Πέντε μετεκλογικές σκέψεις
Άρθρο του Δημήτρη (Τζίμη) Οικονομίδη
Σε μια κοινωνία βλαστημένου σοσιαλισμού, που λέει ο Καρούζος, από τη μία και βουλιμικού οργασμού από την άλλη, όπου οι ερμηνείες των αποτελεσμάτων επιλέγονται με κριτήρια οπαδισμού και χαρακτηριστικά ηττοπάθειας ή μεγαλοϊδεατισμού, η λογική της πολυχρωμίας φαντάζει μακρινή και εξοστρακισμένη.
1) Έχουμε συμφωνήσει, πιστεύω οι περισσότεροι, ότι για την όσο το δυνατόν καλύτερη λειτουργία της δημοκρατίας στη χώρα -την κάθε χώρα- απαιτείται μια δυνατή κυβέρνηση που θα ελέγχεται από μια ισχυρή και ποιοτική αντιπολίτευση. Αποτέλεσμα αυτού ακριβώς του κοινά παραδεκτού τόπου είναι η σκληρή κριτική που ασκείται και καλά κάνει και ασκείται, για το επίπεδο της αντιπολίτευσης, την αξιοπιστία και την ανταπόκριση που αυτή έχει στην κοινωνία. Εκτός πια και αν πιστεύουμε ότι μπορεί να λειτουργεί η κοινοβουλευτική δημοκρατία με την κηδεμονία ενός μόνο κυρίαρχου κόμματος και την απουσία αξιόμαχης αντιπολιτευτικής παρουσίας.
2) Ένας από τους πυλώνες του συστήματος είναι η Τοπική Αυτοδιοίκηση. Ένας χώρος που ανώδυνα με όλες τις ιδιαιτερότητες που έχει, χωρίς να δημιουργεί κρίσεις στο κεντρικό κράτος και τη λειτουργία του, πλην εξαιρετικά σπάνιων περιπτώσεων, προσφέρεται για την ώσμωση, την ανάπτυξη διεργασιών και την ανάδειξη προσώπων που θα στοχεύουν σε μια τέτοια αναβάθμιση της αντιπολίτευσης. Αυτό δεν μπορεί να επιτευχθεί ούτε μέσα από προσωπικές αποσπασματικές πρωτοβουλίες και επικοινωνιακές προσπάθειες επιβολής ατζέντας, ούτε μέσα από προσπάθειες δικαίωσης των μύχιων απωθημένων πολιτικών δεινοσαύρων και παραμονής τους στην πολιτική επικαιρότητα. Απαιτείται η δημιουργία πραγματικών συνθηκών και συγκλίσεων, που θα ανταποκρίνονται στην ανάγκη κάλυψης του πολιτικού κενού με ουσιαστικές προτάσεις και αξιόπιστα πρόσωπα που θα τις προωθήσουν και θα μπορέσουν να κινητοποιήσουν ευρύτερες κοινωνικές ομάδες.
3) Μην τρελαινόμαστε λοιπόν, καμία δεδηλωμένη δεν χάθηκε, με τα αποτελέσματα των Αυτοδιοικητικών εκλογών, καμία κυβερνητική πλειοψηφία δεν αμφισβητήθηκε, καμία αντιπολίτευση δεν ισχυροποιήθηκε, κανένα status στο πολιτικό σύστημα δεν άλλαξε, κανένας κομματικός συσχετισμός δεν μεταβλήθηκε. Η μόνη τριχοειδής ρωγμή που μπορεί να καταγραφεί, προέρχεται από την αλαζονικά βουλιμική «απαίτηση» του Πρωθυπουργού για τα εκλογικά αποτελέσματα. Μια ρωγμή, που είναι ταυτόχρονα και μήνυμα για τα όρια ενός κρίσιμου κοινού από τις καθυστερήσεις, παλινωδίες και αστοχίες του κυβερνητικού σχεδιασμού.
4) Παράλληλα όμως, είναι και ένα ευρέως φάσματος μήνυμα για το σύνολο του πολιτικού προσωπικού και την επιλογή προσώπων έξω από τις, πολλές φορές, ιδρυματοποιημένες επιλογές των κομματικών διαδρόμων ή τις αντίστοιχες των εσωκομματικών ισορροπιών. Με απλά λόγια, τις επιλογές κανονικών ανθρώπων, που ζουν στην κοινωνία και είναι γνώστες των προβλημάτων της, με ένα σοβαρό και τεκμηριωμένο κατ’ αρχήν σχέδιο που να δείχνει εφικτό στην υλοποίησή του. Με το προφίλ π.χ. του νέου δημάρχου Αθηνών, όπως αυτό παρουσιάστηκε και κατατέθηκε στο ευρύ κοινό με το debate.
5) Φτάνει όμως αυτό από μόνο του για μια επιτυχημένη αυτοδιοικητική πορεία; Φοβάμαι πως όχι. Η Τοπική Αυτοδιοίκηση είναι ένας τόπος δύσκολος με πολλές ιδιαιτερότητες και αντιθέσεις. Οργάνωση, σχεδιασμός και προωθητικές ενέργειες, καθημερινότητα των πολιτών με τις έντονες διαφωνίες ή αντιπαλότητες για διάφορες επιλογές, συγκρούσεις συμφερόντων, πολυνομία και επικαλύψεις ή αντικρουόμενες αρμοδιότητες με άλλους κρατικούς φορείς. Σαν αρχή βέβαια, η συγκρότηση της κατάλληλης ομάδας συνεργατών που θα αναλάβει την διεκπεραίωση των επιλογών και την αποτελεσματική λειτουργία των υπηρεσιών. Αν προστεθούν δε και οι παρεκκλίσεις από αστάθμητους παράγοντες ή πιθανές κρίσεις, είναι πολλές οι συνιστώσες που πρέπει να συγκλίνουν για να υπάρξει μια επιτυχημένη θητεία.
Ο χρόνος θα είναι αδιάψευστος κριτής ..
ΥΓ. Όλοι αυτοί οι εν ενεργεία δήμαρχοι που ηττήθηκαν (και είναι πολλοί) ήταν ανίκανοι όλοι; Προφανώς όχι. Για να πούμε κι έναν καλό λόγο για τους αποχωρούντες, μην ξεχνάμε ότι επί της ουσίας δεν είχαν μια πλήρη θητεία. Ο κορωνοϊός, η υγειονομική κρίση και τα lockdown την απομείωσαν και ανέτρεψαν πολλά.
