ΠΑΣΟΚ: Ο καθρέφτης και το είδωλο μιας κοινωνίας
Του Τζίμη Οικονομίδη
Το ΠΑΣΟΚ, είτε το θέλουμε είτε όχι, είναι ο καθρέφτης και το είδωλο μιας κοινωνίας, με τον δυισμό και τις αντιφάσεις που την διέπουν μεταπολιτευτικά και αναπτύχθηκαν αλληλεπιδραστικά. Οι αιτίες ακριβώς της ανόδου και της πτώσης του.
Προσέφερε πολλά, αλλά ευθύνεται και για άλλα, ιδιαίτερα για τη συμμετοχή του στη διαμόρφωση και εξέλιξη ενός λαϊκίστικου στρώματος, που πάνω του στηρίχτηκαν πολλά από τα μετέπειτα δεινά. Όταν προσπάθησε να διορθώσει, είχε αρχίσει η στελεχική σήψη και η ταυτοτική κρίση, κατέληξε να αναλάβει μεγαλύτερο βάρος και κόστος από αυτό που πιθανά του αναλογούσε, διέρρευσε και κατέρρευσε.
Πυλώνας της ισορροπίας του πολιτικού συστήματος και της διεύρυνσης της δημοκρατίας και του κράτους δικαίου. Περισσότερο όμως, στη δεύτερη περίοδο της ακμής του επί προεδρίας Σημίτη, επικύρωσε την παρουσία της χώρας στον στενό πυρήνα της ΕΕ.
Δεν ξέρω αν υπάρχει πια και με τις διεθνείς ανακατατάξεις, τις νέες ισορροπίες και τα ελλείμματα προσανατολισμού της σοσιαλδημοκρατίας, εκείνος ο ζωτικός χώρος που θα του δώσει το δικαίωμα να ελπίζει σε μια πειστική παρουσία. Με τον απαιτούμενο βεβαίως αναστοχασμό και ανακατεύθυνση της πολιτικής του.
