Στο μυαλό του… Ανδρέα Νικολακόπουλου
Γράφει ο Παναγιώτης Φωτεινόπουλος
Η καθημερινότητα του Ανδρέα Νικολακόπουλου άλλαξε απότομα και προς το σκληρότερο. Από εκεί που είχε επικεντρωθεί στο κοινοβουλευτικό έργο, που είναι απαιτητικό αλλά ψιλορυθμισμένο και προγραμματισμένο, βρέθηκε στο πιο «επιχειρησιακό» υπουργείο της χώρας, της Προστασίας του Πολίτη ή Δημόσιας Τάξης, όπως το λεν οι παλιότεροι, και με την ευθύνη των σωφρονιστικών ιδρυμάτων. Κατευθείαν στα βαθιά δηλαδή, κάτι που το συνηθίζει ο Μητσοτάκης για να δει ποιος αντέχει και ποιος όχι.
Βέβαια, δεν ήταν και εντελώς απρόσμενη η είσοδός του στην κυβέρνηση, όχι γιατί βγήκε πρώτος σε σταυρούς, αλλά γιατί «ψήθηκε» σε απαιτητικές υποθέσεις. Μπήκε στην Επιτροπή Σωφρονιστικού Συστήματος, μπήκε στην προανακριτική για την υπόθεση Παπαγγελόπουλου, ακολούθησε η αντιπροεδρία στην προανακριτική για την υπόθεση Παππά και η συμμετοχή στην Επιτροπή Νομικών Υποθέσεων & Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Συμβουλίου της Ευρώπης. Σε όλα ανταποκρίθηκε με επάρκεια, ασκώντας παράλληλα τα κοινοβουλευτικά του καθήκοντα. Έδειξε ετοιμότητα και υπομονή, πετυχαίνοντας έναν έναν τους στόχους.
Όταν του έλεγαν μετά τις εκλογές ότι αδικήθηκε που δεν μπήκε στη νέα κυβέρνηση, συνιστούσε υπομονή τονίζοντας ότι ο πρωθυπουργός ξέρει τι κάνει και δεν αδικεί όσους δουλεύουν. «Ο Κυριάκος Μητσοτάκης από το 2019 δείχνει σταθερή εμπιστοσύνη στους νέους και τους αξιοποιεί. Αυτό το γνώριζα και κατά μία έννοια περίμενα ότι κάποια στιγμή θα αξιοποιηθώ, δουλεύοντας σκληρά», επισημαίνει όταν τον ρωτάνε σχετικά.
Ο λίγος ύπνος και η κατανόηση των Ηλείων
Εδώ καιρό ο Ανδρέας Νικολακόπουλος έχει ξεχάσει τη λέξη ύπνος, αφού το υπουργείο είναι 24ωρης βάρδιας και εντατικής απασχόλησης, full time, και δεν γνωρίζει από αργίες και Σαββατοκύριακα. «Αν καταφέρω και κοιμηθώ πέντε με έξι ώρες, θεωρείται καλή η μέρα», λέει χαμογελαστός σε όσους τον ρωτούν.
Μια τυπική μέρα στο υπουργείο περιλαμβάνει πληθώρα συσκέψεων και ραντεβού για υπηρεσιακά θέματα, μπόλικο κοινοβουλευτικό έργο διότι απαντά σε επίκαιρες ερωτήσεις, αλλά και παρουσία σε εκδηλώσεις που αφορούν το αντικείμενό του. Στο γραφείο πηγαίνει γύρω στις 8:30π.μ. αλλά η προετοιμασία έχει ξεκινήσει από το ξημέρωμα. Τώρα έχει γίνει πρωινός τύπος, αν και ως φοιτητής Νομικής ήταν βραδινός.
«Στο πανεπιστήμιο διάβαζα ως αργά το βράδυ. Τώρα ξυπνάω πολύ νωρίς το πρωί και διαβάζω, αφήνοντας το βραδινό για πιο χαλαρό διάβασμα. Όχι ότι κοιμάμαι νωρίς, αλλά πλέον το πολύ πρωινό ξύπνημα είναι κανόνας», αναφέρει σε συζητήσεις με τους συνεργάτες του, σημειώνοντας ότι ενίοτε αναχωρεί μετά τις 9μ.μ. από το γραφείο.
