Σύλλογος Διδασκόντων 1ου Γυμνασίου Πύργου: Ψήφισμα για την μετατροπή του σχολείου σε πειραματικό

[vc_row][vc_column][vc_single_image image=”27019″ img_size=”full”][vc_column_text]Κι ενώ η χώρα βρίσκεται στη δίνη της πανδημίας ενάμιση χρόνο τώρα κι ενώ οι μαθητές μας στο μεγαλύτερο διάστημα τηλεκπαιδεύονται αποξενωμένοι από το φυσικό τους χώρο, το Υπουργείο μας αποφάσισε να «αναβαθμίσει» την παρεχόμενη παιδεία, όχι ιδρύοντας νέα σχολεία αλλά μετατρέποντας ήδη λειτουργούντα σχολεία σε Πειραματικά .

Στη σχετική πρόσκληση ενδιαφέροντος ο Σύλλογός μας δεν υπέβαλε αίτηση,ούτε θετική άποψη εξέφρασε, ούτε οποιαδήποτε συναίνεση έδωσε. Ποτέ και σε κανέναν. Αντίθετα η πρόταση για το χαρακτηρισμό του σχολείου μας ως Πειραματικού υποβλήθηκε μονοπρόσωπα από τον Διευθυντή Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης,ερήμην μας,και μας έγινε μια απλή ανακοίνωση «κατόπιν εορτής».

Η εκπαιδευτική και μαθητική κοινότητα του 1^ου Γυμνασίου Πύργου υπήρξε πολύπαθη. Εγκατέλειψε το ανεπανόρθωτα πληγωμένο από τους σεισμούς κτήριο, για να μεταστεγαστεί σε προσωρινές εγκαταστάσεις με λυόμενες αίθουσες.Η κατασκευή του νέου σχολείου δεν υπήρξε φυσικό επακόλουθο. Όσοι έζησαν από κοντά τις παραστάσεις του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων και του Συλλόγου των Καθηγητών του 1^ου Γυμνασίου προς τους τοπικούς φορείς, για να επισπεύσουν τις διαδικασίες ολοκλήρωσης του έργου, θα θυμούνται πως όλος αυτός ο αγώνας έγινε για να μπουν τα παιδιά της χωροταξικής ζώνης τουσχολείου αυτής της μικρής επαρχιακής πόλης στο «τρένο της προόδου», συνολικά, χωρίς διαχωρισμούς.

Οι καινοτόμες δράσεις που επαγγέλλονται τα « καινούργια»Πειραματικά σχολεία υλοποιούνται εδώ και χρόνια στο δικό μας. Προγράμματα περιβαλλοντικά, καλλιτεχνικοί αγώνες, θεατρικά δρώμενα, αθλητικές δραστηριότητες,μουσικές εκδηλώσεις, προγράμματα Erasmusμε πρωτοφανή συμμετοχή των μαθητών μας. Και άλλα πολλά. Και διακρίσεις και βραβεία…Και έπεται συνέχεια.

Και ενώ κάποια θετικά στοιχεία των Πειραματικών χαρακτηρίζουν ήδη το σχολείο μας, ο τρόπος επιλογής των μαθητών που θα φοιτήσουν σε αυτό παραπέμπει σε αλλοίωση της έννοιας της χωροταξικής κατανομής και αναδιάταξη του μαθητικού δυναμικού, που θα επιφέρει κοινωνική αναστάτωση. Μαθητές από το βασικό σχολείο- τροφοδότη του 1^ου Γυμνασίου ύστερα από την κλήρωση υπάρχει η πιθανότητα να βρεθούν σε γειτονικό σχολείο.Και οι αποστάσεις από τη μια σχολική μονάδα στην άλλη μπορεί να μην είναι απαγορευτικές, σε μια πόλη όπως η δική μας,όμως οφείλουμε να μην παραγνωρίσουμε την παιδαγωγική διάσταση του θέματος.Πρόκειται για μικρούς μαθητές που σε ένα μεταβατικό στάδιο της εκπαιδευτικής τους πορείας θα κληθούν να αντιμετωπίσουν μια νέα σχολική πραγματικότητα πολύ διαφορετική από αυτή που προγραμμάτιζαν και προσδοκούσαν. Οι συμμαθητές θα χωρίσουν, οι φίλοι της γειτονιάς θα απομακρυνθούν,οι παρέες θα σπάσουν. Πολλοί γονείς από άλλες περιοχές θα πιέζουν να εγγράψουν τα παιδιά τους, δημιουργώντας σύγχυση. Οι γονείς δε θα γνωρίζουν σε ποιο σχολείο θα πάει το παιδί  τους, μέχρι την τελευταία στιγμή. Θα δημιουργηθούν κοινωνικές ανισότητες καθώς, όπως έχει παρατηρηθεί στην πράξη, παιδιά από κατώτερα κοινωνικά στρώματα δεν θα μπορούν να ακολουθήσουν τους ρυθμούς και τις απαιτήσεις ενός τέτοιου σχολείου. Έτσι καλλιεργείται η κοινωνική ανισότητα, η οποία μέσα στη μικρή μας πόλη θα είναι εντονότατη και ολοφάνερη. Το μορφωτικό αγαθό θα έχει κατηγοριοποιηθεί .

