Νέος Εκλογικός Νόμος: Στον αστερισμό των διπλών εκλογών
Ο εκλογικός νόμος αναρτήθηκε για διαβούλευση Παρασκευή και θα αποσυρθεί μεσημέρι Δευτέρας, χωρίς να έχει συμπληρώσει καν μία εργάσιμη μέρα σε διαβούλευση, γεγονός απαράδεκτο για ένα τόσο σημαντικό νομοθέτημα, που ρυθμίζει τους όρους του πολιτικού συστήματος.
Ως προς την ουσία της πολιτικής κίνησης, συνεχίζει μια μεγάλη παλαιοκομματική παράδοση που θέλει την εκάστοτε κυβέρνηση να εργαλειοποιεί τον εκλογικό νόμο για να εξυπηρετήσει τα μικροκομματικά της οφέλη, όχι μόνο σε σχέση με τους αντιπάλους αλλά και σε σχέση με τους εσωτερικούς της συσχετισμούς. Ο τρόπος μάλιστα που κινείται η ΝΔ, γρήγορα και χωρίς να εξασφαλίζει καμία συναίνεση, άρα και αυξημένη πλειοψηφία για άμεση εφαρμογή του από τις επόμενες εκλογές, δείχνει ότι το σενάριο των διπλών εκλογών πολύ σύντομα , είναι αρκετά πιθανό. Χωρίς όμως μία λογικοφανή εξήγηση γιατί πρέπει να “καεί” τώρα η απλή αναλογική.
Ο εκλογικός νόμος που κατατίθεται σήμερα στην Βουλή δίνει μέγιστο μπόνους 50 εδρών στο πρώτο κόμμα, βάζει τον πήχη της αυτοδυναμίας κοντά στο 37,5% – αναλόγως και του ποσοστού που θα συγκεντρώσουν τα κόμματα που θα μείνουν εκτός Βουλής – και θα ψηφιστεί στις 22 Ιανουαρίου.
Το πιθανότερο είναι πως θα περάσει με τις ψήφους μόνον της κυβερνητικής πλειοψηφίας, στο δε καλύτερο για το Μαξίμου σενάριο θα συγκεντρώσει 167 ψήφους στην περίπτωση που τον υπερψηφίσει τελικά και η Ελληνική Λύση του Κυριάκου Βελόπουλου. Είτε έτσι, είτε αλλιώς όμως θα ισχύσει από τις μεθεπόμενες εκλογές, κι αυτό δεν θα άλλαζε ακόμη κι εάν δεν είχε πει «όχι» και το ΚΙΝΑΛ, αφού η δεδομένη και κάθετη απόρριψη της ενισχυμένης αναλογικής από τον ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΚΕ και το ΜΕΡΑ25 απέκλειε εξ αρχής το ενδεχόμενο να συγκεντρωθούν οι αναγκαίες 200 ψήφοι για να τεθεί το νέο εκλογικό σύστημα σε εφαρμογή από τις επόμενες εκλογές.
Ως εκ τούτων, μετά το τέλος Ιανουαρίου ανοίγει διάπλατα το σενάριο το οποίο βρίσκεται στα συρτάρια του Μαξίμου από την επομένη κιόλας των εκλογών της 7ης Ιουλίου – το σενάριο που θέλει «υπερπρόωρες» διπλές κάλπες έτσι ώστε να καεί στην πρώτη εκλογική αναμέτρηση η απλή αναλογική και στην δεύτερη να εξασφαλίσει η ΝΔ μια καθαρή τετραετία.
Για να βγει όμως η εν λόγω πολιτική εξίσωση απαιτούνται τουλάχιστον τρεις προϋποθέσεις: Να προκηρυχθούν οι εκλογές σε χρόνο που ακόμη δεν θα υπάρχει ουσιαστική φθορά της κυβέρνησης, να μην προκύψει στο αμέσως επόμενο διάστημα κάποιο ατύχημα ή θερμό επεισόδιο στο εθνικό μέτωπο, και να μην προλάβει να ανασυγκροτηθεί και να ανασυνταχθεί ο ΣΥΡΙΖΑ.
Είναι προφανές ότι και οι τρεις εν λόγω προϋποθέσεις ενσωματώνουν μεγάλες αβεβαιότητες και υψηλά ρίσκα στο προσφιλές σενάριο του Μαξίμου – και, κατά τις πληροφορίες, και του υπουργού Εσωτερικών Τάκη Θεοδωρικάκου – για διπλή προσφυγή στις κάλπες.
