Στο μυαλό του Νίκου Κοροβέση
Γράφει ο Παναγιώτης Φωτεινόπουλος
Πριν από πεντέμισι χρόνια, τον Ιανουάριο του 2019, ο Νίκος Κοροβέσης ήταν με το ένα πόδι εκτός πολιτικής, έτοιμος να προστεθεί στη μακρά λίστα των προσώπων που έλαβαν «κούφιες» υποσχέσεις και εξαπατήθηκαν. Μόλις τον είχε ενημερώσει ο Αντώνης Σαμαράς ότι «κόβεται» από το «γαλάζιο» ψηφοδέλτιο της Ηλείας, παρότι είχε ήδη ξοδέψει μπόλικο χρήμα. Όχι πολύ αργότερα, ήρθε η κρούση από τον Νεκτάριο Φαρμάκη για το ψηφοδέλτιο της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας. Δεν απάντησε αμέσως, διότι μέσα του «πάλευε» για το τι πρέπει να κάνει. Είχε και τον παππού του ανένδοτο, καθότι της παλιάς σχολής. «σε γελάσανε, παράτα τους και κάτσε στη δουλειά σου», του είχε πει.
Το μυαλό του όμως βασανιζόταν. Τον «έτρωγε» το ερώτημα αν ο άτυπος προεκλογικός αγώνας επί έναν χρόνο είχε νόημα ή πήγαν τζάμπα τα τραπέζια και τα τηλέφωνα. «Ήμουν σε πλήρη άρνηση. Ήθελα όμως να διαπιστώσω αν είχε αντίκρισμα όλη η προσπάθεια που είχα κάνει ή ήμουν ένας ακόμα που ήρθε, είδε και… απήλθε», λέει σήμερα σε όσους τον ρωτάνε. Κάπως έτσι, των Αγίων Θεοδώρων, είπε το «ναι», αλλά σχεδόν ενοχικά. «Από τις εφημερίδες το έμαθαν οι δικοί μου. Ο παππούς μου για μία εβδομάδα μου κράταγε μούτρα και δεν μου μίλαγε!», θυμάται.
Έκτοτε, δεν ξανακοίταξε πίσω. Μπήκε στη μάχη της περιφέρειας έχοντας στο μυαλό του μόνο αν η αγάπη που του έδειχνε ο κόσμος, θα μετουσιωνόταν σε ψήφο ή θα αποδεικνυόταν… πλατωνική με την αρνητική έννοια, δηλαδή εικονική.
«Δεν είχα μεγαλεπήβολους στόχους. Ποια πρωτιά και ποια αξιώματα; Όταν ξεκινάς από ένα μικρό χωριό, τον Κακόβατο, με συνυποψηφίους από την πρωτεύουσα και τη συμπρωτεύουσα, επιστήμονες, επώνυμους, η σκέψη είναι ότι πας για μια καλή εμφάνιση και να είσαι στους έξι με επτά που μάλλον θα εκλέγονταν. Η 2η θέση με 8.000 σταυρούς ήταν η γλυκιά ανακούφιση ότι κάποιοι εκτίμησαν τους κόπους μου» σημειώνει σε φίλους και συνεργάτες.
Το… Τσοβόλα δώσ’ τα όλα και η διαφωνία
Ακολούθησαν τέσσερα χρόνια στη θέση του αντιπεριφερειάρχη Πολιτισμού & Τουρισμού. Άκουσε διάφορα για τη θητεία του, τα οποία συμπυκνώνονται σε δύο απόψεις: η πρώτη λέει πως είναι επιτυχημένος και η δεύτερη ότι… παραμοίρασε εφαρμόζοντας το πασοκικό «Τσοβόλα δώσ’τα όλα».
Ο ίδιος, πάντως, και τις δύο ερμηνείες τις θεωρεί εξίσου επαινετικές. Σε πολιτικά «πηγαδάκια» τονίζει ότι για πρώτη φορά η περιφέρεια σκέφτηκε και πραγματοποίησε τη “Φλόγα Πολιτισμού”, την οποία αξιολογεί ως τη σημαντικότερη παρακαταθήκη της θητείας του. Για το «μοίρασμα» υπενθυμίζει τις έννοιες της μόχλευσης και της ανταποδοτικότητας.
