8 Μαρτίου 1857: εργαζόμενες στα εργοστάσια κλωστοϋφαντουργίας και στα ραφτάδικα της Νέας Υόρκης διεκδίκησαν για πρώτη φορά, σε μαζική διαδήλωση, το δικαίωμα στη δεκάωρη εργασία, στους υγιεινούς χώρους εργασίας και σε μεροκάματα ίσα με αυτά των αντρών!
1944: Οι γυναίκες, για πρώτη φορά στην ελληνική ιστορία, ψηφίζουν για την ανάδειξη εθνικού συμβουλίου, την περίοδο της λαϊκής εξουσίας, στην ελεύθερη Ελλάδα, με διάταγμα της Κυβέρνησης του Βουνού, με το οποίο τούς δόθηκε το δικαίωμα του «εκλέγειν και εκλέγεσθαι».
1946: Ιδρύεται η Πανελλαδική Ομοσπονδία Γυναικών με σκοπό την προστασία της μητέρας και του παιδιού, την πολιτική, κοινωνική και οικονομική ισοτιμία των γυναικών, την άμυνα κατά του φασισμού και την εμπέδωση της ειρήνης.
1952: Η Ελληνική Βουλή ψηφίζει νόμο που παραχωρεί ίσα πολιτικά δικαιώματα στις γυναίκες, αλλά σε βουλευτικές εκλογές οι γυναίκες ψηφίζουν για πρώτη φορά στις 19 Φλεβάρη 1956.
1975: Ορίζεται στο Σύνταγμα ότι «οι Έλληνες και οι Ελληνίδες είναι ίσοι».
8 Μαρτίου 2021: Πανδημία! Η Ελληνίδα είναι παρούσα! Είναι παντού! «Πιστώνει» καθημερινά την παρουσία της στην ελληνική πραγματικότητα, ως σύντροφος, μητέρα, εργαζόμενη, νοικοκυρά, σπουδάστρια, καλλιτέχνιδα, επιστημόνισσα, πολιτικός! Είναι στην πρώτη γραμμή της «φροντίδας», αλλά με άνισα δικαιώματα, «μαύρη εργασία», ελαστικές εργασιακές σχέσεις, υποκείμενη σε πρακτικές ρατσισμού, ευφάνταστου σεξισμού, εκφοβισμού, έμφυλης βίας, «φίμωσης», την ίδια στιγμή που αναδεικνύεται η δυναμική της και η διαλεκτική σχέση της με το «κοινωνικό γίγνεσθαι». Αντιμέτωπη με κυβερνητικές επιλογές, όπως η κατάργηση της Γενικής Γραμματείας Ισότητας των Φύλων, η αντίληψη της ταύτισης των γυναικών με την οικογένεια και τη μητρότητα, κυβερνητικές επιλογές που «αναστέλλουν» το κράτος πρόνοιας, διαμορφώνουν άνισες συνθήκες εργασίας, μεταρρυθμίσεις επί το χείρον στο Οικογενειακό Δίκαιο με συναφή αφαίρεση βασικών κατακτήσεων των γυναικών, διαρκή φτωχοποίηση, μείωση ελεύθερου χρόνου, ανυπαρξία ουσιαστικών μέτρων προστασίας στην εργασία, δοτικά αναζητά και «κατοχυρώνει» την ύπαρξή της. Μέσα στην αντίφαση των πολλών ρόλων της, μέσα σε διαδικασίες ανασφάλειας και επισφάλειας της εργασίας και της οικονομίας του ζωτικού της χώρου, σε συνθήκες αλλοτριωτικών κοινωνικών και οικονομικών σχέσεων, δεν παύει να αγωνίζεται και να διεκδικεί ισότητα στην υγεία, στην παιδεία, στην εργασία!
Στην πορεία του χρόνου η γυναίκα οργανώνεται, συνδικαλίζεται, αγωνίζεται, διεκδικεί, απεργεί, ψηφίζει, υψώνει το ανάστημά της και παλεύει να αφήσει το αποτύπωμά της στην ιστορία. Αγώνας ενάντια στο κατεστημένο της πατριαρχίας! Αγώνας άνισος!
Ο Σύριζα – ΠΣ ήταν, είναι και θα είναι «μπροστάρης» στον αγώνα της για κατοχύρωση πλήρους ισότητας!
Για να ακούγεται η φωνή της! Για να έχει λόγο! Για να σταθεί επιτέλους στο ύψος που της αρμόζει!
Νομαρχιακή Επιτροπή Σύριζα – ΠΣ Ηλείας
