Μια ακόμα επιτυχημένη εκδήλωση, την παρουσίαση του βιβλίου της Ηλείας συγγραφέως Μαρίας Κουτσουνά «Με μια σταγόνα», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Θερμαϊκός, διοργάνωσε την Κυριακή στις 12 το μεσημέρι το Κτήμα Μερκούρη, στην γνωστή αίθουσα εκδηλώσεών του, με όλους τους πιστούς του φίλους παρόντες.
Το κοινό υποδέχθηκε όπως πάντα κε μέρους του Κτήματος Μερκούρη ο Χρήστος Κανελλακόπουλος τονίζοντας ότι αυτή είναι η τελευταία εκδήλωση του 2019, αφιερωμένη για μια πολύ αγαπητή φίλη από τα παλιά, την αρχιτέκτονα Μαρία Κουτσουνά που κατάγεται από το Αλποχώρι, μια γυναίκα που αγαπά την λογοτεχνία και την φύση και που έρχεται να παρουσιάσει το δεύτερο βιβλίο της «για μια σταγόνα». Καταλήγοντας τόνισε ότι ελπίζει με τον νέο χρόνο, το Κτήμα Μερκούρη να συνεχίσει να διοργανώνει και το 2020 αντίστοιχες εκδηλώσεις για τον πολιτισμό, τις τέχνες και το περιβάλλον.
Για το βιβλίο μίλησαν ο συγγραφέας Γιώργος Συμπάρδης, η ποιήτρια, πεζογράφος Κλαίτη Σωτηριάδου και βεβαίως η ίδια η συγγραφέας κ. Μαρία Κουτσουνά, ενώ αποσπάσματα διάβασε η αρχιτέκτονας Μαργαρίτα Μήλιση.
Η συγγραφέας ευχαρίστησε από την πλευρά της το Κτήμα Μερκούρη για την φιλοξενία της παρουσίασης του βιβλίου της εδώ στον τόπο της, τον Πύργο και τονίζοντας ότι με το συγκεκριμένο βιβλίο τολμά να αναμετρηθεί με το μυθιστόρημα χωρίς όμως να απαρνείται τον ποιητικό της λόγο. Η συγγραφέας ανέφερε ότι στο βιβλίο της μιλά για «μια σταγόνα», όπως είναι και ο τίτλος του, καθώς σταγόνα σταγόνα μέζεψε την ψυχή της σε μια δύσκολη περίοδο και με την ίδια αργή κίνηση κατέγραψε για πάνω από μια δεκαετία αλήθειες συντροφιά με όνειρα και μύθους που γίναν στηρίγματα επιβίωσης. Το βιβλίο είναι μια μυθοπλασία και ένας σύγχρονος ρεαλισμός που αποτυπώνουν τη δική της τοποθέτηση για τη ζωή και της προσφέρουν μια κάποια ισορροπία, ακόμα και πάνω σε τεντωμένο σκοινί.
Άξονας αυτής της μυθοπλασίας είναι η οικογένεια του Πέδρο και της Φορτουνάτα και χαρακτηρίζεται κυρίως από τη γυναίκα που από αγωνία να χαρίσει στον αγαπημένο το γιο που εκείνος ήθελε, βασανίζεται στα όνειρά της με γέννες δέκα κοριτσιών, τα περισσότερα δύσμοιρα. Σε όλες αυτές τις ιστορίες υφάντρα είναι η σταγόνα. Αυτή κεντάει, ενώνει και παρακολουθεί τα δρώμενα. Μια σταγόνα δεν είναι πάντα λίγη.
