Νίκος Καχτίτσης: Αδυναμία στο όνειρο

Η τρομαχτική φαντασία και το πάθος για τη λογοτεχνία.

Ο Νίκος Καχτίτσης γεννήθηκε το 1926 στη Γαστούνη, όπου ο πατέρας του υπηρετούσε ως σιδηροδρομικός υπάλληλος. Πέρασε τα παιδικά του χρόνια στη Μανωλάδα και τα εφηβικά του κυρίως στην Πάτρα. Νεότατος επιδόδηκε στη σπουδή ξένων γλωσσών και το 1947 υπηρέτησε στο στρατό ως αξιωματικός διερμηνέας. Το 1952 άρχισε να ταξιδεύει, πρώτα στην Αφρική και στη συνέχεια στην Ευρώπη. Δούλεψε για ένα διάστημα στην εφημερίδα «Ελευθερία», όπου δημοσίευσε ανταποκρίσεις από το Καμερούν. Το 1956 εγκαταστάθηκ ε στον Καναδά, στο Μόντρεαλ. Δίδασκε γαλλικά και αγγλικά και υπήρξε διερμηνέας, κυρίως στα δικαστήρια για πολλά μέλη της ελληνικής κοινότητας, παντρεύτηκε και απέκτησε έναν γιό. Σε ηλικία 44 ετών προσβήιηκε από οξεία λευχαιμία, επέστρεψε στην Πάτρα και πέθανε στις 25 Μαιου του 1970.

Το τρίγωνο που θα τροφοδοτήσει τον κόσμο των ιστοριών του «αφορίζεται» από τον κάμπο της Ηλείας, τον Πύργο και την Πάτρα. Η επαρχία, σε χρόνους παρακμής, αλλά με όρθια ακόμα τα στοιχεία μιας άλλης αίγλης, οι ρημαγμένες αγρεπαύλεις, αδέξια μεταφυτευμένες από την κεντρική Ευρώπη στα αμπέλια της Ηλείας και τα προάστεια των Πατρών, οι έρημες λουτροπόλεις, τα τρένα και οι σταθμοί, μονήρεις νυχτερινοί περίπατοι, φθαρμένα κτήρια και ονόματα κοριτσιών που προκαλούν παροξυσμό (Πανθεσίλεια, Σίβυλα…)

Με εμμονή, ο χρόνος σε όλα σχεδόν τα έργα του είναι ο Α΄Παγκόσμιος Πόλεμος.

Εξ αιτίας διαφόρων συγκυριών, το έργο του παρέμεινε (και παραμένει) για χρόνια άγνωστο και άφαντο. Όχι αγνοημένο – αλλά καταξιωμένο και άγνωστο. Όπως εκείνα τα προπολεμικά παιχνίδια…

Από μαθητής ακόμα σκάρωνε χειρόγραφα περιοδικά με πιο γνωστό την «Πολιορκημένη Γάνδη» ενώ το 1947 δημοσίευσε στον «Βωμό» του Πύργου τον «Θάνατο του Κροκεβιλέ», το οποίο βρίθει από Ηλειακούς ιδιωματισμούς αλλά και τους έντονους συμβολιστικούς προσανατολισμούς του.

Δημοσίευσε αφηγήματα και διηγήματα στο γνωστό περιοδικό της Θεσσαλονίκης «Διαγώνιος». Το 1964, ενώ διέμενε ακόμα στον Καναδά, κυκλοφόρησε στη Θεσσαλονίκη το πιο γνωστό ίσως έργο του, «ο Εξώστης» και το 1965, στον Πύργο, το τομίδιο «Η περιπέτεια ενός βιβλίου». Τέλος, το 1967 εκδόθηκε στο Μόντρεαλ το τελευταίο βιβλίο του, «Ο ήρωας της Γάνδης».

Ο Εξώστης

«Ο Ήρωας του Εξώστη» είναι ένας δανδής από την κεντρική Ευρώπη που καταφεύγει στην Αφρική για να ξεφύγει από τους φυσικούς εχθρούς του αλλά και από τις «αμαρτίες» του κατά τη διάρκεια του Μεγάλου Πολέμου. Και, ενώ, γλυτώνει από τους εχθρούς του, δεν μπορεί να διαφύγει από την Τιμωρία του κυριότερου κατήγορου: του εαυτού του.

Στο τέλος, αποτραβιέται στην έπαυλή του μέσα στην ενδοχώρα της ζούγκλας, αποφασισμένος να πεθάνει από ασιτία και από την ασφυξία που θα του εξασφαλίσουν τα διάφορα φυτά της Αφρικής, με τον γιγαντισμό και την επεκτατικότητα που τα διακρίνει…