Σήμερα γιορτάζει η γυναίκα μαχήτρια, δηλαδή όλες εμείς!
Επιμέλεια Ελένη Παπαδοπούλου – Κική Κολοβέρου
Στη βαριά σκιά της τραγωδίας των Τεμπών, εορτάζεται φέτος η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, γι αυτό και αποκτά έναν ακόμα ιδιαίτερο συμβολισμό. Αυτό της γυναίκας που αγωνίζεται και βγαίνει μπροστά για έναν καλύτερο κόσμο, που αγωνίζεται για την δικαιοσύνη και την αλήθεια και την ισότιμη συμμετοχή της στην κοινωνία. Η γυναίκα που βροντοφωνάζει ΟΧΙ όταν πρέπει και ΝΑΙ όταν χρειάζεται, η γυναίκα που απαιτεί σεβασμό, που απαιτεί να αναγνωρίζει η κοινωνία την αξία της. Αγώνας διαρκής γιατί ο δρόμος είναι ακόμα μακρύς γιατί δυστυχώς καθημερινά μάχεται ακόμα και για τα αυτονόητα… Σήμερα γιορτάζει η γυναίκα μαχήτρια, δηλαδή όλες εμείς…
Η Πρωινή φιλοξενεί σήμερα τις θέσεις και απόψεις γυναικών της Ηλείας που δίνουν τους δικούς τους αγώνες αξιοκρατικά και ισότιμα μέσα από διάφορα θεσμικά πόστα- άλλοτε ανδροκρατούμενα- , συνδικαλιστικούς φορείς, συλλογικότητες και φορείς. Ο λόγος στις ίδιες…
Γυναίκες, αξίζουμε καλύτερα
Το 1977 o ΟΗΕ καθιέρωσε την Διεθνή Ημέρα της Γυναίκας, ως ημέρα απολογισμού της προόδου που έχει συντελεστεί, ως ημέρα επικαιροποίησης και υπογράμμισης των αλλαγών και παρεμβάσεων που απαιτούνται. Η 8η Μαρτίου είναι, ημέρα τιμής στους αγώνες όλων των γυναικών κάθε εποχής, για άρση των ανισοτήτων μεταξύ ανδρών και γυναικών στην οικονομική, κοινωνική και πολιτική ζωή.
Η κοινωνία μας έχει κάνει σημαντικά βήματα προόδου, ως προς την ισότητα των δύο φύλων. Οι γυναίκες καταλαμβάνουν διαρκώς περισσότερα αξιώματα. Υπάρχουν γυναίκες βουλευτές, αρχηγοί κρατών, πρόεδροι ανωτάτων δικαστηρίων, οργανισμών και μεγάλων ιδιωτικών επιχειρήσεων. Επιπλέον μεγάλο ποσοστό των γυναικών είναι εργαζόμενες και διαπρέπουν στο δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα με εξίσου σημαντική προσφορά.
Παρόλα αυτά, η ίση πρόσβαση της γυναίκας στην υγεία, στην εκπαίδευση, στην εργασία δεν είναι ούτε κατοχυρωμένη ούτε αυτονόητη. Τα στοιχεία της Έκθεσης του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ είναι αμείλικτα:
Η οικονομική ανισότητα μεταξύ ανδρών και γυναικών αυξάνεται διαρκώς καιοι γυναίκες αμείβονται σαφώς λιγότερο από τους άνδρες. Σε πολλές χώρες οι γυναίκες αντιμετωπίζουν προβλήματα στην πρόσβαση στην αγορά εργασίας λόγω φύλου, ενώ σε ορισμένες χώρες οι άνδρες έχουν νόμιμο δικαίωμα να επιτρέπουν στις γυναίκες τους να μην εργαστούν. Στην Ελλάδα, τα στοιχεία δείχνουν ότι από το σύνολο των εγγεγραμμένων ανέργων, το ποσοστό των γυναικών είναι σταθερά μεγαλύτερο από το ποσοστό των ανδρών ανέργων.
