Nέα γενιά-Υποθέσεις και προσδοκίες

Μεγαλώνοντας, δημιουργείται σε πολλούς μια «ελεγχόμενη» αμφισβήτηση για την πορεία, τους τρόπους συμπεριφοράς και την κουλτούρα που αντιπροσωπεύει τους νέους κάθε εποχής. Σε μικρότερη ένταση (αλλά πολύ θορυβώδη – όπως συνήθως γίνεται με όσους ασπάζονται την μανιχαιστική θέση του «άσπρου – μαύρου»), η κριτική απέναντι στους νέους είναι εντελώς αφοριστική.

Η αλήθεια είναι πως η έλλειψη εμπειριών και η συνακόλουθη ωριμότητα που καλλιεργείται «δια βίου», δίνουν ένα πλεονέκτημα στους επικριτές της νεολαίας που λειτουργούν σύμφωνα με το «πόσο άσπρισαν τα μαλλιά τους» – και άρα αυτό τους δίνει το δικαίωμα της γνώσης – ξεχνώντας πως άμα ρίξουν μια έντιμη ματιά γύρω τους, θα διαπιστώσουν ότι στις περισσότερες των περιπτώσεων, ο «ανόητος» που γνώρισαν στα νιάτα του συνεχίζει απτόητα να είναι «ανόητος» μέχρι να πεθάνει.

Σήμερα, σε πολλές περιπτώσεις, η νέα γενιά, η Γενιά Ζ, όπως αποκαλείται, λέει, με τον τρόπο και τη συμπεριφορά της, κάτι περισσότερο από ότι μπορεί κανείς να υποθέσει.

Πιθανόν να τα λέει με την φαινομενική αδιαφορία της. Με την άρνησή της να «απασχοληθεί» σε κακοπληρωμένες δουλειές με άθλιες συνθήκες εργασίας. Με την αποστροφή της για το πολιτικό σύστημα, με την αίσθηση της Αδικίας να πλανιέται σε κάθε παραγωγική ή απελευθερωτική διαδικασία αντίστασης στο μοντέλο ζωής που της επιβάλλουν. Με το ενδιαφέρον της για το περιβάλλον, για τα δικαιώματα κάθε ζωντανού οργανισμού στον πλανήτη – κυρίως η Φύση είναι ο πιο ζωντανός και ζωογόνος οργανισμός – έστω και με ακραίες συμπεριφορές σε Ατομικό κυρίως επίπεδο.

Και είναι κατανοητή ή έλλειψη μιας χειμαρώδους διεκδικητικής δυναμικής, εξαιτίας της επιφυλακτικότητας αυτής της Γενιάς απέναντι στη Συλλογική Έκφραση του υποκειμένου.

Πέρα από τα όρια της μικρής μας ελληνικής επαρχίας, στο ευρύτερο δυτικό κόσμο, στην Ασία και, κυρίως στην Αφρική, μια μεγάλη κοινότητα νέων ανθρώπων συνεχίζει να οραματίζεται ένα καλύτερο κόσμο. Έστω και σε ατομικό επίπεδο, οι φωνές της αμφισβήτησης γίνονται όλο και πιο δυνατές, με όλο και περισσότερους θιασώτες οι οποίοι ταλαντεύονται ανάμεσα στη δίψα τους να ξεμπροστιάσουν αυτό τον ‘γυάλινο κόσμο’ και στο Φόβο που τους επιβάλλει η αγωνία της καθημερινότητάς τους. Αναζητούν τρόπους να επανασυνδεθούν με τη Φύση, με Αρχέγονες Αξίες και τη σαμανική Σοφία των προγόνων τους, αντιδρούν στο υπερφίαλο δόγμα μιας συνεχούς και αμφισβητούμενης ανάπτυξης, δεν επιθυμούν να μεταναστεύσουν στον Άρη και αρχίζουν να ξαναψάχνουν τη ζεστασιά της ανθρώπινης επαφής, του φλέρτ, του υγιούς σεξ, την πραγματική επικοινωνία και την ανάλυση των πραγμάτων μέσα από την Γνώση και όχι από την «εξειδίκευση» που απαιτεί η νέα μηχανιστική,  Θεσμική αντίληψη.

Στάθηκε, για του λόγου μου, συναρπαστική η είδηση ότι, ανάμεσα σε ηλικίες από 16 έως 35 ετών, ο μεγάλος εκδοτικός βρετανικός Οίκος Penguin ανακοίνωσε  πως το πιο ευπώλητο  βιβλίο για το 2024 ήταν  η νουβέλα « Λευκές Νύχτες» του Φιοδόρ Ντοστογιέφσκι. Ένα πρώιμο λογοτεχνικό έργο του σπουδαίου και «δύσκολου» Ρώσου συγγραφέα που γράφτηκε το 1848.

Οι αναλύσεις που ακολούθησαν την είδηση, συμφώνησαν κοντολογίς, ότι η τάση αυτή εξελίχθηκε μέσα από εκείνο το δίκτυο από το οποίο ξεκινούν όλα για τη νέα γενιά, σχετικά με καταναλωτικά, πολιτιστικά προϊόντα και τάσεις. Δηλαδή οι νέοι άρχισαν να ανακαλύπτουν  το πάθος για τη λογοτεχνία και το διάβασμα μέσω του Book Tok.

Έστω και έτσι, με τη σωστή χρήση τεχνολογίας και ιδεών να γεννηθεί κάποια ελπίδα.

Πάντα οφείλουμε να περιμένουμε, να υποθέτουμε και να ευχόμαστε τα καλύτερα που θα γεννηθούν μέσα  από την ορμητικότητα και το ένστικτο των νέων!

ΔΡ