«Δώσαμε στην κοινωνία τα λεφτά της πίσω. Όλες οι εκδηλώσεις που έγιναν, έδωσαν στην τοπική οικονομία προστιθέμενη αξία. Π.χ. σε μια μεγάλη συναυλία στην πλατεία του Πύργου, που κόστισε 15.000 ευρώ, ο τζίρος στα μαγαζιά έφτασε το μισό εκατ. ευρώ. Αυτή ήταν και η μεγάλη επιτυχία της ανάδειξης της Ηλείας και της Δυτικής Ελλάδας στο επίκεντρο του πολιτισμού, όπως και ότι περπατούσα στον Πύργο ή την Αμαλιάδα σε κάποια εκδήλωση και ο κόσμος αναρωτιόταν “είναι του Κοροβέση;”» εξηγεί.
Αρνείται ότι αδίκησε τους άλλους δύο νομούς, επισημαίνοντας ότι τα μπάτζετ ήταν συγκεκριμένα και πως διαχειρίστηκε ανά περιφερειακή ενότητα ό,τι ποσό του δόθηκε.
Η πρωτιά, οι ψίθυροι και η καθημερινότητα
Στις εκλογές του 2023, ο στόχος ήταν ξεκάθαρος: να διεκδικήσει την πρωτιά και την καλύτερη δυνατή θέση που πίστευε για τον εαυτό του. Ακόμα και σήμερα, αρνείται ότι περίμενε να βγει πρώτος, και μάλιστα με ρεκόρ σε σταυρούς στην ιστορία της περιφερειακής αυτοδιοίκησης. Σε όποιον τον ρωτάει, ο Νίκος Κοροβέσης «ντριμπλάρει» λέγοντας ότι απλά ανέμενε την τριάδα.
«Δεν ήμουν ο πρωταγωνιστής και υπήρχαν και πολύ δυνατοί συνυποψήφιοι με εξίσου σημαντικό προεκλογικό αγώνα», αναφέρει, αλλά ξεκαθαρίζει ότι δεν αφήνει αιχμή για κανέναν συνυποψήφιό του. Δεν συμφωνεί με τον όρο «κόντρες» και κάνει λόγο μόνο για διαφωνίες πολιτικής αντίληψης και στιλ διοίκησης.
Παραδέχεται ότι λάθεψε και ότι μπορεί να αδίκησε ανθρώπους, όπως κι ότι είναι οξύθυμος και ενίοτε ξεσπά. «Κάνω προσπάθεια να το βελτιώσω και με τον τρόπο μου μετά, δείχνω ότι έχω μετανιώσει», λέει συχνά με χαμόγελο σχεδόν απολογητικό.
Επισημαίνει όμως ότι ένα πράγμα τον ενοχλεί αφάνταστα και τον κάνει «μπουρλότο»: Όταν ακούει από κάποιους που έχουν διοικήσει στο παρελθόν, να ασκούν κριτική σαν να μη διαχειρίστηκαν ποτέ τις τύχες του τόπου. «Είναι το χειρότερό μου, εκεί είμαι έτοιμος να εκραγώ», τονίζει.
Από τη μέρα που ανέλαβε αντιπεριφερειάρχης Ηλείας, η καθημερινότητά του έχει αλλάξει πολύ. Πηγαίνει στο γραφείο γύρω στις 9 το πρωί, διαβάζει εφημερίδες και διαδίκτυο, ενημερώνεται και υπογράφει για υπηρεσιακά ζητήματα και μετά ακολουθούν ραντεβού με τον κόσμο. Δεν υπάρχει στάνταρ ώρα αποχώρησης, αφού μπορεί να φύγει και στις 5, ανάλογα τα ραντεβού. Παίρνει όμως και… δουλειά για το σπίτι, αφού το κινητό είναι ανοιχτό σε 24ωρη βάση και κοιμάται το πολύ πέντε ώρες την ημέρα.
