Τo βήμα στον πολίτη: Στο Γιαννιτσοχώρι ενταφιάζουν τον Σιδηρόδρομο ζωντανό πριν πεθάνει
[vc_row][vc_column][vc_single_image image=”99024″ img_size=”full”][vc_column_text]Για το Γιαννιτσοχώρι, το χωριό μου έχω αφιερώσει πάμπολλες αναφορές. Από τη μια έχω υμνήσει πολλούς άξιους συγχωριανούς και από την άλλη έχω κατακρίνει άλλους τόσους.
“Κατηγορείς το σπίτι σου”, λένε, “θα πέσει να σε πλακώσει”. Τι να κάνω δηλαδή, να βλέπω τόσο αισχρές παρανομίες και μάλιστα εναντίον της φύσης και του Περιβάλλοντος, που είναι η επιδερμίδα μας και να το παίζω Κινέζος; Βεβαίως και όλοι οι συγχωριανοί τα βλέπουν, πολλοί απ΄ αυτούς είναι “νοικοκυραίοι” και κοιτάνε την οικογένειά τους και το σπιτάκι τους. Οι υπόλοιποι δεν τα θεωρούν καν άξια λόγου. Έχουν πάθει μεγάλη αλλοτρίωση και έχουν απολέσει βασικές ανθρώπινες αξίες για το κοινό καλό. Και ως προς την ιδεολογικοπολιτική τους τοποθέτηση δεν χρειάζεται, όλοι σας καταλαβαίνετε.
Νάμαστε λοιπόν για τον ενταφιασμό του Σιδηρόδρομου.
Όλοι απανταχού της γης πιστεύουν και αποδέχονται ότι ο Σιδηρόδρομος αποτελεί το πιο ανθρώπινο, οικολογικό και οικονομικό μέσο μαζικής μεταφοράς. Στη νοτιοδυτική Ελλάδα [Πάτρα-Πύργος-Κυπαρισσία-Καλαμάτα] κατασκευάστηκε το 1900 και συνέβαλε τα μέγιστα στην οικονομική ανόρθωση της ταλαιπωρημένης νέας χώρας.
Δυστυχώς, για λόγους ξένους με το σημερινό σημείωμα ο Σιδηρόδρομος έπαυσε να λειτουργεί το 2011. Έκτοτε παραμένουν οι μεταλλικές γραμμές με τις θρυλικές μαδέρες, και τα φανάρια στις μεγάλες διακλαδώσεις. Σε κάθε δε μικρό η μεγάλο χωριό στέκουν μάρτυρες του ένδοξου παρελθόντος με τον ΣΠΑΠ και τον ΟΣΕ οι Σταθμοί ως αρχιτεκτονικά μνημεία.
Αντί λοιπόν εμείς οι κάτοικοι με πρώτους τους δημάρχους και προέδρους μας συνεχώς να διαμαρτυρόμαστε και να εντείνουμε τις όποιες μας πιέσεις για επαναλειτουργία του σιδηροδρόμου, προβαίνουμε στον “ζωντανό” ενταφιασμό του.
Περνώντας λοιπόν από τη διακλάδωση για τη θάλασσα έγινα μάρτυρας στο τελευταίο……. ασπασμό της κηδείας. Ο απαίσιος νεκροθάφτης παρέστεκε στην κάσα.
Με μια μπουλντόζα είχαν χώσει τις γραμμές και είχαν πάρει σβάρνα τα περισσότερα υλικά, πασσάλους, πινακίδες και διάφορα όργανα του φωτεινού σηματοδότη. Το εξωφρενικό ήταν ότι ο πρόεδρος της κοινότητας θέλοντας να μας πουλήσει πνεύμα ισχυρίσθηκε ότι έχει έρθει έγγραφο ότι πλέον ο Σιδηρόδρομος δεν ξαναλειτουργεί και μάλιστα επιτρέπεται στους όμορους ιδιοκτήτες με τις γραμμές να αγοράσουν το μέρος που γειτονεύουν.
Δεν ξέρω τι άλλο να προσθέσω, δυστυχώς η βλακεία δεν έχει όρια και δεν καταπολεμείται με τίποτα.
Αμ ετούτος ο πρόεδρος, ο νεκροθάφτης με λαϊκίστικα μέσα, μαλαγανιές και αλλοπρόσαλλες κολοτούμπες είναι σκέτος Μαυρογιαλούρος.
Σκέφτηκα την καθαρή υπεξαίρεση δημόσιας περιουσίας να την καταγγείλω στην αστυνομία, τελικά όμως θα κάνω καταγγελία στην ίδια υπηρεσία την ΕΡΓΟΣΕ.
Και τότε θα δούμε πως πηδάνε τα κάρβουνα!
Όλοι αυτοί οι τύποι στην περιοχή μας έτσι βλέπουν την ανάπτυξη μέσα από το γκρέμισμα και τη φτηνή ιδιοποίηση κάθε δημόσιας περιουσίας και της φύσης και του περιβάλλοντος.
Μακάρι να ήσαν μόνο εδώ….
Θεόδωρος Κόλλιας[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]
