Σήμερα πενθούμε
[vc_row][vc_column][vc_single_image image=”80442″ img_size=”full”][vc_column_text]Πενθούμε σήμερα. Χθες ο αδελφός μας ο Μάριος στα 74 του μόλις χρόνια έφυγε για το τελευταίο μεγάλο ταξίδι της ζωής
Ήταν το δεύτερο παιδί σε μία οικογένεια που ευτύχησε να δει εννέα παιδιά. Κυριότερα ήταν το πρώτο αγόρι και τον τίτλο του πρώτου τον κράτησε για εμάς σε ολόκληρη τη ζωή του. Στον ίσκιο του μεγαλώσαμε, και η αγάπη και η ευγνωμοσύνη μας γι’ αυτόν, ιδιαίτερα για εκείνα τα δύσκολα χρόνια, μπορεί μόνο να συγκριθεί με τον πόνο και την στενοχώρια που νιώθουμε τώρα που δεν είναι πια μαζί μας.
Εβδομήντα τέσσερα χρόνια μέτρησε σ’ αυτή τη γη. Θαρρείς πως πέρασαν όλα σαν ένα μόνο καλοκαίρι, που δεν κατάλαβες πώς τέλειωσε. Το σεργιάνι του στο κόσμο κυριολεκτικά μόλις λίγα μέτρα γης. Το δρομολόγιο της ζωής του μικρό λιτό μονότονο. Από το σπίτι στη δουλειά και πάλι πίσω. Εργάτης της θυσίας και της προσφοράς. Από μικρό παιδί. Και η αλήθεια είναι πως μόνο αυτό σπούδασε στη ζωή του. Δεν βαρυγκώμησε ούτε μετάνιωσε όμως ποτέ γι’ αυτό.
Κι αν η ζωή τον κέρασε με 74 πέτρινα χρόνια δεν μπόρεσε ούτε στιγμή να του στερήσει τη βαθιά αγάπη της Χριστίνας -της συντρόφου της ζωής του – της Φωτεινής και της Ευτυχίας -των δυο λατρεμένων του παιδιών -των εγγονών του και όλων εμάς που στο πρόσωπο του βλέπαμε πάντα τον δεύτερο πατέρα.
Τούτη την ώρα οι λέξεις βγαίνουν δύσκολα. Χθες ο γίγαντας που η φύση προνόησε να τον προικίσει με αστείρευτες δυνάμεις λύγησε. Αποφάσισε ότι δεν ήθελε να το παλέψει άλλο. Μας κάλεσε με τον τρόπο του να μας αποχαιρετήσει όλους. Και ένα δάκρυ στερνό κύλησε στην άκρη του ματιού του. Όμως εγώ Μάριε, αδερφέ μου, δεν θα σου πω αντίο. Γιατί τα αδέρφια, που μεγάλωσες μαζί τους και είναι αίμα σου, δεν τα αποχαιρετάς. Μονάχα τους γνέφεις καλή αντάμωση…
Γιάννης Ρήγας
Εκ μέρους της οικογένειας[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]
