Τα ερωτήματα και οι απαντήσεις για τα «κόκκινα» δάνεια

Μια ανασκόπηση των ρυθμίσεων της κυβέρνησης και των servicers για τους δανειολήπτες που έχουν ληξιπρόθεσμα χρέη με αφορμή την ερώτηση των 11 γαλάζιων βουλευτών προς τον Κ. Χατζηδάκη
– Ποια άλλα ζητήματα στα οποία απαιτούνται λύσεις θα μπορούσαν να τεθούν προς την κυβέρνηση.

Γράφει η Άρτεμις Σπηλιώτη

Βουλευτές της Ν.Δ., 11 τον αριθμό, αποφάσισαν -και πολύ καλά έπραξαν- να καταθέσουν ερώτηση προς τον υπουργό Οικονομικών Κωστή Χατζηδάκη με θέμα την απροστάτευτη περιουσία των δανειοληπτών, εγγυητών και μικρομεσαίων επιχειρήσεων. Με δεδομένο ότι τα ζητήματα που τέθηκαν δεν προέκυψαν ούτε τους τελευταίους μήνες ούτε τον τελευταίο χρόνο, οι κακοπροαίρετοι θα μπορούσαν να σκεφτούν ότι η πρωτοβουλία των «11» ήρθε τώρα που ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν βρίσκεται πάνω στο «κύμα» του 41% και που δημοσκοπικά η Ν.Δ. βρίσκεται χωρίς αντίπαλο στο 21,7%, με αναγωγή στο 28%. Σε κάθε περίπτωση, όμως, όποιο και αν είναι το κίνητρο των «11», κάθε πρωτοβουλία για ουσιαστικό δημόσιο διάλογο για την αντιμετώπιση του ιδιωτικού χρέους με όρους κοινωνικής συνοχής είναι καλοδεχούμενη.

Ο υπουργός απάντησε σε χρόνο dt, γεγονός που αποδεικνύει πόσο γρήγορα είναι τα αντανακλαστικά της κυβέρνησης όταν καλείται να αντιμετωπίσει φαινόμενα εσωκομματικής αντιπολίτευσης, αφού την αντιπολίτευση, και ειδικά την αξιωματική, την αφήνει να… τρώγεται μόνη της.

Ερωτήματα

Οι «11» που μπορεί να γίνουν σύντομα 15 ή 20 ή και να επανέλθουν με νέες ερωτήσεις, οι οποίες κατά τον κυβερνητικό εκπρόσωπο Παύλο Μαρινάκη είναι «καλοδεχούμενες», ζητούν απαντήσεις σε μια σειρά ερωτημάτων που στην ουσία τους δεν είναι ιδιαίτερα δύσκολο να απαντηθούν.

Οποιος ανατρέξει στις εκθέσεις προόδου του εξωδικαστικού μηχανισμού, στα δελτία Τύπου της ΤτΕ, της Ένωσης των Εταιρειών Διαχείρισης και φυσικά στα δελτία Τύπου του υπουργείου Οικονομικών ή ακόμη και στα δημοσιεύματα των ΜΜΕ, δεν θα δυσκολευτεί ιδιαίτερα να βρει κάποιες από τις απαντήσεις. Και, όπως ήταν λογικό και αναμενόμενο, ο Κωστής Χατζηδάκης στην απάντησή του αναφέρει τις νομοθετικές πρωτοβουλίες που έχει λάβει η κυβέρνηση για το ιδιωτικό χρέος. Δηλαδή τα νομοσχέδια που ψήφισαν και οι 11 κυβερνητικοί βουλευτές. Η ελληνική οικογένεια δεν κινδυνεύει από τους γάμους ομόφυλων ζευγαριών αλλά από τη διάλυση του κοινωνικού κράτους και τη διάλυση της κοινωνικής συνοχής.

Μπορεί όλα αυτά να αποτελούν λεπτομέρειες στην παρούσα φάση αν ο στόχος των «11» γαλάζιων ανταρτών ήταν να κάνουν «ντόρο» και να στείλουν μήνυμα στο μέγαρο Μαξίμου και στον Κυριάκο Μητσοτάκη προσωπικά αλλά και στους ψηφοφόρους τους ώστε να μη λοξοδρομήσουν. Άραγε, δεν θέλουν ή δεν μπορούν να βάλουν τον δάκτυλον επί τον τύπον των ήλων;

Αντί, για παράδειγμα, οι «11» να ζητάνε πλατφόρμες ενημέρωσης των δανειοληπτών πέραν αυτών που υποχρεώθηκαν και έφτιαξαν ήδη από τον περασμένο Απρίλιο οι servicers στη λογική του e-banking, θα μπορούσαν να θέσουν πολύ συγκεκριμένα ερωτήματα, τα οποία κατά καιρούς και μετ’ επιτάσεως έχουν αναδείξει η αντιπολίτευση, οι πολίτες και η πραγματικότητα.

