«Ο από μηχανής λαός»
Του Γεωργίου Θ. Ντοά Δικηγόρου
Μετά από 3,5 χρόνια εξουσίας και εν όψει των εκλογών, οι πολίτες έχουν βγάλει τα συμπεράσματά τους για τα έργα και τις ημέρες της κυβέρνησης.
Οι κυβερνητικοί κάτω από τα άπλετα φώτα του κυβερνείου, έχουν αυτοαναγορευτεί σε εξουσία των σκοταδιών, των κοριών και των ελίτ.
Έχουν αντιστρέψει το νόημα των λέξεων, υπηρετώντας μια παραφθαρμένη γλώσσα, ονομάζοντας μεταξύ άλλων την καταπίεση των πολλών ελευθερία, την ανισότητα υπέρ των λίγων ισότητα, την αδικία κοινωνική δικαιοσύνη.
Έχουν επιχειρήσει να επιβάλλουν στους πολίτες τη σιωπή μπροστά στα δεινά τους, εθίζοντάς τους ως τρόπο της ζωής τους, στο διονυσιακό απόφθεγμα «να τρως, να πίνεις, να κοιμάσαι, αυτό σου αρκεί, αυτό δικαιούσαι και τίποτα άλλο».
Έχουν καταδικάσει τους πληττόμενους να ζουν σαν φτωχοδιάβολοι στο ανεμοδαρμένο κολαστήριο της πείνας και της εξαθλίωσης, αιχμάλωτοι σ΄ ένα σκοτεινό ατελείωτο τούνελ που πρέπει να διαβούν μήπως δουν φως.
Οι κυβερνητικοί, εν όψει των εκλογών, έχουν κηρύξει το λυσσώδη πόλεμο εναντίον των ιδεολογικών και πολιτικών τους αντιπάλων, ενώ προ πολλού χρόνου έχουν κηρύξει τον πόλεμο κατά της κοινωνίας.
Ψάχνουν παντού να βρουν εχθρούς και αν δεν υπάρχουν τους εφευρίσκουν, ενώ θεωρούν οποιονδήποτε αντιστέκεται στο σιδερένιο δόγμα τους και στους όμοιους κανόνες τους, ως αιρετικό ή συνωμότη, άρα επικίνδυνο για το ολιγαρχικό σύστημά τους.
Επιχειρούν να κονσερβοποιήσουν το μυαλό των πολιτών, για να μην μπορούν καν να διανοηθούν ότι πέραν του νεομεσαιωνικού κόσμου, υπάρχει ένας άλλος δίκαιος κόσμος, για να τον υπηρετήσουν ως το πραγματικό νόημα της ύπαρξής τους.
Προσπαθούν με κάθε μέσο, να καθηλώσουν τους πολίτες σε έναν αξύπνητο ύπνο, τους διαφεύγει όμως ότι οι πολίτες έχουν ξυπνήσει προ πολλού.
Αποκαλύπτουν καθημερινά ότι δε θέλουν, άρα δεν μπορούν να πραγματώσουν τα όνειρα και την ελπίδα των πολλών να ζήσουν με αξιοπρέπεια.
Όταν όμως η ιστορία μιας χώρας ταξιδεύει στα σκοτάδια του ιστορικού της χρόνου, τότε είναι ο κυρίαρχος λαός, που ως ο από μηχανής θεός φέρνει κάθε ημέρα πιο κοντά τις φωτεινές γραμμές των οριζόντων της.
Όταν η ιστορία μιας χώρας κομματιάζεται στα ακονισμένα γρανάζια των παρασιτικών ελίτ, των τραστ και των καρτέλ, τότε είναι ο λαός που σηματοδοτεί τη νέα πορεία της, οδηγώντας στη ριζοσπαστική αλλαγή των πραγμάτων, στην ευημερία και στην πρόοδο.
Όταν η ιστορία μιας χώρας γράφεται με μαύρα γράμματα, τότε είναι ο κυρίαρχος λαός που σβήνει το μαύρο, επιλέγοντας το χρώμα της ελπίδας.
Η ημέρα των εκλογών δεν είναι μόνο η γιορτή της δημοκρατίας.
Η ημέρα των εκλογών είναι και η ημέρα που οι πολίτες σκέφτονται και πράττουν, επιλέγουν και ψηφίζουν με την αίσθηση του ύψιστου καθήκοντος προς τον εαυτό τους, προς την κοινωνία και προς τη χώρα.