Και οι εκπαιδευτικοί του 1^ου Γυμνασίου καλούμαστε ύστερα από πολυετή προσφορά στο σχολείο μας να αναζητήσουμε κάποια άλλη θέση με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Η απώλεια της οργανικότηταςανατρέπει τις εργασιακές μας σχέσεις και αντίκειται προς την αρχή της ισότητας,καθώς μεταπίπτουμε  σε κατάσταση υποδεέστερη των συναδέλφων μας που υπηρετούν σε άλλα σχολεία. Το έργο μας μιλάει για εμάς, έχουμε ήδη «κριθεί»από τους μαθητές μας. Κι εδώ υπάρχει μια μεγάλη αντίφαση. Τιμωρία και παραγνώριση αντί για αναγνώριση. Η ψυχή του σχολείου είναι οι άνθρωποί του, αυτοί που μοχθούν να οδηγήσουν τους μαθητές στον κόσμο της γνώσης, να πλατύνουν τους ορίζοντές τους, να φωτίσουν τη σκέψη τους. Γιατί μια «δυνατή» ομάδα που κερδίζει δεν την αλλάζεις.

Οι εκπαιδευτικοί,όλοι, δεν καθόμαστε αδιάφοροι στο παγκάκι ούτε στον πάγκο. Είμαστε στον στίβο του καθημερινού αγώνα για καλύτερη παιδεία. Είμαστε πάνω στο τρένο,με συνταξιδιώτες τους μαθητές μας,στο τρένο του μέλλοντος με τον σωστό προορισμό.

Αναβάθμιση της παιδείας και της εκπαίδευσης του τόπου –την οποία επιθυμούμε και έμπρακτα επιδιώκουμε-δεν σημαίνει να αλλάξουμε το όνομα σε ένα καλόσχολείο και να του βάλουμε κάποιους τυχερούς μαθητές και κάποιους δασκάλους με περισσότερα τυπικά προσόντα. Αναβάθμιση της παιδείας σημαίνει να φτιάξουμε κι άλλο τέτοιο σχολείο κι άλλα τέτοια σχολεία ή και ακόμα καλύτερα.

Η ίδρυση ενός άλλου νέου σχολείου και ο χαρακτηρισμός του από την αρχή ως Πειραματικού και η λειτουργία του παράλληλα με τα άλλα δημόσια σχολεία θα ήταν χρήσιμη. Η  μετατροπή όμως ενός σχολείου που προσφέρει στην κοινωνία μόνο αναστάτωση όλων των μελών της σχολικής κοινότητας και των οικογενειών τους θα προκαλέσει.

-Γι’ αυτούς τους λόγους, ζητάμε από τους γονείς που ανήκουν στη ζώνη του 1^ου Γυμνασίου, να σταθούν δίπλα μας για να διεκδικήσουμε να μη γίνει η μετατροπή του σχολείου της γειτονιάς τους σε Πειραματικό. Αντίθετα, να αγωνιστούμε μαζί για την ουσιαστική αναβάθμιση της εκπαίδευσης και την ικανοποίηση των σύγχρονων μορφωτικών αναγκών όλων των παιδιών.

-Από την ΕΛΜΕ και την ΟΛΜΕ να προασπίσει το πλήγμα στις εργασιακές  μας σχέσεις(ακόμα και με νομικά μέσα ).

Η σχολική κοινότητα του 1^ουΓυμνασίου, εκπαιδευτικοί, μαθητές και γονείς γνωρίζουν πολύ καλά ότι το σχολείο μας δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από κανέναν βαρυσήμαντο τίτλο. Ο τίτλος του είναι το σχολείο της καρδιάς μας και της γειτονιάς μας. Ας μην επιτρέψουμε να μας το στερήσουν αυτό. Δεν το αξίζουμε.

[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]