Oxfam: Στο πλουσιότερο 1% το 63% του πλούτου που παρήχθη από το 2020

Η δεκαετία που διανύουμε φαίνεται να είναι «χρυσή» για τους υπερ- πλούσιους του παγκόσμιου πληθυσμού

Τα τελευταία δύο χρόνια, το πλουσιότερο 1% έχει συγκεντρώσει σχεδόν τα δύο τρίτα του νέου πλούτου που δημιουργήθηκε στον κόσμο, σύμφωνα με την έκθεση που δημοσίευσε η οργάνωση Oxfam.

Σύμφωνα με την έκθεση, συνολικά 42 τρισεκατομμύρια δολάρια νέος πλούτος έχει δημιουργηθεί από το 2020, με τα 26 τρισεκατομμύρια δολάρια ή το 63% αυτού να συγκεντρώνεται από το κορυφαίο 1% των υπερπλούσιων. Τα υπόλοιπα 16 τρισεκατομμύρια δολάρια μοιράστηκαν στον υπόλοιπο πληθυσμό.

«Ένας δισεκατομμυριούχος κέρδιζε περίπου 1,7 εκατομμύρια δολάρια για κάθε 1 δολάριο νέου παγκόσμιου πλούτου που κερδίζει ένα άτομο στο χαμηλότερο 90%», αναφέρει η έκθεση, η οποία δόθηκε στη δημοσιότητα την ημέρα έναρξης του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ στο Νταβός της Ελβετίας.

Η περιουσία των δισεκατομμυριούχων φέρεται να αυξανόταν κατά 2,7 δισεκατομμύρια δολάρια την ημέρα τα τελευταία δύο χρόνια. Αυτό έρχεται ως συνέχεια μιας δεκαετίας ιστορικών κερδών, με τον αριθμό και τον πλούτο των δισεκατομμυριούχων να έχουν διπλασιαστεί τα τελευταία δέκα χρόνια.

Η έρευνα της Oxfam τόνισε ότι ο πλούτος των δισεκατομμυριούχων εκτινάχθηκε στα ύψη το 2022 με ταχέως αυξανόμενα κέρδη από τα τρόφιμα και την ενέργεια. Ανέφερε ότι 95 εταιρείες τροφίμων και ενέργειας υπερδιπλασιάσαν τα κέρδη τους το 2022.

Την ίδια στιγμή, τουλάχιστον 1,7 δισεκατομμύρια εργαζόμενοι ζουν τώρα σε χώρες όπου ο πληθωρισμός ξεπερνά τους μισθούς και περισσότεροι από 820 εκατομμύρια άνθρωποι –περίπου ένας στους δέκα ανθρώπους στη Γη– πεινούν, ανέφερε η Oxfam.

«Ενώ οι απλοί άνθρωποι κάνουν καθημερινές θυσίες σε βασικά είδη όπως το φαγητό, οι υπερπλούσιοι έχουν ξεπεράσει ακόμη και τα πιο τρελά τους όνειρα. Μόλις δύο χρόνια μετά, αυτή η δεκαετία διαμορφώνεται ως η καλύτερη που έχει υπάρξει για τους δισεκατομμυριούχους», δήλωσε η Gabriela Bucher, εκτελεστική διευθύντρια της Oxfam International. Ισχυρίστηκε πως «η φορολόγηση των υπερπλούσιων και μεγάλων εταιρειών αποτελεί την πόρτα εξόδου από τις σημερινές επικαλυπτόμενες κρίσεις».

Στρατηγικό εργαλείο η φορολόγηση των πλουσίων

Η μεγαλύτερη φορολόγηση των πλουσίων και των επιχειρήσεων είναι η πόρτα εξόδου από τη σημερινή κρίση σε πολλαπλά επίπεδα, σύμφωνα με την Oxfam, που κρίνει ότι μπορεί να αποτρέψει τη λιτότητα, να χρησιμοποιηθεί για την καταπολέμηση του πληθωρισμού και των υψηλότερων τιμών και να αποφύγει την περιττή σκληρότητα της μαζικής εξαθλίωσης και της πείνας.

