Πώς μι το ‘πες;

[vc_row][vc_column][vc_single_image image=”109151″ img_size=”full”][vc_column_text]

Της Νόρα Ράλλη

– … (δεν μιλάει κανείς. Ακούγεται ήχος από βήματα έξι ποδιών.)

– … (δεν μιλάει κανείς. Ακούγεται ελαφρύ στρίψιμο κεφαλιού -πλέον ακούγεται κάθε μυϊκή κίνηση λόγω συνεχούς ακινησίας- προς τη μεριά των έξι ποδιών.)

– Ομορφο είναι.

– Τιιιι;

– Ομορφοοο είναι!

– Μπάσταρδο είναι.

– Τιιι;

– Να σου πω ρε καρντάσι, δεν έρχεσαι λίγο πιο κοντά; Πονέσαν τα πλεμόνια μου.

– Να ‘ρθω, μα… Στα 2 μέτρα! Ασε που έχω φάει και σκόρδο.

– Οχι ρε φίλε! Και γω!

– Λες και είμαστε σε ταβέρνα το ’50! Που στουμπάγαμε το κρεμμύδι στο τραπέζι με το χέρι…

– Τι πας και θυμάσαι! Ωραίες εποχές. Οι Χίτες απ’ τη μια, οι ΕΑΜοβούλγαροι απ’ την άλλη. Οι μεν στην κυβέρνηση, οι δε στα ξερονήσια. Ξεκάθαρες καταστάσεις. Ενώ τώρα, όλοι μαζί στη Βουλή, άντε να βγάλεις άκρη.

– Τους είδα προχθες.

– Πού; Εδώ; Να αμολήσω το μπασταρδόσκυλο αν είναι.

– Οχι εδώ καλέ. Στην τηλεόραση.

– Και;

– Και σκέφτηκα: αυτός ο Κυριάκος τι κάνει με τα μαλλιά του και δεν μεγαλώνουν; Καλά οι μαδουροβρομιαραίοι, χίπηδες ήταν πάντοτε, δεν τους νοιάζει κι αν μακρύνει το μαλλί. Τον Κυριάκο όμως;

– Βρε λες να τον κουρεύει η Μαρέβα;

– Εγώ λέω πως τους χώσανε όλους μέσα, πριν ξεκινήσει η καραντίνα: μαγέρους, μπαρμπεραίους, νυχούδες, μοδίστρες. Ολους στη βίλα, να ‘χουν αποθεματικό.

– Μοδίστρα είναι η Μαρέβα από μοναχιά της, δεν έχει ανάγκη. Πιάνουν τα χέρια της. Νοικοκυρά! Ράβει, ξηλώνει, γαζώνει…

– Στόματα, δικαιώματα, πολιτικές;

– Να σε πω και κάτι ακόμα -τώρα που βρήκα άνθρωπο. Είναι λέει σε καραντίνα ο μισός πληθυσμός της Γης. Ο άλλος μισός πού είναι;

– Εμένα ρωτάς; Τον Χαρδαλιά να τον πεις, που όλους μάς βλέπει.

– Τους Κινέζους θα εννοούν, που ξελούφαξαν τώρα και τους αμολάνε πάλι στους δρόμους.

– Μας έφεραν καλά καλά τον ιό, τώρα σουλατσάρουν.

– Οχι, ρε. Απ’ τς Αγίους Τόπους ήρθε.

– Μα λέει στα χριστιανικά λημέρια ο ιός δεν ζυγώνει. Μέχρι και ο Τσιόδρας πήγε κι έψαλε. Και η άλλη, η κυβερνοβουλευτίνα, που κοινώναγε συνέχεια, πώς τη λένε μωρέ;

– Ράπτη τηνε λένε και κρατάει τη Θεσσαλονίκη να!

– Να μου πήγε κι εμένα τις προάλλες. Σκεφτόμουν τι θα κάναμε αν δεν είχαμε κι αυτή τη Εκκλησία… με συγχωρείς, αυτή την ηγεσία ήθελα να πω. Θα πηγαίναμε, καλιά μας θα πηγαίναμε!

– Σπουδαίοι αθρώποι, μην το συζητάς. Ενα μόνο σε λέω: ο Τσιόδρας προψές βγήκε κι είπε πως αν ακολουθούσαμε την τακτική της Ισπανίας, θα είχαμε τώρα 2.265 νεκρούς.

– Τι είπες τώρα! Τέτοια ακρίβεια, ε; Μώρε μπράβο. Ξουράφα σκέτη ο δικός σου. Για φαντάσου… 2.265. Μήτε ένας παραπάνω, μήτε ένας παρακάτω… Τι σου είναι η επιστήμη!

– Ναι, σου είναι. Τι νόμιζες, ότι «Παίζωμεν Παιδιάν»;

– Πώς μι το ‘πες;

– Ο Αδωνις το ‘πε. Το κάνει μάθημα σε παιδάκια. Αρχαιολογικό.

– Αρχαιοελληνικό εννοείς.

– Οχι, αρχαιολογικό. Γιατί βάζει όσα παππούδια ζουν ακόμα, να ξεθάψουν τα μασούρια απ’ κάτ’ τα στρώματα, να πληρώνουν μαθήματα στα ‘γγόνια τους.

– Μα μόνο 5 ευρώ λέει το έχει.

– Του ‘μεινε το 5ευρω απ’ τα νοσοκομεία. Τότε το είχε βάλει ως υπουργός Υγείας, τώρα ως Ανάπτυξης.

– Γιατί δεν τον κάναμε Παιδείας, που το ‘χει και με τις ξένες γλώσσες;

– Θέλανε μια θεούσα, γι’ αυτό. Δεν βλέπεις την Κεραμέως; Βγαίνει σε ζωντανή σύνδεση απ’ το υπουργείο και είναι σαν να βγαίνει από τη Μονή Οσίου Παταπίου.

– Μεγάλη η χάρη του, βοήθειά μας! Είχαμε πάει με πούλμαν στο Λουτράκι και προσκυνήσαμε. Τώρα, πότε θα ξαναπάμε;

– Μην ανησυχείς. Πάλι με χρόνια με καιρούς…

– …Πάλι δικά τους θα ‘ναι.

– Αντε γεια τώρα. Βαρέθηκε και το σκυλί.

Πηγή: efsyn.gr[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]