«Περιμένοντας τη Ρόζα» στην Αμαλιάδα
Το κοινό αγκάλιασε την προβολή της ταινίας του Ν. Θεοδοσίου σε εκδήλωση του 27ου Φεστιβάλ Κινηματογράφου Ολυμπίας και του Συλλόγου Φίλων Μουσείου Μπελογιάννη
Γράφει η Πουλχερία Γεωργιοπούλου
Το κινηματογραφόφιλο κοινό αγκάλιασε ακόμα μια εξαιρετικού ενδιαφέροντος συνάντηση του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Ολυμπίας για παιδιά και νέους με τον Σύλλογο Φίλων της Μόνιμης Έκθεσης «Νίκος Μπελογιάννης» παρακολουθώντας την προβολή της ταινίας του Νίκου Θεοδοσίου “Περιμένοντας τη Ρόζα” (2012)στο Cine Cinema .
Την προβολή προλόγισε ο κ. Χρήστος Κωνσταντόπουλος απερχόμενος πλέον πρόεδρος της Διοικούσας Επιτροπής της ΚΟΙΝΣΕΠ Φεστιβάλ Ολυμπίας. Ο κ. Νίκος Θεοδοσίου Συγγραφέας, σκηνοθέτης περιέγραψε την περιπέτεια αυτής της κινηματογραφικής παραγωγής.
Τις εμπειρίες τους από την επίσκεψη το χωριό Μπελογιάννης μοιράστηκαν με το κοινό η κ. Θεώνη Γεωργοπούλου πρόεδρος του δημοτικού συμβουλίου δήμου Ήλιδας και ο κ. Τάσος Σμέρος μέλος του ΔΣ του Συλλόγου Φίλων της Μόνιμης Έκθεσης «Νίκος Μπελογιάννης».
Με την ευκαιρία της εκδήλωσης μήνυμα απέστειλε ο Εκπρόσωπος της Ελληνικής Εθνικότητας στο Ουγγρικό Κοινοβούλιο κ. Λαοκράτης Κοράνης, το οποίο ανέγνωσε η κ. Έφη Γεωργοπούλου – Σαλτάρη πρόεδρος του Συλλόγου Φίλων της Μόνιμης Έκθεσης «Νίκος Μπελογιάννης».
Η ταινία επιχειρεί να αποτυπώσει την οδύσσεια των κατοίκων του χωριού Beloiannisz στην Ουγγαρία. Το χωριό χτίστηκε το 1950 για να στεγάσει τους πολιτικούς πρόσφυγες από την Ελλάδα που έφτασαν εκεί μετά την ήττα του Δημοκρατικού Στρατού στα βουνά της Δυτικής Μακεδονίας. Σήμερα, δεκαετίες αργότερα, αποτελεί μια σκιά του εαυτού του κι όσοι απέμειναν μοιάζουν να ταυτίζονται με τον Θωμά που περίμενε απελπισμένα για δεκαετίες τον ερχομό της Ρόζας, ή …την εκπλήρωση της μεγάλης προσδοκίας.
Από το 2016 η Αμαλιάδα έχει αδελφοποιηθεί με το χωριό Μπελογιάννης της Ουγγαρίας που βρίσκεται στην επαρχία Φεγιέρ κοντά στον σιδηροδρομικό σταθμό Ιβάντσα, ο οποίος αποτελεί τμήμα της σιδηροδρομικής γραμμής Βουδαπέστης-Πουσταζαμπόλτς.
Η βάση για τη δημιουργία του χωριού ήταν ένα έρημο καπνεργοστάσιο, στο οποίο βρήκαν καταφύγιο οι πρώτοι πρόσφυγες που είχαν φτάσει στην Ουγγαρία. Στους έξι μήνες που ακολούθησαν, Έλληνες και Ούγγροι ξεκίνησαν να χτίζουν σπίτια στην επίσης έρημη έκταση που περιέβαλλε το εργοστάσιο.
Το 1951, το χωριό πήρε μορφή: Είχαν χτιστεί 418 σπίτια, ένα νηπιαγωγείο, ένα σχολείο, ένα κέντρο για την κοινότητα, ένα σπίτι για τις τέχνες, μια κοινωνική κουζίνα και ένας φούρνος. Αρχικά το χωριό ονομάστηκε Görögfalva (σε ελεύθερη μετάφραση, «το ελληνοχώρι»).
Την επόμενη χρονιά, πήρε το όνομα του Νίκου Μπελογιάννη, που, εκτελέστηκε από ελληνικά χέρια, στο τέλος του εμφυλίου πολέμου.
Σήμερα το χωριό Μπελογιάννης έχει περίπου 1.300 κατοίκους. Αξίζει να τονίσουμε ότι η πλατεία του χωριού ονομάστηκε Αμαλιάδα, από τη γενέτειρα του Νίκου Μπελογιάννη.
