Ολοκληρώθηκαν από το ΚΥΣΔΕ οι διαδικασίες, που αφορούν στις μεταθέσεις των γενικών και των ειδικών κατηγοριών στη Β/θμια Εκπαίδευση. Ξεκινώντας θέλω να εκφράσω τη χαρά μου, γιατί πήρα μετάθεση στη Β’ Αθήνας. Το έχετε ζήσει, συνάδελφοι, είναι πολύ σημαντικό να έχει κανείς οργανική θέση και να μην ταλαιπωρείται. Λυπάμαι, που αυτό δε συμβαίνει για όλους…και μάλιστα συνήθως χωρίς δική τους ευθύνη, αλλά λόγω της μικρονοης πολιτικής, που ασκείται στην ελληνική εκπαίδευση.
Ασφαλής εκπαιδευτικός σημαίνει “αποδοτικός” στη δουλειά του κι αυτό δεν το έχουν κατανοήσει χρόνια τώρα ούτε η κεντρική εξουσία ούτε οι περισσότεροι τοπικοί εκπρόσωποι της. Σε μια εποχή, που η παιδεία δεν αποτελεί προτεραιότητα επ’ ουδενί λόγω, το δικαίωμα του δάσκαλου να ζήσει στον τόπο συμφερόντων του έχει καταντήσει πολυτέλεια. Φυσικά δεν προκύπτει από μόνο του το πρόβλημα…όταν δε γίνονται μόνιμοι διορισμοί, άρα όλα είναι πρόχειρα και αποσπασματικά, σιγά μη νοιαστει η όποια κυβέρνηση για την αξιοπρέπεια του εκπαιδευτικού. Έτσι και φέτος στη γενική κατηγορία μεταθέσεων από τις 5993 αιτήσεις ικανοποιήθηκαν μόνο οι 669, δηλ.11,16/100.Έγιναν λίγες παραπάνω μεταθέσεις από τα προηγούμενα χρόνια, αλλά, όπως δείχνουν οι αριθμοί, το πρόβλημα εξακολουθεί να είναι τεράστιο για χιλιάδες εκπαιδευτικούς.
Πολλοί λοιπόν συνάδελφοι παραμένουν επί χρόνια εγκλωβισμένοι στις εσχατιές της χώρας, χωρίς προοπτική να ηρεμήσουν κάποτε…κι έτσι καμιά χρονιά παίρνουν απόσπαση για ένα χρόνο και μετά πάλι πίσω στην ανασφάλεια κλπ. Θα έπρεπε κάποτε να γίνουν μεταθέσεις ανάλογα με τις ανάγκες. Οι πραγματικές ανάγκες φαίνονται το Σεπτέμβριο με αθρόες προσλήψεις αναπληρωτών σε περιοχές, που δεν εμφάνιζαν κενά για μεταθέσεις. Κι έτσι φτάσαμε να υπάρχουν ειδικότητες, που δεν παίρνουν ποτέ μετάθεση π.χ. οι ξενόγλωσσοι, οι γυμναστές, τεχνικές ειδικότητες κλπ. Και πώς να πάρουν, αφού ο υπολογισμός των κενών για τις μεταθέσεις γίνεται με λάθος τρόπο; Δε ρωτιούνται κάν τα σχολεία για τα κενά που έχουν, ενώ φτάσαμε στο σημείο να μην υπάρχει ούτε η γνώμη του ΠΥΣΔΕ…με αποτέλεσμα να βασίζονται όλα στις απόψεις των Περιφερειακών Δ/ντων, οι οποίοι συνήθως ακολουθούν τις εντολές του Υπουργείου.
Κι έτσι γίνονται μεταθέσεις με το σταγονόμετρο χωρίς να υπολογίζονται οι μειώσεις ωραρίου των στελεχών της εκπαίδευσης και επίσης χωρίς να λαμβάνονται υπόψη οι αποχωρήσεις-συνταξιοδοτήσεις των συναδέλφων, παρά μόνο οι αυτοδίκαιες. Όλα αυτά μαζί με τις γνωστές αντιεκπαιδευτικες – αντιασφαλιστικες επιλογές των τελευταίων χρόνων μειώνουν τις ώρες των συναδέλφων, αυξάνουν τη γήρανση και εξανεμιζουν τις μεταθέσεις.
Δε θα έπρεπε όμως κάποτε εκεί πάνω στα υπουργεία και τις κυβερνήσεις να σκεφτούν αλλιώς; Είναι δύσκολο να σκεφτούν τον καθηγητή, που βασανίζεται περα-δωθε κάθε μέρα κάνοντας δεκάδες η εκατοντάδες χλμ. για να μορφώσει τα παιδιά του λαού; Ένας τέτοιος συνάδελφος, μέσα στην ταλαιπωρία, ως πότε θα έχει το κουράγιο να τα καταφέρνει στο σχολείο; Ή ξέχασαν τα τροχαία ατυχήματα με θύματα συναδέλφους όπως π.χ. πριν τρεις μήνες το θάνατο των συναδέλφων του Λυκείου Λεχαινών στην εθνική οδό Πατρών – Πύργου; Τόσο αναλώσιμοι είμαστε για την κεντρική εξουσία, ώστε να αδιαφορεί ακόμα και για την ίδια τη ζωή; Παρόμοια φαινόμενα έχουμε σ’ όλη την Ελλάδα, όπου καλούμαστε να κινούμαστε σ’ ένα άθλιο οδικό δίκτυο, πολλές φορές σε τρία ή και σε τέσσερα σχολεία μήπως ξοδέψει η πολιτεία κανένα ευρώ παραπάνω και πέσει έξω η εθνική οικονομία.
Αλλά, αγαπητοί κύριοι καί κυρίες του υπουργείου, παιδεία πραγματική χωρίς αξιοπρέπεια των λειτουργών της δε γίνεται. Κι αυτή χωρίς διορισμούς, χωρίς μεταθέσεις, χωρίς οργανικές θέσεις για όλους δεν εξασφαλίζεται. Αν θέλετε λοιπόν Δασκάλους, αλλάξτε τακτική άμεσα. Αν όχι, συνεχίστε να αντιμετωπίζετε τα παιδιά και τους γονείς τους ως πελάτες και τους εκπαιδευτικούς ως απλούς διεκπεραιωτές εντολών. Θα τα καταφέρετε, πού θα πάει, να τη διαλύσετε τη δημόσια παιδεία…όπως φάνηκε τις τελευταίες μέρες με το χονδροειδέστατο ολίσθημα σας να καταθέσετε νομοσχέδιο για την εκπαίδευση εν μέσω πανδημίας. Αν αυτός είναι ο στόχος σας, να γίνει η δημόσια εκπαίδευση έρμαιο της αγοράς και κάποιων ιδιοκτητών, άξιος ο μισθός σας. Αν δεν είναι και σας έχουμε παρεξηγήσει, αλλάξτε αμέσως πολιτική.
Όμηρος εκπαιδευτικός, σημαίνει ανελεύθερος μαθητής. Αυτή είναι η προοπτική μας…
Ηλίας Παπαχατζής, εκπαιδευτικός
-πρώην μέλος του ΔΣ της ΕΛΜΕ Ηλείας