Για παράδειγμα:

1. Σκοπεύει η κυβέρνηση να αναθεωρήσει προς τα πάνω τα ισχύοντα εισοδηματικά μη ρεαλιστικά κριτήρια (οι «11» τα χαρακτηρίζουν στενά) βάσει των οποίων ένας οφειλέτης χαρακτηρίζεται ευάλωτος και η πρόταση ρύθμισης που βγάζει ο εξωδικαστικός μηχανισμός να γίνεται αυτόματα και υποχρεωτικά αποδεκτή από τους πιστωτές;

Προτίθεται η κυβέρνηση να εμπλουτίσει τα εισοδηματικά κριτήρια με κοινωνικά, όπως έκανε με τους οφειλέτες ΑμεΑ ή εναπόκειται στην «καλοσύνη» των πιστωτών πώς θα αντιμετωπίσουν έναν «πλούσιο» 60άρη με ετήσιο οικογενειακό εισόδημα 25.000 ευρώ, που κάθε μήνα πληρώνει εκτός από τη δόση του στεγαστικού και άλλα 400 ευρώ για «κουκλίστικη γκαρσονιέρα 27 τ.μ.» στα Χανιά που σπουδάζει το παιδί του;

Αν βέβαια οι «11» ήταν βουλευτές άλλου κόμματος η ερώτηση θα μπορούσε να είναι πιο αιχμηρή: «Η κυβέρνηση δεν αυξάνει τα κριτήρια ευαλωτότητας κρατώντας περιορισμένη την περίμετρο των ευάλωτων ώστε οι σχετικές πρόνοιες να αφορούν τελικά ελάχιστους;».

2. Χιλιάδες συνταξιούχοι, που έλαβαν πριν από χρόνια ως εργαζόμενοι στεγαστικά δάνεια, λόγω των περικοπών στις συντάξεις δυσκολεύονται να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους και να προστατεύσουν την περιουσία τους, η οποία δεν αποδίδει εισόδημα και μπορεί να είναι απλώς μια πρώτη κατοικία ή και το σπίτι στο χωριό. Αλλά και οι σημερινοί μισθωτοί και ελεύθεροι επαγγελματίες, που λόγω της ανεργίας, των μαζικών απολύσεων που προηγήθηκαν στα χρόνια της κρίσης και των αλλαγών στο ασφαλιστικό, είναι δεδομένο ότι ως αυριανοί συνταξιούχοι θα έχουν επίσης χαμηλές συντάξεις.

Σκοπεύει να κάνει κάτι η κυβέρνηση ή περιορίζεται στην παροχή κινήτρων για εργασία μετά τη συνταξιοδότηση; (Αλήθεια, πόσες ευκαιρίες για μια δεύτερη καριέρα έχει ένας οικοδόμος;)

3. Εκτός από τις στρεβλώσεις και τα προβλήματα στην εφαρμογή που είχε ο νόμος Κατσέλη και τα οποία επικαλείται η κυβέρνηση, υπάρχουν άλλοι λόγοι που δεν προωθείται ένα νέο πλαίσιο προστασίας της πρώτης κατοικίας; Με την ανάπτυξη του ψηφιακού κράτους και των ψηφιακών εργαλείων (gov.gr. πλατφόρμα εξωδικαστικού κ.λπ.) θα μπορούσαν να αντιμετωπιστούν τα προβλήματα του προηγούμενου πλαισίου προστασίας;

4. Το πρόβλημα του ιδιωτικού χρέους και των «κόκκινων» δανείων επιτείνει το πρόβλημα της στέγης για χιλιάδες νοικοκυριά καθώς οι τιμές των ακινήτων και των ενοικίων ολοένα και αυξάνονται. Γιατί η κυβέρνηση δεν αξιοποίησε εξαρχής το Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας για τη στεγαστική πολιτική, όπως έκαναν άλλες χώρες;

5. Για τις «κόκκινες» οφειλές σε Εφορία και ΕΦΚΑ τι προτίθεται να κάνει η κυβέρνηση; Πόσες κατασχέσεις και για ποια ποσά;

6. Σκοπεύει η κυβέρνηση να δημιουργήσει θεσμικό πλαίσιο για τους επαγγελματίες που ασχολούνται με το ιδιωτικό χρέος (π.χ. πιστοποίηση δικηγόρων);

Αυτά προς το παρόν και εν αναμονή των επόμενων ερωτήσεων, π.χ. για το ΕΣΥ.

Αναδημοσίευση από efsyn.gr