Ναυπηγώντας «καζαν-καζαν»
«Όταν ξεπερνάει κανείς τον φόβο της γελοιότητας, απελευθερώνεται» –αυτή ήταν η απάντηση που είχε δώσει το μακρινό 1958 ανώτατος Τούρκος διπλωμάτης κατά τη διάρκεια συζητήσεων στο πλαίσιο του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών στον Έλληνα συνάδελφό του, όταν ο τελευταίος τού μετέφερε φιλικά τη δυσφορία της ομήγυρης για τις παράλογες (και γελοίες) απαιτήσεις της Τουρκίας.
Από τότε δεν έχουν αλλάξει πολλά στην άσκηση εξωτερικής πολιτικής της γειτονικής μας χώρας. Και αν η δική μας οπτική τις περισσότερες φορές σταματά στον παράλογο (ή και γελοίο) χαρακτήρα αυτών των απαιτήσεων, δεν θα ήταν ίσως εσφαλμένο να εξετάζαμε και την ελευθερία κινήσεων που χαρίζει αυτή ακριβώς η αντίληψη του απεγκλωβισμού από διπλωματικούς καθωσπρεπισμούς…