Την ίδια ώρα μείζονα ζητήματα και δυσκολίες συναντούν οι γυναίκες που είναι ταυτόχρονα και μητέρες και χρειάζεται να ανταποκρίνονται και στις ευθύνες τους στην εργασία και στην οικογένεια. Οι εργαζόμενες γυναίκεςδεν παύουμε να είμαστε και σύζυγοι και μητέρες. Δεν παύουμε να είμαστε διπλά ευαίσθητες για τα κοινά. Γιατί είμαστε ο ακρογωνιαίος λίθος του βασικού κυττάρου της κοινωνίας που είναι η οικογένεια.
Παρατηρώ νέα κορίτσια σε όλο τον κόσμο να μεγαλώνουν με διαφορετική αντίληψη για τον εαυτό τους, από αυτήν που είχα εγώ, για τις περισσότερες γυναίκες της γενιάς μας. Θέλω να είναι δυνατές και να μορφωθούν. Να αλλάξουν τον κόσμο στον οποίο ζούνε προς το καλύτερο. Η ημέρα της Γυναίκας είναι αφιερωμένη και σε όλες αυτές τις νέες κοπέλες που οραματίζονται μια καλύτερη κοινωνία.
Οι γυναίκες, επιθυμούμε τα αυτονόητα: την εξάλειψη της σωματικής και σεξουαλικής βίας, ίσα δικαιώματα στο εργατικό και οικογενειακό δίκαιο, και το δικαίωμα στην μόρφωση και τη δια βίου μάθηση. Πολλά από αυτά ακούγονται αυτονόητα και πιθανά απαντημένα από τη σημερινή νομοθεσία. Όμως έχουμε ακόμη πολύ δρόμο να διανύσουμε. Αυτή είναι μια μάχη που πρέπει να δώσουμε όλοι. Είναι μια μάχη που ξεκινάει από την οικογένεια, συνεχίζεται στο χώρο του σχολείου και εν τέλει πρέπει να γίνει υπόθεση ολόκληρης της κοινωνίας μας.
Αριστέα Παπαδοπούλου, Εκπαιδευτικός, Μ.Εd.
Αν.Διοικήτρια Γ.Ν. Ηλείας Ν.Μ. Κρεστένων
ΛΥΚΕΙΟΝ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΔΩΝ ΠΥΡΓΟΥ
Το Λύκειον των Ελληνίδων Πύργου τιμά την Ημέρα της Γυναίκας.
Η Ημέρα της Γυναίκας που γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 8 Μαρτίου είναι μέρα μνήμης και τιμής για τον αγώνα των γυναικών που διεκδίκησαν τα δικαιώματά τους στο χώρο της κοινωνίας, της εργασίας, της οικογένειας και της πολιτικής. Πράγματα που σήμερα είναι αυτονόητα, χρόνια πριν, όταν ξεκίνησε το φεμινιστικό κίνημα, ήταν διεκδικούμενα. Η θέση της γυναίκας σε όλους τους χώρους, το δικαίωμα στη μόρφωση, το δικαίωμα ψήφου, η αναγνώρισή της και η καταξίωσή της, η παραδοχή ότι η ζωή δίνει ευκαιρίες – και πρέπει να δίνει – ανεξάρτητα του φύλου, έγιναν αντικείμενο αγώνων και διεκδικήσεων πολλά χρόνια.
Η αρχή έγινε από τις εργάτριες στα εργοστάσια κλωστοϋφαντουργίας στη Νέα Υόρκη στα τέλη του 19ου αιώνα (1857) που διαμαρτύρονταν για τις απάνθρωπες συνθήκες εργασίας, για τα εξαντλητικά ωράρια, για τους πολύ χαμηλούς μισθούς. Ωστόσο η καθιέρωση της ημέρας ως Παγκόσμια Ημέρα για τα δικαιώματα της γυναίκας από τον ΟΗΕ έγινε το 1977.
Από το 1911 όταν ιδρύθηκε το Λύκειον των Ελληνίδων από την Καλλιρρόη Σιγανού Παρρέν, παράλληλα με την αναγέννηση και τη διατήρηση των ελληνικών εθίμων και των παραδόσεων και τη διάσωση και διάδοση του λαϊκού μας πολιτισμού ήταν στόχος της και η αναβάθμιση της θέσης της ελληνίδας «η εξυπηρέτησις της προόδου του φύλου των γυναικών». Η Καλλιρρόη Παρρέν, μια φωτισμένη γυναίκα, δημοσιογράφος, λόγια και μια από τις πρώτες ελληνίδες φεμινίστριες, αγωνίστηκε για τη γυναίκα και την έξοδό της από τον ασφυκτικά κλειστό κόσμο του σπιτιού της, στην κοινωνία, στην εργασία και πάλεψε για να αποκτήσει το δικαίωμα ψήφου.
