Προβλέπει λουκέτα, ανεργία και γιγάντωση της ύφεσης εξαιτίας των κυβερνητικών επιλογών και προτείνει:
Ο βουλευτής Ηλείας του ΣΥΡΙΖΑ καταλογίζει αδιαφορία στο οικονομικό επιτελείο για το πρόβλημα των πυροδανειων και προκρίνει την επιβολή της λύσης Χουλιαράκη στις τράπεζες
Τη διαπίστωση ότι η αρνητική επίδραση της υγειονομικής κρίσης στην οικονομία είναι ήδη εμφανής, ενώ η κυβέρνηση με τις επιλογές της προκαλεί τη γιγάντωση της ύφεσης, εκφράζει ο βουλευτής Ηλείας του ΣΥΡΙΖΑ, Διονύσης Καλαματιανός, σε συνέντευξη που παραχώρησε στην «Πρωινή». Ο κ. Καλαματιανός επισημαίνει ότι η κυβέρνηση της ΝΔ δεν χρηματοδοτεί με επάρκεια την οικονομία και την κοινωνία, δεν έλαβε μέτρα ικανά να αποτρέψουν τα λουκέτα, την εκτόξευση της ανεργίας, τη μείωση του εισοδήματος των επαγγελματιών, των εργαζομένων, των αγροτών κ.ά. Παράλληλα, σχολιάζει τις εξελίξεις στην Πατρών-Πύργου αλλά και τα σενάρια πρόωρων εκλογών και καταθέτει τις προτάσεις του για τα «πυροδάνεια» και την ηλειακή οικονομία την επόμενη μέρα.
Η οικονομική ύφεση την επόμενη μέρα είναι αναπόφευκτη ή μπορεί να αποτραπεί ή έστω να περιοριστεί;
Η αρνητική επίδραση της πανδημίας στην οικονομία είναι ήδη εμφανής, και αναμένεται να επιδεινωθεί ακόμα περισσότερο με ευθύνη της κυβέρνησης. Δυστυχώς η Νέα Δημοκρατία επέλεξε να ακολουθήσει ένα άτολμο και ελλειμματικό σχέδιο, με μέτρα στήριξης, που δεν εγγυώνται την προοπτική και τη βιωσιμότητα της οικονομίας. Η κυβέρνηση επιλέγει την αδράνεια, δεν προχώρησε σε γενναία, οριζόντια μέτρα στήριξης των επιχειρήσεων και των εργαζομένων, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται συνθήκες ανασφάλειας και φόβου για την επόμενη μέρα. Πώς είναι δυνατόν να έχει προοπτική η οικονομία μας, χωρίς ένα μεγάλο πρόγραμμα μη επιστρεπτέας χρηματοδότησης, εγγυήσεων του Δημοσίου για ρευστότητα στις επιχειρήσεις, χωρίς προληπτικά και ουσιαστικά μέτρα; Παρά τις προτροπές του Αλέξη Τσίπρα να χρησιμοποιήσουν μέρος του «μαξιλαριού» των 37 δις που εξασφάλισε ο ΣΥΡΙΖΑ με τις θυσίες και τις προσπάθειες των Ελλήνων πολιτών, οδηγούν τη χώρα σε μια νέα ύφεση, αντί να δώσουν άμεσες και εμπροσθοβαρείς απαντήσεις στις ζοφερές οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες που διαμορφώνονται. Βέβαια, για τα πάσης φύσεως συμφέροντα που τους στήριξαν, είναι γενναιόδωροι, μοιράζοντας εκατομμύρια σε «ημέτερα» ΜΜΕ, ιδιώτες υγείας, διαφημιστές, εργολάβους, επιχειρηματίες και πάει λέγοντας.
Θεωρείτε ότι στη μετα-κορονοϊό εποχή τίθενται σε κίνδυνο δημοκρατικά και εργασιακά δικαιώματα;
Είναι γεγονός ότι τόσο στη χώρα μας όσο και σε παγκόσμιο επίπεδο οι κοινωνίες ζουν μια κατάσταση εξαίρεσης. Οι περιορισμοί στην κυκλοφορία, τα μέτρα υγιεινής και ασφάλειας επιβλήθηκαν μεν δικαιολογημένα, δεν ήταν όμως ουδέτερα. Επιβάρυναν κυρίως τα μεσαία και φτωχά λαϊκά στρώματα. Χιλιάδες οικογένειες κλήθηκαν να περιορίσουν ζωή τους σε ελάχιστα τετραγωνικά για πολλές ημέρες. Η λογική της καραντίνας άνοιξε την όρεξη σε ορισμένους να πειραματιστούν με τις ανοχές του κόσμου σε τέτοιες καταστάσεις. Όμως, ο λαός και οι πολιτικές δυνάμεις της προόδου δεν πρόκειται να ανεχθούν προσπάθειες για παγιοποίηση των περιορισμών με προφάσεις.
Το εργατικό δίκαιο γράφεται από την αρχή. Οι αναστολές σύμβασης, η εκ περιτροπής εργασία, η τηλεργασία κλπ. είναι παρεμβάσεις που έχουν έρθει για να μείνουν και την επόμενη ημέρα. Και είναι μέτρα που αν δεν αγωνιστούμε να αρθούν, σύντομα θα οδηγήσουν αναπόφευκτα σε ένα νέο σπιράλ ύφεσης. Φαίνεται, όμως, ότι η κυβέρνηση δεν το αντιλαμβάνεται έτσι. Φαίνεται να βρήκε την καλύτερη αφορμή για να επιβάλει ιδεοληπτικές πολιτικές, πιάνοντας το νήμα από το μακρινό 2014. Η ματαίωση της αύξησης του κατώτατου μισθού, την ώρα που δίνονται μισθοί δεκάδων χιλιάδων ευρώ στους γνωστούς «φίλους», δείχνει τη διάθεση της κυβέρνησης να δίνει πολλά στους λίγους και «ψίχουλα» στους πολλούς. Στόχος αντίθετα θα πρέπει να είναι η στήριξη των μισθών αλλά και των μικρομεσαίων επιχειρήσεων με ένα μακρόπνοο συνεκτικό σχέδιο και όχι μια αποσπασματική λογική που κρατάει σε ομηρία φτώχειας την κοινωνία, μετατρέποντας τους πολίτες σε επαίτες. Αυτό το σχέδιο στήριξης των επιχειρήσεων και των εργαζομένων καταθέσαμε έγκαιρα εμείς, κοστολογημένο και ρεαλιστικό, στον αντίποδα της τακτικής του βλέποντας και κάνοντας. Σε κάθε περίπτωση, ο κόσμος της εργασίας, οι παραγωγικές δυνάμεις, πρέπει να βρίσκονται σε εγρήγορση για να ανασχέσουν δυναμικά τα νέα μνημόνια, που θα επιχειρήσουν να μας επιβάλουν, στο όνομα της νέας κρίσης.