Ο Ηλείος που έπεσε ηρωικά στην Κύπρο – Σαράντα επτά χρόνια από τον θάνατο του Δεκανέα Ιωάννη Πολυζώη από την Ξυλοκέρα

[vc_row][vc_column][vc_single_image image=”143596″ img_size=”full”][vc_column_text]Σαράντα επτά χρόνια συμπληρώθηκαν από την ημέρα που ο Δεκανέας Τεχνικού της Ελληνικής Δύναμης Κύπρου (ΕΛΔΥΚ), Ιωάννης Πολυζώης από την Ξυλοκέρα, έπεσε μαχόμενος, σε ηλικία μόλις 22 ετών, στη τελευταία μάχη που ολοκλήρωσε τον φονικό δεύτερο Αττίλα των βαρβάρων στην Κύπρο. Γεννημένος στις 4 Νοεμβρίου του 1951, γιος του Αντώνη και της Καλλιθέας Πολυζώη, έπεσε ηρωικά την τελευταία κολασμένη ημέρα της μάχης κατά την απαγκίστρωση, σε ηλικία μόλις 23 ετών. Στις 14 Αυγούστου του 1974 ξεκίνησε μια φονική και άνιση μάχη, εφάμιλλη εκείνης των Θερμοπυλών, η οποία διδάσκεται από πολλές Στρατιωτικές Ακαδημίες και Σχολές Πολέμου παγκοσμίως. Τα Ξημερώματα της 16ης Αυγούστου άρχισε η πιο λυσσαλέα μάχη του τριημέρου, με μαζική ρίψη βλημάτων, με ταυτόχρονη προέλαση πεζοπόρων τμημάτων και την τούρκικη Αεροπορία να «οργώνει» τον ελληνικό ουρανό.

Ο Ιωάννης Πολυζώης βρέθηκε δίπλα-δίπλα, Δεκανέας Τεχνικού, μαζί με άλλους 300 περίπου Έλληνες στρατιώτες απέναντι σε ένα ολόκληρο τουρκικό Σύνταγμα Πεζικού με βαρύ οπλισμό, πυροβολικό και άρματα μάχης και πλήρη αεροπορική υποστήριξη, σε μία από τις φονικότερες μάχες και τελευταία του δεύτερου «Αττίλα», του πιο αιματοβαμμένου. Εντός του στρατοπέδου ο 2ος, 4ος και ο λόχος Διοικήσεως της ΕΛ.ΔΥΚ που απέτρεψαν την κατάληψη της Λευκωσίας και την περαιτέρω  τουρκική στην Κύπρο. Η περιγραφή της τριήμερης μάχης, από 14 έως 16 Αυγούστου, δεν αποτυπώνεται με ευκολία. Πρέπει κανείς να ακούσει -και αξίζει να αφιερώσει χρόνο- τις μαρτυρίες και τις περιγραφές των ηρώων που τα έζησαν εκ του σύνεγγυς, αφού την τελευταία μέρα η μάχη διεξήχθη κυριολεκτικά σώμα με σώμα και ξιφολόγχη.

Ως το 2008 θεωρούνταν αγνοούμενος, όταν και τα λείψανα δέκα άλλων παλικαριών αναγνωρίστηκαν με την μέθοδο του DNA, στο πλαίσιο των διαδικασιών αναγνώρισης των αγνοουμένων και πεσόντων το μαύρο εκείνο καλοκαίρι του 1974.  Ακολούθησε ο «επαναπατρισμός»των λειψάνων, η επίσημη τελετή και η ονοματοδοσία της πλατείας της Ξυλοκέρας σε «πλατεία Ιωάννη Πολυζώη», ως ελάχιστος φόρος τιμής στη μνήμη ενός 22χρονου που έπεσε θύμα της κυπριακής τραγωδίας.[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]