Σήμερα 101 χρόνια από την ίδρυσή του το Λύκειον των Ελληνίδων Πύργου συνεχίζει να προασπίζεται τη θέση της γυναίκαςκαι είχε προγραμματίσει εκδήλωση στην οποία θα έδινε βήμα σε δυναμικές – δραστήριες γυναίκες που συνδυάζουν την εργασία και την οικογένεια.
Ωστόσο αυτή δε θα πραγματοποιηθεί. Τα γεγονότα μας ξεπέρασαν. Μέσα στο γενικό κλίμα του πόνου και της οδύνης, την απώλεια τόσων ανθρώπων και κυρίως παιδιών που χάθηκαν άδικα, δεν υπάρχει διάθεση για λόγια. Μερικές φορές είναι προτιμότερη η ΣΙΩΠΗ. Γιατί δεν είμαστε μόνο γυναίκες. Είμαστε μανάδες, αδερφές, φίλες όσων χάθηκαν.
Η πρόεδρος η γεν. γραμματέας
Αικ. Παρασκευοπούλου Δήμητρα Τζαβάρα – Καχτίτση
Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας
Ο φετινός εορτασμός της Παγκόσμιας Ημέρας της Γυναίκας γίνεται υπό το βάρος της θλίψης που βιώνουμε ως κοινωνία και καθένας χωριστά μετά το πολύνεκρο σιδηροδρομικό δυστύχημα στα Τέμπη. Η σκέψη όλων μας είναι στα παιδιά που έχασαν τη ζωή τους στην ακμή της νιότης τους, στις μανάδες και στους πατεράδες που έχασαν τα παιδιά τους, σε εκείνους που έχασαν τους δικούς τους ανθρώπους.
Η 8η Μαρτίου θεσμοθετήθηκε ως Ημέρα της Γυναίκας με στόχο να αναδείξει τα προβλήματα και να προωθήσει τα δικαιώματα της γυναίκας παγκοσμίως. Στην Ελλάδα μέχρι το 1952 η γυναίκα δεν είχε καν δικαίωμα ψήφου. Το Σύνταγμα του 1975 καθιερώνει την αρχή της ισότητας των φύλων. Από το 1980 έως το 1989 το νομοθετικό πλαίσιο εκσυγχρονίζεται. Με νόμο του 1983 ο θεσμός της προίκας καταργείται, η γυναίκα έχει δικαίωμα να διατηρεί το επώνυμό της μετά το γάμο, συναποφασίζει με τον άντρα για θέματα ανατροφής των τέκνων.
Η γυναίκα του 21ου αιώνα εργάζεται, είναι μάνα, είναι σύντροφος, είναι πολιτικό ον που συμμετέχει ενεργά στον πολιτικό στίβο. Είναι πάνω από όλα Γυναίκα που φροντίζει τον εαυτό της και θέλει να αποπνέει αύρα στην καθημερινότητά της. Απολαμβάνει τα ίδια δικαιώματα με τον άντρα κι έχει τις ίδιες υποχρεώσεις.
Ωστόσο, οι γυναικοκτονίες, η ενδοοικογενειακή βία, σωματική, λεκτική και ψυχολογική, τα σεξιστικά στερεότυπα σε βάρος της εξακολουθούν να υφίστανται. Η γυναίκα καθημερινά αγωνίζεται να ανταπεξέλθει επάξια στην πολλαπλότητα των ρόλων της, συχνά να αποδείξει το αυτονόητο. Όλα αυτά καθιστούν κατανοητή την ανάγκη να γιορτάζεται η Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας και σήμερα. Είναι Ημέρα υπενθύμισης των αγώνων που έδωσε η γυναίκα στο διάβα των χρόνων να διεκδικήσει τα δικαίωματα της στη ζωή και στην επιλογή.
