Περιφερειακή Ένωση Δήμων Δ. Ελλάδας: Ενάντια στις συγχωνεύσεις σχολείων που θέλει το Υπουργείο
Η απόφαση του Υπουργείου Παιδιάς για ολιγομελή τμήματα και συγχωνεύσεις μονάδων απασχόλησαν όπως ήταν αναμενόμενο το ΔΣ της Π.Ε.Δ.Δ.Ε., μετά τις έντονες αντιδράσεις και διαμαρτυρίες που εκφράστηκαν από όλους τους Δημάρχους και τα μέλη του Συμβουλίου. Αντιδράσεις που συνεπικουρούνται τόσο από την εκπαιδευτική όσο και την μαθητική κοινότητα, με γονείς, εκπαιδευτικούς και τοπικούς φορείς να εκφράζουν την αγανάκτησή τους για τις αποφάσεις της κυβέρνησης.
Γενική παραδοχή όλων είναι ότι η σχολική χρονιά δεν ξεκινά με ευοίωνους όρους, διότι για ακόμα μία χρονιά διεκδικούμε τα αυτονόητα, να έχουν τα παιδιά επαρκή αριθμό εκπαιδευτικών και να κάνουν μάθημα σε σχολικές αίθουσες που πληρούν τις προϋποθέσεις ασφαλείας. Ωστόσο έχει δημιουργηθεί μεγάλος αναβρασμός διότι η κατεύθυνση του Υπουργείου Παιδείας είναι να συγκροτηθούν μεγάλα τμήματα, δίχως να λαμβάνονται υπόψη οι μαθησιακές ανάγκες του κάθε παιδιού. Οι εκπαιδευτικοί της παράλληλης στήριξης δεν επαρκούν και δημιουργούνται συγχωνεύσεις με τμήματα 25 μαθητών. Οι αίθουσες διδασκαλίας δεν είναι όλες ίδιες, υπάρχουν παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες όπου εκεί θα έπρεπε να μειώνεται ο αριθμός των μαθητών. Πανελλαδικά θα γίνουν 1.000 συγχωνεύσεις προκειμένου να ‘κερδίσουν’ εκπαιδευτικούς. Έτσι όμως υποβαθμίζεται η εκπαιδευτική διαδικασία
Η αυτοδιοίκηση σαν εγγύτερος στον πολίτη θεσμός, γνωρίζει τις μεγάλες δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι μαθητές κύρια των απομακρυσμένων περιοχών, που πρέπει να καλύψουν πολλές φορές αποστάσεις ( 20) και ακόμα περισσότερων χιλιομέτρων, ή μετάβαση ακόμα και με πλοίο, όσοι διαμένουν σε νησιά, με τις καινούριες συνθήκες. Αυτό δημιουργεί δυσβάστακτο κόστος για τούς γονείς, απογοητεύει τους μαθητές, σπρώχνοντάς τους να απομακρύνονται από τους στόχους τους και να εγκαταλείπουν τελικά την προσπάθειά τους, ακόμα και στην τελευταία τάξη, δημιουργώντας μια Ελλάδα δύο ταχυτήτων στις ευκαιρίες που προσφέρει στα παιδιά της.
Οποιαδήποτε αλλαγή περιβάλλοντος, ειδικά στην τελευταία τάξη του Λυκείου, αποτελεί ένα τιμωρητικό μέτρο, το οποίο διαχρονικά αποτελεί την ύψιστη πειθαρχική ποινή στην ουσία.