Μαζί με το Ινστιτούτο Πολιτικών Μελετών, τους Patriotic Millionaires και την Fight Inequality Alliance, η Oxfam χρησιμοποίησε δεδομένα από το Wealth-X και το Forbes για να υπολογίσει ότι ένας φόρος περιουσίας 2% στους εκατομμυριούχους, 3% σε όσους έχουν περιουσία άνω των 50 εκατομμυρίων δολαρίων και 5% στους δισεκατομμυριούχους του κόσμου θα συγκέντρωνε 1,7 τρισεκατομμύρια δολάρια ετησίως. Αυτό θα ήταν αρκετό για να βγάλει 2 δισεκατομμύρια ανθρώπους από τη φτώχεια. Επιπλέον, θα μπορούσε να καλύψει το κενό χρηματοδότησης για έκτακτες ανάγκες.

Δυστυχώς, αυτό δεν συνέβη κατά τη διάρκεια της κορύφωσης της πανδημίας, παρατηρεί η έκθεση της Oxfam. Αντίθετα, το 95% των χωρών είτε δεν αύξησαν, είτε μείωσαν τους φόρους στους πλούσιους και τις εταιρείες.

«Ώρα να φορολογήσουμε τους πλούσιους»

Η μεγαλύτερη φορολόγηση των πλουσίων δεν είναι η μόνη απάντηση στην κρίση της ανισότητας, αλλά είναι ένα θεμελιώδες μέρος της, τονίζει η έκθεση και επισημαίνει πως είναι καιρός οι κυβερνήσεις να αποτινάξουν την αποτυχημένη ιδεολογία δεκαετιών και την επιρροή της πλούσιας ελίτ και να κάνουν το σωστό: να φορολογήσουν τους πλούσιους.

Τα έσοδα θα μπορούσαν στη συνέχεια να χρησιμοποιηθούν για την οικοδόμηση ενός δικαιότερου, πιο ισότιμου και βιώσιμου μέλλοντος για όλους μας, συμπληρώνει.

Τα τέσσερα βήματα που προτείνει η Oxfam για ένα πιο ισότιμο κόσμο είναι τα εξής:

1. Εισαγωγή εφάπαξ φόρου αλληλεγγύης και φόρου απροσδόκητου εταιρικού κέρδους, καθώς και πολύ υψηλότερων φόρων στις πληρωμές μερισμάτων για να σταματήσει το κέρδος από την κρίση.

2. Μόνιμη αύξηση των φόρων στο πλουσιότερο 1%, για παράδειγμα στο 60% τουλάχιστον του εισοδήματός τους από εργασία και κεφάλαιο, με υψηλότερους συντελεστές για τους πολυεκατομμυριούχους και τους δισεκατομμυριούχους.

3. Φορολόγηση του πλούτου των πολύ πλούσιων με συντελεστές αρκετά υψηλούς ώστε να μειωθεί συστηματικά ο ακραίος πλούτος και να μειωθεί η συγκέντρωση εξουσίας και η ανισότητα.

4. Χρήση των εσόδων από αυτούς τους φόρους για αύξηση των κρατικών δαπανών σε τομείς που καταστρέφουν την ανισότητα, όπως η υγειονομική περίθαλψη, η εκπαίδευση και η επισιτιστική ασφάλεια, και χρηματοδότηση της δίκαιης μετάβασης σε έναν κόσμο χαμηλών εκπομπών άνθρακα.

«Ήρθε η ώρα να καταρρίψουμε τον βολικό μύθο ότι οι φορολογικές περικοπές για τους πλουσιότερους έχουν ως αποτέλεσμα ο πλούτος τους να «στάξει» προς όλους τους άλλους. Σαράντα χρόνια μειώσεων φόρων για τους υπερπλούσιους έδειξαν ότι η ανερχόμενη παλίρροια δεν ανυψώνει όλα τα πλοία – μόνο τα σούπερ γιοτ».