Λίγο οι υποχρεώσεις, λίγο οι επισκέψεις σε φυλακές και αστυνομικές διευθύνσεις όλης της χώρας τα Σαββατοκύριακα, ο διαθέσιμος χρόνος για επαφές στην Ηλεία έχει συρρικνωθεί. Το βλέπει και ο ίδιος, αλλά ξέρει πως και οι συμπολίτες του έχουν κατανόηση, αφού ο νομός είχε πολύ καιρό να δει θέση σε κυβέρνηση. «Επειδή οι πολίτες της Ηλείας είχαν χρόνια να δουν κάποιον να αξιοποιείται σε κυβερνητική θέση, κατανοούν ότι ειδικά σε αυτό το υπουργείο η θέση του υφυπουργού δεν αρκείται μόνο στη χάραξη πολιτικής αλλά είναι επί του πεδίου», αναφέρει σε συζητήσεις με τους συνεργάτες του.
Χάρη στη θέση αυτή ζήσαμε πρόσφατα και στη Βουλή να ρωτά Ηλείος και να απαντά Ηλείος, με αφορμή την επίκαιρη ερώτηση του Διονύση Καλαματιανού. Παρεμπιπτόντως ο Ανδρέας Νικολακόπουλος διατηρεί καλές σχέσεις και με τους δύο βουλευτές Ηλείας της αντιπολίτευσης, καθώς παρά τις πολιτικές διαφωνίες, υπάρχει συνεννόηση για την προώθηση ζητημάτων του νομού.
Όσον αφορά τις σχέσεις με τους έτερους «γαλάζιους» βουλευτές, τονίζει σε όσους τον ρωτούν πως προσπαθεί να έχει συνεννόηση στο μέτρο του δυνατού και -όπου είναι εφικτό- το καταφέρνει. Με τους δημάρχους, επίσης διατηρεί άριστες σχέσεις γιατί πιστεύει στη συνεργασία για να υπάρχει αποτέλεσμα.
Ο Τζαβάρας, οι φυλακές και ο ρεαλισμός
Η συνάντηση με τον Κώστα Τζαβάρα μπορεί να εξέπληξε αρκετούς, όμως για όσους γνώριζαν το παρασκήνιο, δεν ήταν έκπληξη. Η συνεννόηση και η συνεργασία τους έχει ξεκινήσει από την προηγούμενη κοινοβουλευτική θητεία και έχει χτιστεί σε γερά θεμέλια.
Ο Ανδρέας Νικολακόπουλος επισημαίνει διαρκώς ότι τον σέβεται και τον εκτιμά, τόσο ως δικηγόρο όσο και ως πολιτικό, σημειώνοντας ότι «μπορεί να προσφέρει» και πως «σε πολλά θέματα είναι χρήσιμη η γνώμη του».
Δύο πράγματα απασχολούν έντονα το μυαλό του αυτήν την περίοδο. Το ένα προφανώς σχετίζεται με τον προαναφερθέντα Κώστα Τζαβάρα και είναι οι φυλακές Ανδρίτσαινας. Ο Ανδρέας είναι σκόπιμα λακωνικός αφενός γιατί θέλει πρώτα να ολοκληρώσει το πλάνο και αφετέρου γιατί… παραμονεύουν κι άλλοι διεκδικητές.
«Δεν είναι απλό πράγμα πλέον η ίδρυση και η λειτουργία ενός σωφρονιστικού καταστήματος. Πρώτα θέλω να βάλω τις βάσεις και μετά να μιλήσω. Προτιμώ να κάνω μεθοδικά και προσεκτικά τη δουλειά μου», απαντά σε όσους τον ρωτούν τι θα γίνει. Πάντως, ευήκοα ώτα φαίνεται πως υπάρχουν, αφού και ο ίδιος τονίζει ότι «κάθε σωστή και ρεαλιστική πρόταση είναι καλοδεχούμενη.
