“Non omnis moriar.”

«Δε θα πεθάνω ολόκληρη» [κάτι από εμένα θα παραμείνει ζωντανό].

Ο εκπαιδευτικός και πνευματικός κόσμος του Πύργου και της Ηλείας θρηνούν για την απώλεια της καταξιωμένης εκπαιδευτικού και πολυγραφότατης συγγραφέως, Ζωής Σπυροπούλου.  Μιας γυναίκας, μιας δασκάλας, ενός πνευματικού ανθρώπου, που τίμησε τον Πύργο και την Ηλεία με το ήθος, την ευγένεια, τη γλυκύτητα, τη σεμνότητα και την πραότητά της. Διακρινόταν για τις γνώσεις της, τη φιλομάθειά της, την οξύνοια, τον δυναμισμό, τη δημιουργική διαθεση, την ευαισθησία, το μεγαλείο της ψυχής της, τον ετεροκεντρισμό της αγάπης, την καλοσύνη, την ανθρωπιά του! Άνθρωπος με Α κεφαλαίο.

Με ευλάβεια υπηρέτησε την εκπαίδευση, στην οποία τόσο πολύ πίστευε. Μάχιμη δασκάλα στην ιδιωτική και δημόσια εκπαίδευση, Διευθύντρια σχολείου, Σχολική Σύμβουλος, επικεφαλής των εκπαιδευτικών αγώνων της Ο.Ι.Ε.Λ.Ε. – Δ.Ο.Ε., αεί διδάσκουσα και αεί διδασκόμενη. Χαρισματική και ευαίσθητη.  Θεσμική και ανατρεπτική. Επιγραμματική και τεκμηριωμένη.

Εκ μέρους όλως των συναδέλφων, το Δ. Σ. του Συλλόγου μας εκφράζει στους οικείους της τα πιο θερμά συλλυπητήρια. Ευχή όλων μας, η μνήμη σου να μείνει αιώνια.