήθων σε όλα τα Ευρωπαϊκά κράτη τομέων του εμπορίου και της αγοράς και δύο από τους σημαντικότερους κλάδους της ελληνικής οικονομίας: Ο τουρισμός και η ναυτιλία, που συμβάλλουν μαζί στο 22% του ΑΕΠ της χώρας.

Ο δεύτερος λόγος είναι ότι ελλείψει γενναίων εμπροσθοβαρών μέτρων στήριξης των κλάδων της οικονομίας που υφίστανται τη μεγαλύτερη ζημιά και των εργαζομένων που πλήττονται από το lock down, στο ύψος τουλάχιστον της αναμενόμενης ύφεσης, ο κατήφορος της οικονομίας δεν θα σταματήσει, με μια νέα χρεοκοπία και ένα 4ο μνημόνιο να φαντάζουν σαν τις πιο πιθανές εξελίξεις.

Η αναποφασιστικότητα ή πιθανόν και οι διαφορετικοί σχεδιασμοί της κυβέρνησης για την αξιοποίηση του «μαξιλαριού» ασφαλείας των 35 δις Ευρώ που άφησε παρακαταθήκη, για μια δύσκολη στιγμή, η προηγούμενη κυβέρνηση Τσίπρα, δεν βοηθά στην ανάσχεση της ύφεσης και οδηγεί τη χώρα με μαθηματική ακρίβεια στην κατάρρευση της οικονομίας.

Γιατί καθυστερεί ο τερματισμός των περιοριστικών μέτρων

Με την οικονομία να βρίσκεται σε κρίσιμη κατάσταση και τις αντοχές επιχειρήσεων  και εργαζομένων να εξαντλούνται, σημαντική παράμετρος για την έξοδο από το σημερινό αδιέξοδο είναι ο τερματισμός των περιοριστικών μέτρων.

Τα οποία είναι γεγονός κοινά αποδεκτό ότι έσωσαν τη χώρα από τα χειρότερα. Κρίσιμης σημασίας όμως είναι αυτή τη στιγμή η κατά το δυνατόν συντομότερη λήξη του lock down και η σταδιακή αποκατάσταση των κανονικών ρυθμών για την οικονομία.

Αυτός ο στόχος της αποκατάστασης της ομαλότητας όμως, για την ώρα τουλάχιστον, δεν φαίνεται πιθανόν να επιτυγχάνεται σύντομα.

Οι προβλέψεις για την αποδρομή της εξάπλωσης της πανδημίας στην Ελλάδα και συνεπώς και οι προοπτικές του τερματισμού των περιοριστικών μέτρων, δεν είναι για την ώρα αισιόδοξες.[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]