Οδεύοντας στη «μετά Καμμένου» εποχή

[vc_row][vc_column][vc_single_image image=”79411″ img_size=”full”][vc_column_text]Παρά το γεγονός ότι σε ολόκληρη τη χώρα  τις τελευταίες μέρες ζούμε σε συνθήκες πολικού ψύχους, στη κεντρική πολιτική σκηνή ο υδράργυρος μάλλον καταγράφει θερμοκρασίες πολιτικού καύσωνα.

Για το Μαξίμου ο κύβος έχει ήδη ριφθεί. Η συμμαχία με τους ΑΝΕΛ και τον Πάνο Καμμένο έχει εκμετρήσει πλέον το ζειν, η συμφωνία των Πρεσπών θα κατατεθεί προς κύρωση στη Βουλή εντός του Ιανουαρίου, και οι εξελίξεις που θα ακολουθήσουν την ψήφισή της θα καθορίσουν το πολιτικό παιχνίδι όχι μόνον προεκλογικά αλλά, σε μεγάλο βαθμό, και μετεκλογικά.

Η ταχεία κύρωση της συμφωνίας των Πρεσπών αποτελεί ειλημμένη και προσωπική απόφαση του ίδιου του Αλέξη Τσίπρα. Όπως αποτελεί και κύρια επιδίωξή του η έγκρισή της με απόλυτη πλειοψηφία – μια πλειοψηφία, που το επιτελείο του Μαξίμου θεωρεί πλέον δεδομένη.

«Η συμφωνία θα έρθει στη Βουλή αμέσως μετά την ολοκλήρωση της διαδικασίας της συνταγματικής αναθεώρησης στα Σκόπια. Και το «αμέσως μετά» σημαίνει οπωσδήποτε μέσα στον Ιανουάριο», ήταν η χαρακτηριστική δήλωση του υπουργού Επικρατείας Χριστόφορου Βερναρδάκη που δίνει και το στίγμα του κυβερνητικού σχεδιασμού.

Η επιλογή αυτή εμπερικλείει δύο κρίσιμα πολιτικά δεδομένα: Το πρώτο είναι πως στο Μαξίμου είναι πεπεισμένοι ότι οι Πρέσπες θα περάσουν από τη Βουλή με πλειοψηφία 151+, γεγονός που ακυρώνει κάθε επιχείρημα περί μη πολιτικής νομιμοποίησής της. Το δεύτερο είναι πως ο Αλέξης Τσίπρας έχει αποφασίσει ότι ήρθε η ώρα που θα χωρίσουν οι δρόμοι του ΣΥΡΙΖΑ με τους ΑΝΕΛ, ή τουλάχιστον με τον Πάνο Καμμένο. Και θεωρεί ότι έχει ανοιχτές επιλογές ώστε να ρισκάρει το πολιτικό διαζύγιο στον ταχύτερο δυνατό χρόνο.

Στην πραγματικότητα, οι υπολογισμοί του Μαξίμου δείχνουν κύρωση της συμφωνίας με πλειοψηφία 151 έως 153 βουλευτών. Σ’ αυτήν την πλειοψηφία προσμετρούν τους 145 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, την Κατερίνα Παπακώστα, τον Θανάση Παπαχριστόπουλο από τους ΑΝΕΛ και τους Σπύρο Δανέλλη, Σταύρο Θεοδωράκη, Γιώργο Μαυρωτά και Σπύρο Λυκούδη από το Ποτάμι. Το εάν οι εν λόγω 151 γίνουν 153, θα εξαρτηθεί από το τι θα πράξουν τελικά η Ελενα Κουντουρά και ο πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ Θανάσης Θεοχαρόπουλος.

Δεν είναι λίγα όμως τα κυβερνητικά στελέχη που θεωρούν ότι υπάρχει – ή μπορεί, υπό προϋποθέσεις να υπάρξει – και δεύτερη πλειοψηφία, με διαφορετική σύνθεση, πρόθυμη να στηρίξει την κυβέρνηση μετά την αποχώρηση του Πάνου Καμμένου. Κι εδώ ακριβώς, στο εάν και πώς μπορούν να «διασταυρωθούν» αυτές οι δύο πλειοψηφίες, θα κριθούν και οι περαιτέρω πολιτικές εξελίξεις – από το εάν η κυβέρνηση θα προχωρήσει με ψήφο ανοχής ή με ανασύνθεση κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας έως και ο χρόνος των εκλογών.

«Τα πάντα θα εξαρτηθούν από τους συσχετισμούς που θα διαμορφωθούν στην ψήφιση της συμφωνίας των Πρεσπών» «Η ψηφοφορία για τις Πρέσπες μπορεί, υπό προϋποθέσεις, να αποτελέσει την αφετηρία νέων πολιτικών συμμαχιών. Εάν αυτό συμβεί, μπορεί να υπάρξει και νέα κυβερνητική πλειοψηφία, όχι απαραίτητα με την ίδια σύνθεση. Εάν όχι, τότε η κυβέρνηση μπορεί να συνεχίσει με ψήφο ανοχής αφού ο Πάνος Καμμένος διαβεβαιώνει πως δεν πρόκειται να υπερψηφίσει πρόταση δυσπιστίας».

Ωστόσο και στις δύο περιπτώσεις η αλλαγή πολιτικού κεφαλαίου και το «διαζύγιο» με τον Πάνο Καμμένο ευνοεί τον Αλέξη Τσίπρα. Είτε πορευτεί μόνος ως ο κυρίαρχος πλέον εκφραστής της αριστεράς και της κεντροαριστεράς, είτε ανοίξουν δίοδοι νέων συγκλίσεων και μετεκλογικής διαμόρφωσης ενός νέου προοδευτικού μετώπου…[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]