Το δεύτερο έχει να κάνει με την πανεπιστημιακή σχολή, για την οποία έχει πλέον καθαρή εικόνα πώς πρέπει να κινηθεί. Από τις συζητήσεις με συνεργάτες και μέλη της πανεπιστημιακής κοινότητας, έχε αντιληφθεί ότι πρέπει να βρεθεί βιώσιμο αντικείμενο σπουδών. «Να βρούμε κάτι που να μείνει» φέρεται να λέει σε πολίτες όταν ανοίγει τέτοια συζήτηση.
Το δίκιο και το άδικο των δικηγόρων και το «άγονο»
Στο θέμα των πρωτοδικείων, η θέση του παραμένει καθαρή. Θεωρεί πως δεν έχουν δίκιο οι εξ Αμαλιάδος συνάδελφοί του διότι στη διαβούλευση επιτεύχθηκε η διατήρηση των αρμοδιοτήτων. Σε κάθε περίπτωση, σημειώνει ότι αν δεν το δούμε στην πράξη, δεν θα μπορέσουμε να προτείνουμε αλλαγές και προσθέτει πως κάτι έπρεπε να γίνει στη Δικαιοσύνη. «Ας παραδεχτούμε ότι κάτι έπρεπε να αλλάξει με κριτήριο την εξυπηρέτηση των πολιτών και τη γρήγορη απονομή της Δικαιοσύνης. Και εδώ είμαστε να τα δούμε όλα στην εφαρμογή…» λέει συχνά σε συζητήσεις με τον κλάδο του.
Εκεί όμως που ρίχνει δίκιο στους συναδέλφους του, είναι στο φορολογικό, καθώς αναγνωρίζει ότι μπορεί μαζί με τα ξερά να… κάηκαν και μερικά χλωρά. Σε πρόσφατες επαφές του αποκάλυψε πως πιέζει για αλλαγές που έχουν να κάνουν με τη βελτίωση του μηχανισμού αμφισβήτησης και την διεύρυνση περιπτώσεων που πρέπει να εξαιρεθούν από τις προβλέψεις.
Νιώθει ανακουφισμένος με την επικείμενη υπογραφή του «άγονου» από τον Γεωργιάδη. Σε όσους τον… προβοκάρουν με τα λόγια της πρώην υπουργού, Ασημίνας Γκάγκα, προτιμά να απαντήσει πως κάθε άποψη είναι σεβαστή, αλλά στην προκειμένη περίπτωση είναι χαρούμενος που πείστηκε ο Άδωνις ότι δεν υπάρχει πλέον άλλη δυνατότητα να πειστούν να έρθουν γιατροί.
Η δυσαρέσκεια για… Ηλειάρχη και τοπικισμούς
Ενοχλείται ελαφρώς αν κάποιος τον αποκαλέσει «Ηλειάρχη», διότι θεωρεί πως αυτοί οι όροι δεν ωφελούν σε τίποτα και ανήκουν σε άλλες εποχές. Παρόμοια δυσαρέσκεια δείχνει και στην τοπικιστική ρητορική, θεωρώντας ότι έβλαψε τον τόπο. «Πάνω από όλα αισθάνομαι Ηλείος. Έχω αποδείξει ότι δεν προσεγγίζω τα προβλήματα με τοπικιστική σκέψη και θεωρώ πως οι νέοι πολιτικοί -και οι νέοι άνθρωποι γενικώς- έχουν ξεπεράσει νοοτροπίες, των οποίων τις συνέπειες τις πληρώνει ακόμα ο τόπος. Δεν μου αρέσει να μαζεύει κάποιος ψήφους λαϊκίζοντας», υπογραμμίζει σε συζητήσεις του.
Σε όσους του λένε ότι με αυτή τη θέση θα ξαναβγεί άνετα πρώτος, απαντά ότι είναι συζήτηση αποπροσανατολιστική και λαθεμένη.
«Δεν λειτουργώ έτσι. Δεν είναι αυτοσκοπός για μένα η πολιτική. Με ενδιαφέρει να είμαι χρήσιμος και αποτελεσματικός για τον τόπο και τους συμπολίτες μου. Οι θέσεις και τα αξιώματα έρχονται και παρέρχονται. Έχω το επάγγελμά μου, οπότε μπορώ να μην εξαρτώμαι από την πολιτική και να φύγω ανά πάσα στιγμή»
