Περιήλθε στην κατοχή μου μέσω της αγωνίστριας Ζωής Ξενάκη ένα σπουδαίο βιβλίο του προερχόμενου από τον Κακόβατο συμπατριώτη μας Παναγιώτη Κατερίνη, ο  οποίος υπήρξε ηγετικό στέλεχος και βουλευτής της ΕΔΑ.

Ο Κατερίνης γράφει ένα είδος ιστορίας της Επανάστασης του 1821, κυρίως στην Πελοπόννησο και στο πλαίσιό της εξιστορεί την συμβολή των ανθρώπων και περιοχών της επαρχίας Ολυμπίας στον νικηφόρο Αγώνα, ενώ γράφει και για την γέννηση του χωριού του, το 1828, από μέτοικους εκ Μίνθης, δηλαδή από την γενέτειρά μου.

Υποθέτω ότι η τοπική Αυτοδιοίκηση στην Ηλεία, παρά την πανδημία, θα τιμήσει τα 200 χρόνια της Επανάστασης του 1821, αναδεικνύοντας και την συμβολή του νομού μας στην έναρξη, διεξαγωγή και επικράτησή της.

Κατά τον Παναγιώτη Κατερίνη, τρία ήταν τα επαναστατικά κέντρα της του τότε εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα. Πρώτη η Ανδρίτσαινα, που παιδί της ηταν ο εκ των πρωτεργατών και ηγετών της Φιλικής Εταιρείας Παναγιώτης Αναγνωστόπουλος. Δεύτερο κέντρο, η Ζούτσα (Νέα Φιγαλεία) και τρίτο η Άλβενα (Μίνθη), τότε κεφαλοχώρι. Αναφέρεται επίσης εκτενώς στην συμβολή της Αγουλινίτσας, του Πύργου και του κάμπου της Ηλείας, ενώ αφιερώνει σημαντικό μέρος του βιβλίου του στην ιστορική μάχη του Λάλα, υπό τις οδηγίες του ίδιου του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη.

Αξιοσημείωτο το γεγονός  ότι τότε και μεταγενέστερα Ολυμπία και Τριφυλία ήταν ένας νομός, γι’ αυτό και η ιστορία του ’21 στον νομό μας συνδέεται στο βιβλίο και με της Μεσσηνίας, με την οποία σήμερα το φυσικό μας σύνορο είναι η ξακουστή Νέδα, το μόνο γένους θηλυκού ποτάμι της Ελλάδας.

Άρα, με την ευκαιρία των 200 χρόνων της Επανάστασης του 1821, θα μάθουμε καλύτερα ένα σημαντικό κομμάτι της ιστορίας της Ηλείας, αλλά και χωριών που σήμερα έχουν εγκαταλειφθεί και τείνουν να εκλείψουν.

Υ.Γ. Για ευνόητους λόγους την σύντομη αυτή παρέμβαση στέλνω  και στις τρεις εφημερίδες της Ηλείας.

*Ο Πάνος Τριγάζης, μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία, κατάγεται από το χωριό Μίνθη της Ζαχάρως