Οι συμπληγάδες της Τοπικής Αυτοδιοίκησης

[vc_row][vc_column][vc_single_image image=”64989″ img_size=”full”][vc_column_text]Ανάμεσα στους παράγοντες που οδήγησαν την χώρα μας στην χρεοκοπία είναι η στρεβλή λειτουργία των δομών του Ελληνικού κράτους, η χαμηλή παραγωγικότητα της δημόσιας διοίκησης και η θεσμική υστέρηση για την αποτελεσματική λειτουργία του ευρύτερου δημοσίου τομέα. Η βιτρίνα του Ελληνικού κράτους έχει τσαλακωθεί στην συνείδηση του Έλληνα πολίτη.

Αυτό το κράτος με τις συνιστώσες του, τους παρακρατικούς θύλακες, τα συστήματα της εκτεταμένης διαφθοράς και σήψης έχει γίνει τόσο συγκεντρωτικό, ανθεκτικό, προσαρμόσιμο στις κυβερνητικές εναλλαγές που εξουδετερώνει κάθε μεταρρυθμιστική προσπάθεια από όπου και αν προέρχεται.

Η δυναμική του Ελληνικού κρατικού μορφώματος να αμύνεται αποτελεσματικά και να επιτίθεται σε κάθε μεταρρυθμιστική, εκσυγχρονιστική προσπάθεια έχει μια μοναδικότητα και απόλυτα κατανοητή εάν λάβουμε υπ´ όψη μας την ιστορική του συγκρότηση και τα υλικά που χρησιμοποιήθηκαν.

Βασικά στην ΤΑ η συντηρητική παράταξη αντιστάθηκε σθεναρά στις δυο μεγάλες τομές που έγιναν με τον Καποδίστρια και τον Καλλικράτη, όπως και σήμερα και με τον Κλεισθένη 1.
Η ιδιοκτησιακή της αντίληψη περί κράτους, η ιδεολογική της σύγχυση, δεν της επιτρέπει μέχρι σήμερα να προσαρμοστεί στον  σύγχρονο κόσμο.

Σε όλα σχεδόν τα συνέδρια της ΚΕΔΕ υπήρξε πάγιο αίτημα της μεγάλης πλειοψηφίας των αυτοδιοικητικών η καθιέρωση της απλής αναλογικής ως του εκλογικού συστήματος που θα αναδείκνυε τους αιρετούς των δήμων και κοινοτήτων.

Στην νέα μεταρρυθμιστική τομή με την ονομασία Κλεισθένης1 εκτός της απλής αναλογικής για την εκλογή του ΔΣ και του πλειοψηφικού για την ανάδειξη του Δημάρχου που αναδείχθηκε ως μείζον και μοναδικό θέμα υπάρχουν σοβαρές νομοθετικές παρεμβάσεις σε θετική κατεύθυνση που φαίνεται ότι σκόπιμα παρακάμπτονται.

Να αναφέρω ενδεικτικά το θέμα της ενδοδημοτικής αποκέντρωσης και την μεταφορά αρμοδιοτήτων στις παλιές κοινότητες, (Καταργείται από τον νόμο της νέας κυβέρνησης ),τους ενεργειακούς συνεταιρισμούς, την αξιοποίηση της δημοτικής περιουσίας, τα δημοψηφίσματα κτλ.

Η νομοθετική παρέμβαση την νέας κυβέρνησης  στην ουσία ακυρώνει την πρόσφατη λαϊκή εντολή και αναιρεί κάθε προσπάθεια σύνθεσης, συνεννόησης, συνεργασίας, προγραμματικής σύγκλισης των παρατάξεων. Αναπαράγεται το αυταρχικό δημαρχοκεντρικό μοντέλο και συντηρείται στην ουσία ο άχαρος ρόλος της αντιπολίτευσης, και  περιορίζει τη συμμετοχή της μόνο ως θεατή στα δημοτικά δρώμενα.

Το μαχαίρι και το πεπόνι αποκλειστικά βρίσκεται στα χέρια των νεοεκλεγμένων Δημάρχων.

Εξιλαστήριο θύμα των πειραματισμών και του κομματισμού για άλλη μια φορά η ΤΑ και η καθυστέρηση της περιφερειακής αποκέντρωσης και ανάπτυξης.

Οι συνθέσεις πρέπει να εναρμονίζονται με την λαϊκή βούληση και με γνώμονα πάντα το δημόσιο συμφέρον. Οι υπερβάσεις στην πολιτική δημιουργούν δυναμικές προβλέψιμης αποτελεσματικότητας,  που συνήθως τις υποσκάπτουν οι απολίτικες διαχειριστικές αντιλήψεις, οι παραγοντισμοί, οι προσωπικές στρατηγικές και οι παθογένειες ενός υπερσυντηρητικού αναχρονιστικού τρόπου σκέψης.

Το πρόβλημα της χώρας είναι βαθιά πολιτικό και το απόθεμα των ψευδαισθήσεων μηδενίζει…[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]