Είναι όμως και Ημέρα που θυμίζει ότι απαιτούνται πολλά ακόμη για να αλλάξει η νοοτροπία. Κι εκεί έγκειται η σπουδαιότητα του ρόλου της οικογένειας στον τρόπο που μεγαλώνει τα παιδιά της ώστε να μην διαιωνίζει στερεότυπα αλλά να μεγαλώνει ανθρώπους, αγόρια και κορίτσια, που έχουν βέβαια τα διαφορετικά χαρακτηριστικά του φύλου τους αλλά είναι ισότιμα.
Χρόνια πολλά σε όλες τις γυναίκες, Χρόνια πολλά σε όλους τους ανθρώπους.
Δήμητρα Σκαλτσά,
Αντιδδήμαρχος Παιδείας, Πολιτισμού και Κοινωνικής Πολιτικής,
Προέδρου της Επιτροπής Ισότητας του Δήμου Ζαχάρως
Ο φεμινισμός δεν είναι περιττός
Ημέρα της γυναίκας σήμερα. Ένας εορτασμός υπενθύμισης αλλά και διαχρονικής διεκδίκησης ταυτόχρονα δυστυχώς.
Ποια είναι όμως τα ζητούμενα στην κοινωνία του 21ου αιώνα?
Υποστήριξη των δικαιωμάτων της γυναίκας και των δυνατοτήτων της. Καλύτερες συνθήκες δουλειάς όπως ακριβώς ζητούσαν και οι εργάτριες κλωστοϋφαντουργίας από το 1857.
Ίση μεταχείριση σε σχέση με τους εκπροσώπους του άλλου φύλου σε σχέση με την εργασία, το δικαίωμα στο δημόσιο λόγο και την αυτοδιάθεση του σώματός τους όπως βροντοφώναξαν οι φεμινίστριες της δεκαετίας του 60.
Σεβασμός, ανεξαρτησία και δικαίωμα επιλογής, αντίσταση στα κάθε λογής στερεότυπα, συμμετοχή στη λήψη αποφάσεων και στην ηγεσία σε όλα τα επίπεδα.
Ας αναλογιστούμε πόσες και πόσες γυναίκες δεν υποκύπτουν στο δίλλημα καριέρα και εργασία ή προσωπική ζωή και ανεργία ή ακόμα το εργασιακό γυάλινο ταβάνι που αναγκάζονται να θυσιάσουν επειδή δεν αντέχουν να αντιπαρατεθούν με τα κοινωνικά στερεότυπα.
Σύμφωνα με μια έρευνα του ΟΗΕ 9 στους 10 ανθρώπους τρέφουν προκαταλήψεις σε βάρος των γυναικών. Οι άνδρες είναι καλύτεροι ηγέτες στην πολιτική ή στις επιχειρήσεις απ’ ό,τι οι γυναίκες. Οι σπουδές στο πανεπιστήμιο είναι πιο σημαντικές για έναν άνδρα απ’ ό,τι για μια γυναίκα. Οι άνδρες πρέπει να έχουν προτεραιότητα στην αγορά εργασίας, διότι οι θέσεις είναι λιγοστές.
Ας σκεφτούμε πώς ζουν οι γυναίκες πρόσφυγες ή μετανάστες και τι προσωπικό φορτίο σηκώνουν οι γυναίκες που κατέληξαν είδος προς εμπορική συναλλαγή και σεξουαλική εκμετάλλευση.
Ας σκεφτούμε ότι υπάρχουν γυναίκες που υπομένουν ακόμα στην εποχή μας ξύλο, βρίσιμο και απειλές.
Ας σκεφτούμε πόσο συχνά τα κορίτσια πρέπει να κατανικήσουν το φόβο της ανασφάλειας και πρέπει να πουν ΟΧΙ.
Ας σκεφτούμε πόσες γυναίκες δουλεύουν και μεγαλώνουν μόνες τα παιδιά τους, στο έλεος της δύσκολης καθημερινότητας και της έλλειψης μιας σοβαρής πολιτικής για τις εργαζόμενες μητέρες.
Αν αναλογιστούμε όλα τα παραπάνω καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι ο φεμινισμός δεν είναι περιττός.
