Ο φόβος

Φαίνεται ότι οι μάζες, ως ανήσυχες κοινωνίες, ξέρουν πλέον να ιεραρχούν κινδύνους πριν οι ηγεσίες τους καταλήξουν στη βέλτιστη προτεραιοποίηση των προβλημάτων.

Αν σχεδόν σε κάθε χώρα της Ε.Ε. (αλλά και σε Αγγλία και ΗΠΑ) γινόταν δημοσκόπηση για ιεράρχηση των κινδύνων, τότε ούτε ο πόλεμος ούτε η κλιματική κρίση, αλλά ούτε και η προέλαση των ακροδεξιών θα είχαν την πρωτοκαθεδρία στις απαντήσεις των πολιτών. Π.χ., σύμφωνα με δημοσκόπηση που διεξήχθη για λογαριασμό της Le Monde (της Cevipof) μονάχα το 3% των Γάλλων δηλώνει «ικανοποιημένο ή ήρεμο» όταν ερωτήθηκε σχετικά με το παρόν σκηνικό ηγεσίας και διακυβέρνησης.

Επαναλαμβάνω: πριν από τον φόβο των λαϊκιστών, υπάρχει ο φόβος της φτωχοποίησης.