Ψαρεύοντας ψυχές στον παράδεισο
[vc_row][vc_column][vc_single_image image=”94677″ img_size=”full”][vc_column_text]Σχεδόν σε κάθε τραγωδία υπάρχει τουλάχιστον μία ηρωική φιγούρα. Στην ασύλληπτη τραγωδία που έλαβε χώρα στο Μάτι, αυτή η φιγούρα ήταν ο μακαρίτης πλέον Κώστας Αρβανίτης. Τραγική επίσης ειρωνεία ήταν πως εκείνη την μαύρη ημέρα του Ιουλίου, ο ψαράς από τη Νέα Μάκρη είχε τα γενέθλιά του και ετοιμαζόταν να βγει για να τα γιορτάσει.
Μόλις πληροφορήθηκε πως κινδυνεύουν άνθρωποι στη θάλασσα, πήρε την γυναίκα, τον γιο του και το ναύτη, και βγήκαν να σώσουν όσους είχαν καταφέρει να ξεφύγουν από τον πύρινο όλεθρο πέφτοντας στο νερό, αλλά τώρα κινδύνευαν να πνιγούν. Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι το καΐκι του, ο «Ταξιάρχης», ήταν το πρώτο πλεούμενο που βγήκε στην αγριεμένη θάλασσα, και ευτυχώς, γιατί πάνω του βρήκαν σανίδα σωτηρίας, ούτε ένας, ούτε δύο, αλλά εβδομήντα ψυχές.
Μόνο αυτοί και οι οικείοι τους αντιλαμβάνονται πλήρως το μέγεθος της ευγνωμοσύνης τους για τον εκλιπόντα. Κατά τα άλλα, αυτό που δεν ήταν ιδιαιτέρως γνωστό και αποκαλύφθηκε από την γυναίκα του σε συνέντευξη που παραχώρησε σε τηλεοπτικό σταθμό, είναι πως εκείνη την εποχή ο σύζυγός της ήταν ήδη καταβεβλημένος από την μάχη του με την επάρατη νόσο, μια μάχη την οποία τελικά έχασε μόλις προ ολίγων εικοσιτετράωρων.
Παρόλα αυτά φώναζε. «Ο καπετάν Κώστας ήταν άρρωστος, όμως φώναζε με όση δύναμη του είχε αφήσει ο καρκίνος που τον ταλαιπωρούσε», δήλωσε στον ΑΝΤ1 η κ. Χρύσα Αρβανίτη, που παρά την εξασθένηση του οργανισμού του, εκείνο το βράδυ τον έβλεπε να δίνει γενναία μάχη για να σώσει από την θάλασσα όσους περισσότερους μπορούσε.
Και πράγματι, η υπερπροσπάθειά του δεν πήγε στράφι. Αντί για ψάρια, ψάρευε ψυχές που πάλευαν με το φόβο, την απελπισία και τα ρεύματα. Ποιος ξέρει… Αν υπάρχει παράδεισος, ίσως να βρίσκεται ήδη εκεί˙ ψαρεύοντας ψυχές στον ουρανό. Ένας άνθρωπος σαν κι αυτόν, είναι ικανός για όλα.[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]
