Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει αποδειχθεί «πολύ σκληρός για να πεθάνει»
Η επιλογή ψήφου στη Ν∆ και στον Κυριάκο Μητσοτάκη, την ώρα µάλιστα που είχε αποδείξει πόσο επιζήμια είναι η διακυβέρνησή του, µπορεί να είναι άδικη, µπορεί να είναι παράλογη, αλλά είναι αληθινή. Ο ΣΥΡΙΖΑ υπέστη ίσως την πιο οδυνηρή ήττα του, αφού αυτή τη φορά δεν έχασε σε μια άνιση μάχη με υπέρτερες δυνάμεις, όπως το καλοκαίρι του 2015 που αναγκάστηκε σε συμβιβασμό με τους δανειστές μετά το δημοψήφισμα (κάτι που του αναγνώρισε ο λαός, ξαναψηφίζοντάς τον, τον Σεπτέμβρη), ούτε τιμωρήθηκε για τα κυβερνητικά του πεπραγμένα, όπως το 2019. Αυτή τη φορά ο ΣΥΡΙΖΑ συνετρίβη από τον ίδιο τον εαυτό του, αφού σε ένα εξαιρετικά δυσμενές για την κοινωνία οικονομικό περιβάλλον και απέναντι σε μια κυβέρνηση που κουρέλιασε το κράτος δικαίου και τα δικαιώματα των πολιτών, ηττήθηκε με τη δεύτερη μεγαλύτερη διαφορά που έχει καταγραφεί σε ολόκληρη τη Μεταπολίτευση.
Αντικειμενικό είναι το γεγονός ότι για πρώτη φορά μετά τη μεταπολίτευση το ισχυρό μιντιακό σύστημα είναι τόσο ενιαίο και τόσο στρατευμένο εδώ και τουλάχιστον μια επταετία κατά του κόμματος και ιδιαίτερα του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Η Ν∆ έχοντας µιντιακή υπεροπλία µπορούσε να δηµιουργεί την πολιτική ατζέντα, να στρεβλώνει το πραγµατικό πεδίο πολιτικής αντιπαράθεσης, να δηµιουργεί συνθήκες για να είναι ο ΣΥΡΙΖΑ απολογούµενος για ό,τι έκανε ή για ό,τι δεν έκανε το 2015.Η Ν.Δ. κατάφερε να επιβάλει την ατζέντα της, την ώρα που ο ΣΥΡΙΖΑ έστελνε «θολά» μηνύματα στην κοινωνία χωρίς να καταφέρει να την πείσει ότι αποτελεί μια σοβαρή, εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης.
Η αδυναµίαπαρέµβασης του ΣΥΡΙΖΑ µέσω ΜΜΕ µεγιστοποιήθηκε από την ασχετοσύνη των στελεχών που έβγαιναν στην τηλεόραση. Αδιάβαστοι, πρόχειροι και προβληµατικοί (φυσικά όχι όλοι), πήγαιναν στα κανάλια για να εγγραφούν στην επετηρίδα της αυριανής εκλογής μέσα από τη δημοσιότητα. Τα κανάλια µε τη σειρά τους καλούσαν τους χειρότερους ακριβώς για να δείξουν την εικόνα της μετριότητας.
Αντί να αλιευτούν νέα στελέχη από τη βάση, πρόσωπα µε κοινωνική καταξίωση και κοινωνική γείωση, δηµιουργήθηκαν τεχνητά διλήµµατα για τον χαρακτήρα του κόµµατος. Το κόµµα θα ήταν αριστερό, δεξιό, κεντρώο;
Ο Αλέξης Τσίπρας ανακοίνωσε ανασύνταξη της κεντρικής και των εκλογικών επιτροπών σε όλη τη χώρα και νέα εκλογική καμπάνια, ενώ έστειλε μήνυμα στο εσωτερικό του κόμματος παραδεχόμενος ευθαρσώς πως προεκλογικά «η εικόνα του κόμματός μας δεν εξέπεμπε συνοχή, ευθύνη, συγκρότηση» και διαμηνύοντας μετά τις παραφωνίες στελεχών σε δημόσια θέα πως «δεν έχουμε δικαίωμα στην εσωστρέφεια».
Ο Αλέξης Τσίπρας δεν έχει τελειώσει πολιτικά παρά την ήττα. ∆εν έχει τελειώσει ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ µπροστά σε αυτή την εκλογική µάχη. Ο Τσίπρας πρέπει να ξεφύγει από τη δύναμη της συνήθειας και να εμπιστευτεί όσους τον εμπιστεύονται.
Η κάλπη που θα στηθεί σ’ ένα μήνα αντιπροσωπεύει τη δυσκολότερη μάχη που θα κληθεί να δώσει ο ΣΥΡΙΖΑ σε ολόκληρη την ιστορία του κι είναι και πάλι διακυβευματική όχι μόνο ως προς το ποιος και πώς θα κυβερνήσει αυτή τη χώρα, αλλά και ως προς τον διακηρυγμένο στόχο της Νέας Δημοκρατίας «να τελειώνουμε με την Αριστερά».
Ως τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ έχει αποδειχθεί «πολύ σκληρός για να πεθάνει» – τώρα καλείται να αποδείξει αν βαριά λαβωμένος μπορεί να αγωνιστεί και να κερδίσει «εν κινήσει».
Βασίλης Χριστακόπουλος
Μέλος ΟΜ-ΣΥΡΙΖΖΑ Πύργου
