Συγκλονιστική «Οδυσσέως Σχεδία» στο Αρχ. Θέατρο Ήλιδας από το ΔΗΠΕΘΕ Καλαμάτας

[vc_row][vc_column][vc_single_image image=”118365″ img_size=”full”][vc_column_text]

Όσοι ταξιδεύουν έχουν ανάγκη από ιστορίες άλλων ταξιδευτών, που θα τους συντροφεύουν στα δύσκολα…

Γράφει η Πουλχερία Γεωργιοπούλου

Το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Καλαμάτας παρουσίασε στο αρχαίο θέατρο της αρχαίας Ήλιδας την παράσταση “Οδυσσέως σχεδία”, βασισμένη σε ραψωδίες της Οδύσσειας του Ομήρου, σε μετάφραση Δημήτρη Μαρωνίτη και σκηνοθεσία Γιάννη Μαργαρίτη, το βράδυ της Τετάρτης με ελεύθερη είσοδο για το κοινό.

Συντελεστές και ηθοποιοί κέρδισαν το ολόθερμο χειροκρότημα του κοινού καθώς η αφήγηση, η μουσική και η εικόνα συνέθεσαν μια μοναδική θεατρική εμπειρία. Οι τέσσερις ηθοποιοί στο παράλληλο ταξίδι των ηθοποιών- αφηγητών μεταμορφώθηκαν στους αναγκαίους για την παράσταση ρόλους. Αφηγήθηκαν το υπέροχο κείμενο και ως αφηγητές πέρασαν με θεατρικό τρόπο στους ρόλους.

Η παράσταση “Οδυσσέως σχεδία” προβάλλει τον ιαματικό και παρηγορητικό χαρακτήρα που έχει η Οδύσσεια για τους θεατές που αφήνουν τους εαυτούς τους να γίνουν συνοδοιπόροι του Οδυσσέα σε αυτό το άκρως γοητευτικό παραμύθι, που έχει όμως και μυστικά και φιλοσοφικά μονοπάτια.

Ο τίτλος είναι και μια υπόμνηση. Ανακαλεί στη μνήμη τη ραψωδία ε’, που είχε παρουσιαστεί ως θεατρικό αναλόγιο, το 1998, από τον μεταφραστή και μελετητή της “Ιλιάδας” και της “Οδύσσειας φιλόλογο, μεταφραστή αρχαίων συγγραφέων και δοκιμιογράφο Δημήτρη Ν. Μαρωνίτη και τη Μάγια Λυμπεροπούλου, στο Διεθνές Φεστιβάλ Πάτρας.

Μέσα στην αυγουστιάτικη αστρόφωτη νύχτα, το αρχαίο μνημείο το θέατρο της Αρχαίας Ήλιδας έγινε μέρος της παράστασης που μύριζε θάλασσα, αρμύρα, ελληνικά νησιά, αγριεμένους ωκεανούς και ταξίδι διαχρονικό, τέσσερις ηθοποιοί -ραψωδοί- πάνω σε μια «σχεδία» αφηγούνται την ιστορία του άνδρα του πολυμήχανου που περιπλανήθηκε χρόνια ολόκληρα στις θάλασσες, γνώρισε τον τρόπο σκέψης και τις διαθέσεις πολλών ανθρώπων και λαών και έπαθε πολλά προσπαθώντας να σώσει τον εαυτό του και τους συντρόφους του και να εξασφαλίσει το γυρισμό στην πατρίδα, έτσι, όλα πάνω στη σκηνή, από τα κοστούμια μέχρι τη μουσική, αλλάζουν ανάλογα με την κάθε σκηνή – ραψωδία.

Η παράσταση περιλαμβάνει τα πιο κομβικά σημεία από όλες σχεδόν τις ραψωδίες, την αναχώρηση από το νησί της Καλυψούς και η Οδυσσέως σχεδία, που δίνει και τον τίτλο της παράστασής, οι περιπέτειες στο νησί των Κυκλώπων, το νησί της Κίρκης, η Νέκυια η κάθοδος στον Άδη και οι εκεί αποκαλυπτικές συναντήσεις και η άνοδος στο νησί των Φαιάκων, των σοφών, που εν τέλει τον οδηγούν πίσω στην Ιθάκη, η αναγνώριση Τηλέμαχου και Πηνελόπης, η μνηστηροφονία αποτελούν τα απαραίτητα επεισόδια που επεξεργάστηκαν δραματουργικά ο σκηνοθέτης, καθηγητής δραματικής τέχνης και Καλλιτεχνικός Διευθυντής του ΔΗΠΕΘΕ Καλαμάτας Γιάννης Μαργαρίτης και ο καθηγητής Θεατρολογίας στο ΕΚΠΑ Πλάτων Μαυρομούστακος στην αφήγηση τη δική τους Οδύσσειας.

Σύμφωνα με τους δύο καταξιωμένους δημιουργούς η Οδύσσεια είναι έργο διαχρονικό με βαθείς συμβολισμούς για “τη συνεχή πάλη με τις δοκιμασίες στη ζωή του ανθρώπου, που με επιμονή και υπομονή καταλήγει σοφότερος στην αγκαλιά της γενέθλιας γης και πατρίδας.

Ο εξωτερικός νόστος του Οδυσσέα παρακολουθεί τον εσωτερικό του νόστο. Ο Οδυσσέας δεν περιπλανιέται απλώς στη θάλασσα της Μεσογείου αλλά και στην άβυσσο της ίδιας της ψυχής του, σε μια προσπάθεια να ανακαλύψει τον πραγματικό του εαυτό. Την πραγματική του ταυτότητα. Από κανένας, Ούτις, όπως λέει στον Πολύφημο ότι ονομάζεται, ανακαλύπτει σταδιακά τον Οδυσσέα, το βλαστάρι των Θεών όπως τον αποκάλεσε η μάγισσα Κίρκη.

Η Οδύσσεια είναι ένα κείμενο αρχετυπικό, ποιητικό, που μπορεί να διαβαστεί σε πολλαπλά επίπεδα. Μύηση στην ενήλικη ζωή. Επώδυνη διαδρομή προς τη γνώση, πορεία προς την ουσιαστική ενηλικίωση, καταγραφή ενός περάσματος από την προϊστορία των ηρώων και των κατορθωμάτων τους όπως καταγράφονται στα Έπη, στην εποχή της ιστορίας του νοήμονος όντος. Πέρασμα από τη βουκολική οικονομία του ανταλλάξιμου προϊόντος στην πρώιμη καπιταλιστική οικονομία του οικογενειακού ιδιοκτησιακού καθεστώτος και δικαίου. Αγώνας για την επιστροφή στη μήτρα και την αναγέννηση.[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]