Συγκλονιστική η μαρτυρία της Ουκρανής Ναταλίας στη Σκαφιδιά: «Στις αποσκευές μας υπήρχε μόνο μια λέξη: ΖΩΗ!»
- Και η μικρή Ευγενία πρωταθλήτρια ενόργανης ονειρεύεται μια μέρα να γίνει Ολυμπιονίκης
Η μαρτυρία της Ουκρανής Ναταλίας Μορένταο που φιλοξενείται στη Σκαφιδιά , και η οποία μας περιγράφει με μελανά χρώματα την εμπειρία του πολέμου και τις συνθήκες φυγής τους από την περιοχή της Μαριούπολης σε σε άπταιστα μάλιστα ελληνικά λόγω της ελληνικής καταγωγής του πατέρα της από την Μάνη, είναι συγκλονιστική.
« Στις 4 τα ξημερώματα, όταν άρχισε η επέμβαση στη Μαριούπολη, οι βόμβες που έπεφταν βροχή, διάλυσαν το σπίτι μας και ζήσαμε τον απόλυτο τρόμο. Παντού ερείπια, αλλού νεκροί, αλλού τραυματίες, ένας ρημαγμένος τόπος. Δεν είχαμε άλλη επιλογή από το να φύγουμε. Στις αποσκευές μας μόνο μια λέξη χώραγε «ΖΩΗ»! Να σώσουμε τη ζωη μας και να προστατέψουμε τα παιδιά, να πάψουν να φοβούνται, τίποτ’ άλλο. Μέσα από δύσκολες συνθήκες φύγαμε με προορισμό της Ελλάδα, για πόσο χρόνο κανείς δεν γνωρίζει, με ζωντανό το όνειρο κάποια στιγμή να επιστρέψουμε στη χώρα μας. Πρώτος μας σταθμός εδώ στην Ελλάδα η Πάτρα, όπου γνωρίσαμε μια απίστευτη φιλοξενία, δωρεάν διαμονή στο ξενοδοχείο ΑΣΤΗΡ, οι επαγγελματίες της εστίασης μας παρείχαν φαγητό δωρεάν και μετά ήρθαμε εδώ στον κ. Ροδόπουλο στις κατασκηνώσεις της Σκαφιδιάς. Τον ευχαριστούμε πολύ, το περιβάλλον είναι ήσυχο, απολαμβάνουμε τη φιλοξενία του, προσπαθούμε να ξεχάσουμε και να βρούμε τα πατήματά μας. Είμαστε εδώ μαζί με την αδελφή μου και τα δύο κοριτσάκια της, μάλιστα η μικρότερη η Ευγενία είναι πρωταθλήτρια της ενόργανης στην Ουκρανία σε επίπεδο χώρας, έχει πάρει ήδη δύο μετάλλια και όνειρό της είναι μια μέρα να φτάσει στο βάθρο των Ολυμπιονικών Οι περισσότεροι πρόσφυγες είναι μητέρες με παιδιά, οι άνδρες μείνανε πίσω και πολεμάνε. . Ευχαριστούμε όλους τους Έλληνες για την αγάπη τους.»
Η μικρή Ευγενία, έχει στα αθώα μάτια της ακόμα τις εικόνες του πολέμου, κρύβεται πίσω από την μητέρα της, για τα παιδιά είναι ακόμα πιο δύσκολα. « Έχω πάρει δύο μετάλλια στην ενόργανη» μας εξομολογείται χαμηλόφωνα. Θέλω να συνεχίσω το σχολείο και τον αθλητισμό και μια μέρα να καταφέρω να πάρω ένα Ολυμπιακό μετάλλιο». Αυτό είναι το όνειρο ενός παιδιού, προικισμένου με ταλέντο, που αναγκάστηκε να ξεριζωθεί από τον τόπο του χωρίς να το θέλει, χωρίς να ξέρει το γιατί!
Με αφορμή τα όσο μας λέει η Ευγενία, ο κ. Ροδόπουλος τόνισε ότι «τα μικρά παιδιά από την Ουκρανία μετά το Πάσχα όταν θα έχουν αρχίσει να προσαρμόζονται εδώ, στόχος είναι να μπορέσουν να ξεκινήσουν στον Πύργο αθλητικές δραστηριότητες για να γυμνάζονται και παράλληλα κάποια ταλαντούχα παιδιά όπως η Ευγενία, η μικρή πρωταθλήτρια της ενόργανης να μην εγκαταλείψει τον αθλητισμό που υπεραγαπά. Επίσης , σε μια προσπάθεια να ζήσουν μια κανονικότητα για όσο διάστημα θα βρίσκονται στην Ελλάδα, θα γίνει προσπάθεια να δεχθούν αυτά τα παιδιά με αγάπη και τις δέουσες συνθήκες, σε σχολεία του Πύργου είτε με τα τμήματα ΖΕΠ όπου υπάρχουν είτε με την παρουσία φυσικά ειδικού μεταφραστή. Ας τους δώσουμε την ευκαιρία που δικαιούνται».