Δεδομένου ότι το στιλ διοίκησης είναι διαφορετικό από την προηγούμενη τετραετία, ο ίδιος βάζει τα πράγματα στη θέση τους όταν προκύπτει αυτή η συζήτηση. Μιλάει πάντα εγκωμιαστικά για τον προκάτοχό του, αξιολογώντας τον ως σοβαρό και μεθοδικό, και απλώς τονίζει ότι έχει διαφορετική αντίληψη για τη διοίκηση. «Δεν είναι ότι εγώ κάνω το σωστό και πριν ήταν λάθος. Είναι απλώς άλλη η φιλοσοφία μου», υπογραμμίζει.
Τους ψιθύρους δυσπιστίας από μερίδα πολιτών για την επιλογή του Φαρμάκη να τον ορίσει αντιπεριφερειάρχη Ηλείας, τους έχει ακούσει, δεν είναι αφελής. «Ελπίζω ότι στο τέλος της θητείας μου θα τους έχω διαψεύσει ευχάριστα», απαντά λακωνικά αποδεχόμενος ότι η αμφισβήτηση είναι μέρος της πολιτικής.
Η Ζαχάρω, ο Φαρμάκης και το μέλλον
Η σχέση του με τους δημάρχους και τους βουλευτές της Ηλείας είναι άψογη με όλους. «Εφτά στα εφτά και πέντε στα πέντε», λέει χαρακτηριστικά και πειστικά. Υπάρχουν όμως και οι… προβοκάτορες που του θυμίζουν την εμπλοκή του στον β’ γύρο του δήμου Ζαχάρως.
Προς το παρόν αποφεύγει να απαντήσει αν έπραξε καλώς ή πρέπει να πει mea culpa. «Άσε να δείξει το μέλλον», απαντά συνήθως και επισημαίνει πως οι σχέσεις του με τον Κώστα Μητρόπουλο είναι αυτές που πρέπει να έχει ένας δήμαρχος με έναν αντιπεριφερειάρχη, αποκαλύπτοντας ότι είχε προβλέψει πολύ νωρίς τη νίκη του. «Επίσης, ουδέποτε μου πέρασε από το μυαλό να κατέβω για δήμαρχος Ζαχάρως», υπενθυμίζει όταν ανοίγει τέτοια συζήτηση.
«Άσε να δείξει το μέλλον», όμως, είναι πάνω κάτω και η απάντηση που δίνει για τον εαυτό του ως πολιτικό. Όσοι τον ξέρουν, λένε ότι από το μυαλό του δεν έχει φύγει η σκέψη της κεντρικής πολιτικής σκηνής, δηλαδή κάποια στιγμή υποψήφιος βουλευτής Ηλείας με τη Νέα Δημοκρατία. Ο ίδιος αποφεύγει αυτή τη συζήτηση, διότι με τον Φαρμάκη οι σχέσεις είναι άριστες και δεν θέλει να τον εκθέσει επ’ ουδενί λόγω. «Είμαστε σαν αδέλφια», λέει διαρκώς και σε αυτόν πιστώνει το 60% διότι «όταν πας στην κάλπη, πρώτα ψηφίζεις για “πρωθυπουργό” της Δυτικής Ελλάδας».
Επιμένει όμως στις… ντρίμπλες όταν κάποιος ρωτάει επίμονα για το μέλλον. «Στην πολιτική, και γενικά στη ζωή, πάντοτε κάνουμε όνειρα. Εγώ θέλω να είμαι καλός στο πόστο που αναλαμβάνω κάθε φορά. Πώς θα τα φέρει η τύχη, η συγκυρία και οι πολιτικές αποφάσεις… είναι μια δεύτερη σκέψη. Για να μπορέσω να τα ονειρευτώ όμως τα επόμενα βήματα, θα πρέπει να είμαι καλός στο σήμερα. Άρα τώρα δουλεύουμε για τον τόπο μας και τα υπόλοιπα για το πολιτικό μου μέλλον στην ώρα τους…», είπε πρόσφατα σε «πηγαδάκι» στο καταφύγιό του, τις «Μουριές» στον Κακόβατο.