Παρά τις δεκαετίες προόδου», συνεχίζουν να εγείρονται «αόρατοι φράκτες» μεταξύ των ανδρών και των γυναικών. Ο αγώνας για την ισότητα των φύλων περνάει από τη στήριξη της νομοθετικής εξουσίας, από την εξάλειψη των προκαταλήψεων, την αλλαγή του προτύπου του «φουσκωμένου» άντρα που βαράει το χέρι στο τραπέζι, ενίοτε και τη γυναίκα του, που μας έχουν ταΐσει τα τελευταία χρόνια τα κάθε λογής ριάλιτι.
Αλεξία Λιάγκουρα- εκπαιδευτικός
Η γυναίκα μπορεί να κατακτήσει τα πάντα
Σημαντική η σημερινή ημέρα, ως σημείο αναφοράς, στον αγώνα των γυναικών, για ισότητα και ισοπολιτεία.
Από το 1857 που έγινε η πρώτη μεγάλη εξέγερση των εργατριών στο εργοστάσιο κλωστουφαντουργιας στην Ν. Υόρκη, ζητώντας ίσες απολαβές και μεταχείριση στην εργασία, με τους άνδρες, έως και σήμερα έχει γίνει μεγάλος αγώνας, σε πολλά μέρη του κόσμου και σε διαφορετικές χρονικές περιόδους.
Ότι κατακτήθηκε μέχρι σήμερα στις ελεύθερα αναπτυγμένες χώρες, είναι μέσα από διαρκείς αγώνες, αφού για τη γυναίκα τίποτα δεν ήταν αυτονόητο στο παρελθόν.
Σήμερα σε πολλές χώρες οι γυναίκες έχουν ηγετικές θέσεις και βέβαια οι δράσεις τους προσφέρουν πολλά στη βελτίωση των συνθηκών ζωής και η ευαίσθητη και δυναμική φύση τους προωθεί την κοινωνική δικαιοσύνη.
Δεν μπορώ όμως να μην σκεφτώ τις γυναίκες των χωρών που επικρατεί θρησκευτικός φανατισμός, των χωρών του τρίτου κόσμου, που βρίσκονται ακόμη υπό το καθεστώς των απαγορευσεων και της χειραγώγησης από τους άνδρες. Τις γυναίκες που υποχρεούνται να κρύβουν το πρόσωπο τους κάτω από τη μαντίλα, να μην έχουν δικαίωμα στη μόρφωση και την εργασία, ν” αποφασίζουν άλλοι για τη ζωή και την επιβίωση τους.
Αυτή τη μέρα λοιπόν ας αφιερώσουμε τη σκέψη μας σ” αυτές, που ακόμη αγωνίζονται για όσα εμείς κατακτήσαμε κι απολαμβάνουμε.
Ας ενώσουμε τις δυνάμεις μας, στην στήριξη του αγώνα τους, με κάθε τρόπο.
ΓΙΑΤΙ Η ΓΥΝΑΊΚΑ ΤΑ ΠΆΝΤΑ ΜΠΟΡΕΊ ΝΑ ΚΑΤΑΚΤΉΣΕΙ.
Σταυρούλα Γκουβίτσα
Δημοτική σύμβουλος Δ. Ηλιδας.
Η γυναίκα γεννάει και άνδρες και γυναίκες
Σήμερα, 8 Μαρτίου, το μυαλό μας, η σκέψη μας, το ενδιαφέρον μας, η καρδιά μας στρέφεται στις γυναίκες κάθε ηλικίας, κάθε χώρας, βιοτικού επιπέδου, κοινωνικής προέλευσης, εκπαίδευσης, θρησκεύματος ή γλώσσας,. Χαιρετίζουμε στις γυναίκες που αγωνίζονται καθημερινά να ανταποκριθούν στους πολλαπλούς τους ρόλους.
Κυρίως χαιρετίζουμε τις γυναίκες που στερούνται της δυνατότητας να μιλήσουν, να ακουστούν, να φανούν, αλλά είναι εδώ, υπάρχουν, μοχθούν, αγωνίζονται, έχουν υπόσταση και ελπίζουν σε ένα καλύτερο μέλλον που δεν θα τις εξαιρεί. Που ακόμη και σήμερα δεν έχουν το θάρρος να βγουν μπροστά, να εκφράσουν τις απόψεις τους ελεύθερα, γιατί φοβόνται <<τι θα πει ο κόσμος>>..
