“Πόλεμος και ρατσισμός” του Π. Τριγάζη
*Ο Πάνος Τριγάζης είναι εκ των ιδρυτών της Αντιρατσιστικής Κίνησης Πολιτών (ΑΚΙΠΟ) με πρόεδρο τον καθηγητή Κώστα Ζώρα
Με τον πόλεμο της Ουκρανίας σε έξαρση και πελώρια κύματα νέων προσφύγων προς τις γειτονικές χώρες, τιμούμε την φετινή Παγκόσμια Ημέρα κατά του Ρατσισμού (21 Μαρτίου), ενθυμούμενοι και δικές μας πικρές εμπειρίες είτε στο εξωτερικό (bloody Greek, μια συνηθισμένη αγγλική έκφραση) είτε από το πώς η ελληνική κοινωνία υποδέχτηκε πριν από εκατό χρόνια τους έλληνες ξεριζωμένους της Μικράς Ασίας, αποκαλώντας τους μεγάλο μέρος της «τουρκόσπορους». Ήταν πρόσφυγες πολέμου, όπως είναι σήμερα οι Σύριοι, οι Αφγανοί και διαφόρων εθνικοτήτων βορειοαφρικανοί, με τελευταίο κρίκο στην σχετική αλυσίδα τους Ουκρανούς.
Η κυβέρνηση της ΝΔ σήμερα δηλώνει ότι ασπάζεται τις ιδέες της Γαλλικής Επανάστασης, αλλά οι πρακτικές της απέχουν πολύ ή είναι σε ευθεία αντίθεση προς το τρίπτυχο ελευθερία –ισότητα –αδελφοσύνη. Άλλωστε, ο ίδιος ο πρωθυπουργός δήλωνε στην ΔΕΘ το 2017 ότι «η κοινωνική ισότητα είναι αντίθετη στην ανθρώπινη φύση». Ακόμα και μετριοπαθής βουλευτής της ΝΔ υπέπεσε στο ολίσθημα ότι άλλο είδος είναι οι Ουκρανοί πρόσφυγες στους οποίους η Ευρώπη οφείλει να ανοίγει τα σύνορα και άλλο οι προερχόμενοι από τον λεγόμενο τρίτο κόσμο. Άποψη που παραπέμπει στην αρμοδιότητα του Επιτρόπου Μαργαρίτη Σχοινά για την προστασία του «ευρωπαϊκού τρόπου ζωής». Πάλι καλά που οι μέχρι το 1991 σοβιετικοί πολίτες της Ουκρανίας θεωρούνται ότι ακολουθούν τον «ευρωπαϊκό τρόπο ζωής» και γίνονται δεκτοί με ανοιχτές αγκάλες στην ΕΕ. Δεν θα επεκταθώ στο ζήτημα, ποιους αφορά ο εν λόγω τρόπος ζωής διότι Ευρώπη είναι και η Ρωσία και μάλιστα με μεγάλη συνεισφορά στον ευρωπαϊκό πολιτισμό.
Όταν ιδρύθηκε η ΕΟΚ, το 1957, με τη Συνθήκη της Ρώμης, δεν είχε ανάμεσα στους στόχους της την καταπολέμηση της ξενοφοβίας, του ρατσισμού και του νεοναζισμού. Πολύ αργότερα, το 1997, με τη Συνθήκη του Άμστερνταμ, και μόνο ύστερα από συντονισμένη κινητοποίηση, συμπεριλήφθηκε σχετικό άρθρο.
Σε σύγκριση με την Διακήρυξη του ΟΗΕ κατά του Ρατσισμού (1963), στο άρθρο αυτό διατυπώνεται ένας πολύ ευρύς ορισμός της έννοιας των διακρίσεων, διότι πέραν του φυλετικού ρατσισμού, συμπεριλαμβάνεται και ο κοινωνικός.
Καταλήγω με την υπενθύμιση ότι η Ευρωπαϊκή Ιδέα προέκυψε ως ιδέα της ειρήνης, που ερχόταν στο προσκήνιο κάθε φορά που η Ευρώπη έβγαινε από αιματηρούς πολέμους. Είναι ιδέα αντιρατσιστική και αντιεθνικιστική. Γιατί τι άλλο μπορεί να είναι μια Ευρώπη χωρίς σύνορα και χωρίς δυνάστες, ήπειρος ειρήνης και αλληλεγγύης;
Υ.Γ.: Η 21η Μαρτίου είναι και Διεθνής Ημέρα Ποίησης, καθώς και εορτασμού της εθνικής εορτής των απανταχού Κούρδων (Newroz).
