Στην Ελλάδα των τρεις και εξήντα…

Όταν κάποιος είναι νέος, τα έξοδά του υπερβαίνουν το εισόδημά του. Δανείζεται για να σπουδάσει, να αγοράσει το πρώτο του σπίτι, να ξεκινήσει μία επιχείρηση, να κάνει οικογένεια. Μεγαλώνοντας, αρχίζει να βάζει χρήματα στην άκρη. Ως μεσήλικας αποταμιεύει, για να έχει όταν συνταξιοδοτηθεί. Και όταν πια έρθει η ώρα της σύνταξης είναι έτοιμος και πάλι… να ξοδέψει.

Τη θεωρία αυτή ήρθε να ανατρέψει η γενιά των babyboomers. Είναι όσοι γεννήθηκαν αμέσως μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Αυτή η γενιά είναι σήμερα με διαφορά η πλουσιότερη.  Αλλά…  αρνείται να ξοδέψει. 

Σε έρευνες πολλοί δηλώνουν ότι θέλουν να έχουν χρήματα στην άκρη, βλέποντας τα παιδιά τους να δυσκολεύονται να αποκτήσουν τη δική τους κατοικία ή να αποπληρώσουν τα δάνειά τους. Αισθάνονται ότι ίσως χρειαστεί να τα βοηθήσουν.

Όλα αυτά βέβαια εκτός Ελλάδας. Γιατί στη χώρα μας τα τελευταία χρόνια, κανείς δεν φαίνεται να έχει τη δυνατότητα να αποταμιεύει. Ούτε οι νέοι, ούτε οι μεσήλικες, και προ παντός οι ηλικιωμένοι …