Σ’ έναν κόσμο όπου η ισότητα μένει στις λέξεις αφού η πραγματικότητα αδικεί τις γυναίκες, η έκφραση «ασθενές» φύλο ακούγεται περίεργα. Γιατί κάθε γυναίκα από μικρό κορίτσι, μέχρι τα βαθιά της γεράματα θα κληθεί πολλές φορές να αγωνιστεί σκληρά, για να αποδείξει τα αυτονόητα, την αξία της και την αξιοπρέπειά της, και για να ακουστεί η φωνή της αλήθεια.
Μια παγκόσμια γιορτή που έχει τις ρίζες της στους αγώνες των γυναικών για τα δικαιώματά τους, στις αρχές του περασμένου αιώνα. Τιμούμε τις γυναίκες της ιστορίας που αξίωσαν μέσα από διαδηλώσεις, φυλακίσεις, θυσίες , να επιβάλουν την καθιέρωση έστω για μέρα το χρόνο να σκεφτόμαστε και τη θέση της γυναίκας στην κοινωνία…
Όσο για την ποσόστωση για την συμμετοχή των γυναικών στις εθνικές εκλογές από το 30%, στο 40% επί του συνόλου των υποψηφίων κάθε συνδυασμού, ανά εκλογική περιφέρεια, δεν σχολιάζω καθόλου…και εκεί η γυναίκα σε τελευταία μοίρα…..
Αγαπητές μου φίλες νομίζω ότι ήρθε το πλήρωμα του χρόνου να θυμηθείτε την αξία των δυνάμεων σας Έχετε αντοχές που εντυπωσιάζουν .Μπορείτε να διαχειριστείτε προβλήματα με πολλές ευθύνες,, Να δίνετε μάχη για τα πιστεύω σας, και να αντιμάχεστε την αδικία. Να μην δέχεστε για απάντηση το <<ΟΧΙ>> όταν προβλέπετε μια καλύτερη λύση….Το ελάττωμα που έχετε να ξεχνάτε τι αξίζετε θα πρέπει να το αντικαταστήσει η ψυχική σας δύναμη που είναι κρυμμένη μέσα σας. Σε όλες εσάς, χρόνια πολλά και να μην ξεχάσετε ποτέ, πόσα και τι αξίζετε….. . Και κάτι πολύ σημαντικό που δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε:<< Η γυναίκα γεννάει και άνδρες και γυναίκες…>>
Φιλιώ Νιάρχου- τ. πρόεδρος Πολιτιστικού Συλλόγου Καλίδονας
Η ζωή είναι γυναίκα…
Η γυναίκα δίνει ζωή στις κοινωνίες, όπως και να το αποδώσεις, σε έναν αδιάκοπο αγώνα μέσα σε αυτές. Η ζωή είναι γυναίκα. Χρόνια Πολλά! Μια ιδιαίτερη ημέρα αφιερωμένη σε όλες τις γυναίκες του κόσμου, που προωθεί τα δικαιώματα των γυναικών και την ιστορική μνήμη των αγώνων του διεθνούς κινήματος για την ισότητα των δυο φύλων!
Οι γυναίκες έβαλαν γερά θεμέλια έτσι ώστε, στον 21ο αιώνα, να τυγχάνουν ίσης μεταχείρισης με τους άνδρες – όχι, δεν ήταν πάντα φυσιολογικό, ούτε και σήμερα είναι, δυστυχώς. Τόσες πολλές γυναίκες, τόσο διαφορετικά μαγικές. Με όλα τα χρώματα στο δέρμα τους, κάθε εθνικότητας, ανεξαρτήτως ύψους και βάρους. Γυναίκες που υποφέρουν τα δεινά του «ανίσχυρου φύλου», αυτής της σεξιστικής απάτης η οποία δεν ισχύει.
Η γυναίκα στην Τέχνη, στα Γράμματα, στη σκέψη, στη Φιλοσοφία, στο σούπερ μάρκετ, στο πεζοδρόμιο, η γυναίκα παλεύει στην πολιτική. Η γυναίκα παλεύει στη δουλειά, στην οδήγηση, η γυναίκα παλεύει στην Ελλάδα !!
Όλγα Βενιζέλου Ρουβά- ιδρύτρια της Ομάδας Παραδοσιακών σπόρων Ν. Ηλείας
