Νέο Ασφαλιστικό: Ζήτω το… κεφαλαιοποιητικό!

Αυτό είναι το σύστημα που θα σώσει τις συντάξεις σύμφωνα με το μότο του υφυπουργού Εργασίας Ν. Μηταράκη, ο οποίος προανήγγειλε την ανάθεση των αποθεματικών σε Ανώνυμες Εταιρείες Διαχείρισης Αμοιβαίων Κεφαλαίων.

Τα μεγάλα προβλήματα του συνταξιοδοτικού συστήματος στην Ελλάδα δεν οφείλονται ούτε στην εκτόξευση της ανεργίας και των απολύσεων, που σε συνδυασμό με τη δημογραφική γήρανση μειώνουν διαρκώς τους πόρους από το σύστημα, επομένως ούτε στην κρίση της πλήρους απασχόλησης, ούτε στη χρεοκοπία της ελληνικής οικονομίας και στα μνημόνια που οδήγησαν στο κούρεμα του δημόσιου χρέους, κι επομένως των ομολόγων που είχαν στα χαρτοφυλάκιά τους τα Ταμεία αφού οι ασφαλιστικοί φορείς υποχρεούνταν επί χρόνια να τ’ αγοράζουν, ούτε στην πελατειακή διοίκησή τους και στη λαίλαπα των πρόωρων συνταξιοδοτήσεων. Τίποτε από όλα αυτά.

Το πρόβλημα του συνταξιοδοτικού, η «αχίλλειος πτέρνα» του, όπως είπε χθες ο καθ’ ύλην αρμόδιος υφυπουργός, «δεν είναι άλλη από τον αποκλειστικά αναδιανεμητικό του χαρακτήρα που καθιστά τη βιωσιμότητά του επισφαλή απέναντι σε δύο παραμέτρους, το δημογραφικό και το δημοσιονομικό».

Γι’ αυτόν τον λόγο ο κ. Μηταράκης, μιλώντας σε ημερίδα της Πειραιώς Asset Management ΑΕΔΑΚ με θέμα τη «Διαχείριση των αποθεματικών των ασφαλιστικών ταμείων», επισήμανε την απόφαση της κυβέρνησης να προχωρήσει «από το σύστημα του ενός πυλώνα σ’ ένα σύστημα ασφάλισης τριών πυλώνων και σε αυτό το πλαίσιο εντάσσεται η προετοιμασία για τη μετάβαση σε ένα νέο σύστημα υποχρεωτικής κεφαλαιοποιητικής επικουρικής ασφάλισης».

Από αυτήν τη διαδικασία της κεφαλαιοποίησης επί του παρόντος θα απέχουν οι ιδιώτες διαχειριστές, καθώς τη διάθεση των τριών επενδυτικών προϊόντων μεταξύ των οποίων ο ασφαλισμένος θα κάνει την επιλογή του θα αναλάβει αποκλειστικά η ΑΕΔΑΚ των ασφαλιστικών φορέων.

«Η νέα επικουρική θα συμβάλει στη δημιουργία ισχυρών θεσμικών επενδυτών, με κεφάλαια που αναμένεται να ξεπεράσουν σε βάθος χρόνου τα 100 δισ. ευρώ, ο κάθε ασφαλισμένος θα έχει τον δικό του ατομικό λογαριασμό στο ΕΤΕΑΕΠ και τα χρήματά του θα επενδύονται βάσει της στρατηγικής που ο ίδιος θα επιλέξει».

Σε αυτό το «οραματικό» σενάριο της κυβέρνησης για την αλλαγή του συστήματος επικουρικής ασφάλισης ρόλος επιφυλάσσεται και στα επαγγελματικά ταμεία, καθώς ο κ. Μηταράκης διαβεβαίωσε ότι στηρίζει τον θεσμό και προχωρά στην ενσωμάτωση της οδηγίας 2016/2341, η οποία αφορά τη δυνατότητα μεταφοράς των δικαιωμάτων που έχουν οι ασφαλισμένοι στο πλαίσιο της κινητικότητας. Αξίζει να σημειωθεί ότι σήμερα επαγγελματικά ταμεία με 75 εκατ. μέλη διαχειρίζονται πάνω από 2,5 τρισ. ευρώ.

Στην Ελλάδα, σύμφωνα με τα στοιχεία του δρος Χρ. Νούνη, προέδρου της ελληνικής ένωσης ταμείων επαγγελματικής ασφάλισης και προέδρου του Δ.Σ. του επαγγελματικού ταμείου του υπουργείου Οικονομικών, το ενεργητικό που διαχειρίζονταν τα επαγγελματικά ταμεία στην ΟΝΕ, με στοιχεία του 2016, ανήλθε σε 1,45 τρισ. ευρώ., ενώ στην Ελλάδα, με στοιχεία του Οκτωβρίου, σημείωσαν υπεραπόδοση της τάξης του +3,95%

Οι συμμετέχοντες στην ημερίδα απαντώντας σε σχετική δημοσκόπηση επισήμαναν ότι οι σημαντικότεροι παράγοντες στην προοπτική σύστασης ενός ταμείου επαγγελματικής ασφάλισης από μια εταιρεία είναι κατά σειρά η επιβράβευση των εργαζομένων, η συμβολή της εταιρείας στη βελτίωση των συνθηκών συνταξιοδότησης των εργαζομένων και η δημιουργία μακροπρόθεσμης σχέσης «επαγγελματικής δέσμευσης» με τους εργαζόμενους.

Στην ανάγκη για μια συνταξιοδοτική μεταρρύθμιση στην Ελλάδα υπό το πρίσμα των πρόσφατων αποφάσεων του Συμβουλίου της Επικρατείας, αναφέρθηκε η γενική γραμματέας Κοινωνικών Ασφαλίσεων, Π. Καρασιώτου, ενώ στο ίδιο μήκος κύματος ο γενικός διευθυντής του ΙΟΒΕ, καθηγητής Νίκος Βέττας, ανέλυσε την ανάγκη συμπλήρωσης του διανεμητικού πυλώνα του συστήματος συντάξεων με έναν ισχυρό κεφαλαιοποιητικό πυλώνα και γενικότερα την κινητοποίηση της εγχώριας αποταμίευσης και την ενίσχυση των επενδύσεων.

Συνοψίζοντας τα συμπεράσματα της ημερίδας ο κ. Ηρακλής Μπαμπλέκος, διευθύνων σύμβουλος της Πειραιώς Asset Management ΑΕΔΑΚ, τόνισε ότι η διαχείριση των αποθεματικών των ασφαλιστικών ταμείων αποτελεί μεγάλη στρατηγική πρόκληση με δημοσιονομικό, οικονομικό και θεσμικό περιεχόμενο.