Οι ίδιες πληροφορίες όμως, και παρά τις δημόσιες διαβεβαιώσεις Μητσοτάκη ότι θα εξαντλήσει την τετραετία, λένε πως ο κύβος για τις διπλές κάλπες έχει ήδη ριφθεί για πολύ συγκεκριμένους λόγους. Ο κυριότερος εξ αυτών είναι ότι ουδείς στο Μαξίμου θεωρεί ρεαλιστικό να προσβλέπει η ΝΔ σε ποσοστό αυτοδυναμίας (37,5%) μετά από 4 χρόνια, ενώ δεν είναι λίγοι και εκείνοι εντός κυβέρνησης που θεωρούν μη ρεαλιστικό ακόμη και το να είναι πρώτο κόμμα.
Ως εκ τούτων εκείνο που αναζητείται είναι ο κατάλληλος χρόνος για την διπλή προσφυγή στις κάλπες. Κάτι τέτοιο δεν μπορεί να γίνει έως το επόμενο καλοκαίρι διότι από την στιγμή που η προηγούμενη Βουλή διαλύθηκε με την επίκληση εθνικού θέματος, η διεξαγωγή νέων εκλογών έως ότου συμπληρωθεί ένας χρόνος από τις προηγούμενες προϋποθέτει παραίτηση της κυβέρνησης.
Μπορεί όμως να γίνει μετά τον Ιούλιο κι έως τον προσεχή Ιανουάριο, καθώς τότε λήγει το 18μηνο από τις προηγούμενες κάλπες και ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα έχει την ευχέρεια να πάει σε εκλογές με λίστα και να ελέγξει πλήρως την Κοινοβουλευτική Ομάδα.
Με αυτά τα δεδομένα οι εισηγήσεις που υπάρχουν στο Μαξίμου δείχνουν ως πλέον ενδεδειγμένο χρόνο για τις διπλές εκλογές τα τέλη του φθινοπώρου. Το δε βασικό κριτήριο, πλην της λίστας, είναι ότι στην κυβέρνηση προσδοκούν πως μέχρι τότε θα έχει κερδηθεί και η συμφωνία με τους δανειστές για την μείωση των στόχων για τα πλεονάσματα, αρχής γενομένης από το 2021. Κάτι τέτοιο θα επέτρεπε στον Κυριάκο Μητσοτάκη να πάει σε εκλογές με εξαγγελίες εκτεταμένων παροχών και να μειώσει τη βαρύτητα των ακυρωμένων προεκλογικών υποσχέσεων του 2019 κυρίως προς την μεσαία τάξη.
Και αυτό το ευνοϊκό σενάριο ωστόσο, εξακολουθεί να εμπεριέχει υψηλά ρίσκα. Πρώτον, διότι ουδείς γνωρίζει τι, και σε ποια ένταση, μπορεί να συμβεί τους επόμενους μήνες στα ελληνοτουρκικά. Δεύτερον, διότι όποιες εξαγγελίες κι εάν μπουν στο τραπέζι, ενάμισυς χρόνος κατά τον οποίον οι πολίτες δεν θα έχουν δει ούτε ευρώ παραπάνω στις τσέπες τους είναι μεγάλο διάστημα για να μην έχει επέλθει φθορά και δυσπιστία προς την κυβέρνηση. Και τρίτον, και κυριότερο, διότι όπως επισημαίνουν πηγές του ΣΥΡΙΖΑ «ό,τι κι εάν συμβεί, οι πρώτες και αμέσως επόμενες εκλογές θα γίνουν με απλή αναλογική. Και ουδείς μπορεί να προεξοφλεί με βεβαιότητα ότι θα υπάρξουν και δεύτερες». Κοινώς, ο ΣΥΡΙΖΑ θεωρεί απολύτως ρεαλιστική την προοπτική ανάδειξης προοδευτικής κυβέρνησης συνεργασίας μέσα από τις επόμενες εκλογές που θα γίνουν με απλή αναλογική. Και το ενδιαφέρον στοιχείο είναι ότι την ίδια προοπτική δεν θεωρούν μη ρεαλιστική πλέον και αρκετά, έμπειρα στελέχη της ΝΔ.
