Σαρώνουν «κόκκινα» δάνεια 80 δισ. – Κόκκινη τριχιά δεμένη στον λαιμό μας τυλιγμένη…

[vc_row][vc_column][vc_single_image image=”100524″ img_size=”full”][vc_column_text]Διαχείριση «με όρους κοινωνικής δικαιοσύνης» υπόσχεται ο Tάσος Πανούσης, πρόεδρος της Ενωσης Εταιρειών Διαχείρισης Απαιτήσεων και διευθύνων σύμβουλος της Εurobank FPS ● Η Ελλάδα σε απόλυτους αριθμούς είναι η 4η μεγαλύτερη αγορά «κόκκινων» δανείων στην Ευρώπη και άρα τα επόμενα 4-5 χρόνια οι εταιρείες διαχείρισης θα έχουν εδώ πολλή δουλειά…

Περισσότερα από 80 δισ. ευρώ «κόκκινων» δανείων, έναντι 60 δισ. ευρώ σήμερα, θα περάσουν στις εταιρείες διαχείρισης τα επόμενα χρόνια και εκτιμάται ότι η δράση τους θα συμβάλει θετικά, όχι μόνο στο χρηματοπιστωτικό σύστημα αλλά στην οικονομία γενικότερα, υποστήριξε ο Tάσος Πανούσης, πρόεδρος της Ενωσης Εταιρειών Διαχείρισης Απαιτήσεων και διευθύνων σύμβουλος της Εurobank FPS, μιλώντας στο συνέδριο NPL Summit 2019 με θέμα «“Κόκκινα” δάνεια. Ανοίγματα, πλατφόρμα οικονομικής ανάπτυξης».

Από την άλλη πλευρά, σε μια προσπάθεια να διασκεδάσει τις ανησυχίες χιλιάδων νοικοκυριών, που τα δάνειά τους έχουν ήδη μεταβιβαστεί ή πρόκειται να μεταβιβαστούν σε εταιρείες διαχείρισης, για βροχή πλειστηριασμών το αμέσως επόμενο διάστημα, ο Τ. Πανούσης μίλησε για αντιμετώπιση του προβλήματος των «κόκκινων» δανείων «με όρους κοινωνικής δικαιοσύνης».

Μένει να αποδειχθεί ωστόσο αν θα περιοριστούν στο κυνήγι των στρατηγικών κακοπληρωτών ή αν θα επιδοθούν σε ασφυκτική πίεση όλων των δανειοληπτών, οι οποίοι πάντως σε έναν βαθμό προστατεύονται από την κείμενη νομοθεσία (νόμος Κατσέλη, Κώδικας Δεοντολογίας).

«Οι τράπεζες επαναλαμβάνουν σε κάθε ευκαιρία, και το εφαρμόζουν, ότι κανέναν δεν συμφέρει π.χ. η διενέργεια πλειστηριασμών σε σπίτια ανθρώπων που έχουν πραγματική οικονομική αδυναμία ή αντιμετωπίζουν άλλα σοβαρά ζητήματα, όπως για παράδειγμα υγείας. Ούτε οι τράπεζες αλλά ούτε και οι εταιρείες διαχείρισης θα προβούν σε τέτοιους πλειστηριασμούς δημιουργώντας ή οξύνοντας ένα κοινωνικό πρόβλημα. Ωστόσο, μείζον θέμα κοινωνικής δικαιοσύνης είναι η αντιμετώπιση των στρατηγικών κακοπληρωτών που εκμεταλλεύονται το νομικό καθεστώς και τις ελλείψεις του παλαιότερου νομικού πλαισίου, ενεργώντας τελικά εις βάρος του κοινωνικού συνόλου, εις βάρος των κοινωνικά αδύναμων», υποστήριξε ο κ. Πανούσης.

Από την άλλη πλευρά, πέραν των… κοινωνικών ευαισθησιών, υπάρχουν και στόχοι που πρέπει να πιάσουν οι τράπεζες, ώστε να μειώσουν τα «κόκκινα» δάνεια που σήμερα αφορούν το 40% του συνολικού δανειακού χαρτοφυλακίου έναντι 3-4% του ευρωπαϊκού μέσου όρου.

Γεγονός είναι ότι από τα 107 δισ. ευρώ το πρώτο τρίμηνο του 2016 τα προβληματικά δάνεια έχουν υποχωρήσει στα 75 δισ. ευρώ, ωστόσο υπάρχει πολύς δρόμος ακόμα καθώς μέχρι το τέλος του 2021, πρέπει να μειωθούν κατά 53 δισ. ευρώ. Η Ελλάδα σε απόλυτα νούμερα είναι η 4η μεγαλύτερη αγορά «κόκκινων» δανείων στην Ευρώπη, αποδεικνύοντας ότι για τα επόμενα 4-5 χρόνια οι εταιρείες διαχείρισης θα έχουν πολλή (και αποδοτική) δουλειά να κάνουν.

Σήμερα στην Ελλάδα λειτουργούν 21 εταιρείες διαχείρισης, αδειοδοτημένες από την ΤτΕ και απασχολούν στο σύνολό τους περί τα 3.000 άτομα, αλλά οι προοπτικές περαιτέρω ανάπτυξης είναι ευοίωνες. Σύμφωνα με τον Τ. Πανούση, ο αριθμός απασχολουμένων αναμένεται σύντομα να διπλασιαστεί, ενώ σημαντική θα είναι η αύξηση της απασχόλησης σε κλάδους όπως π.χ. συμβούλων, νομικών υπηρεσιών, λογιστών, real estate, μηχανικών και σε πολύ μεγάλο βαθμό θα επηρεάσει θετικά την αγορά ακινήτων και τον κλάδο της οικοδομής.

Γιατί προτιμούν τις εταιρείες διαχείρισης

Στο σύνηθες ερώτημα γιατί οι τράπεζες δεν μπορούν να διαχειριστούν αποδοτικά τα «κόκκινα» δάνεια, ενώ οι εταιρείες διαχείρισης μπορούν, ο Τ. Πανούσης εξηγεί ότι υπάρχουν τέσσερις βασικοί λόγοι:

α. Οι τράπεζες διέπονται από ένα πολύ αυστηρό εποπτικό πλαίσιο (τα EBA rules που ορίζει η Ευρωπαϊκή Αρχή Τραπεζών).

β. Οι τράπεζες είναι εξειδικευμένες να χρηματοδοτούν την οικονομία και να δέχονται καταθέσεις και όχι να κυνηγούν τα «κόκκινα» δάνεια. Αντίθετα οι εταιρείες διαχείρισης απαιτήσεων δανείων έχουν συγκεκριμένη εξειδίκευση, τεχνογνωσία και εργαλεία για να μεγιστοποιήσουν το αποτέλεσμα, ενώ διαθέτουν ευρωπαϊκή και διεθνή εμπειρία σε αυτόν τον τομέα.

γ. Οι τράπεζες θα έχουν πάντα να διαχειριστούν τον ηθικό κίνδυνο (moral hazard) και τον κίνδυνο να μολυνθεί το ενήμερο χαρτοφυλάκιο, σε εκτεταμένη εφαρμογή λύσεων με αφέσεις χρέους.

δ. Οι εταιρείες διαχείρισης, εκ της συστάσεώς τους αλλά και εκ του αντικειμένου τους, δεν έχουν δεσμεύσεις στην ελληνική επιχειρηματική αγορά, γεγονός που καθιστά τη δραστηριότητά τους λιγότερο ευάλωτη σε κάθε είδους παρεμβάσεις.[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]