Ν. Καλάκος: «Να τερματιστεί η ομηρία των εγγυητών δανείων»

-Νομοθετική ρύθμιση για τη δίκαιη αντιμετώπισή τους ζητά ο Ηλείος οικονομολόγος

Την ανάγκη να τερματιστεί η διαρκής ομηρία των εγγυητών τραπεζικών δανείων υπογραμμίζει ο Ηλείος οικονομολόγος Νίκος Καλάκος, τονίζοντας ότι πρόκειται για ένα σοβαρό ζήτημα με κοινωνικές διαστάσεις, που έχει εγκλωβίσει χιλιάδες πολίτες της χώρας.

Ο Νίκος Καλάκος επισημαίνει πως θα πρέπει να εξεταστεί η τροποποίηση της νομοθεσίας, προκειμένου οι δανειολήπτες να μην ευνοούνται εις βάρος των εγγυητών των δανείων τους, ειδικά όταν πρόκειται για «στρατηγικούς κακοπληρωτές». Όπως επισημαίνει, συχνά διαπιστώνεται πως τα τραπεζικά ιδρύματα καταφεύγουν στην επιλογή του εγγυητή για την είσπραξη της οφειλής, χωρίς πρώτα να έχουν εξαντλήσει όλα τα περιθώρια απέναντι στον πρωτοφειλέτη, με συνέπεια να δημιουργούν μια κοινωνία αδικία και να αυξάνουν τον λεγόμενο «ηθικό κίνδυνο».

Όπως χαρακτηριστικά επισημαίνει ο Ηλείος οικονομολόγος, οι εγγυητές εξακολουθούν να παραμένουν υπόχρεοι του συνόλου ή μέρους της οφειλής προς τον πιστωτή, ακόμα και στις περιπτώσεις που η οφειλή ρυθμιστεί, αποπληρωθεί ή ακόμα και στην περίπτωση που ο δανειολήπτης οδηγηθεί στην πτωχευτική διαδικασία.

Επίσης, στις περιπτώσεις του ν.3869/10 (νόμος Κατσέλη), όπου ο οφειλέτης έχει πετύχει διαγραφή της συνολικής οφειλής με δικαστική απόφαση και έχει αποπληρώσει κανονικά το ποσό που οφείλει βάσει της δικαστικής απόφασης, απαλλασσόμενος από οποιαδήποτε υποχρέωση έναντι της τράπεζας, ο εγγυητής συνεχίζει να οφείλει μέρος ή και το σύνολο της οφειλής στην τράπεζα, άρα παραμένει όμηρος.

Ο Νίκος Καλάκος σημειώνει ότι τους τελευταίους μήνες εκδόθηκαν δικαστικές αποφάσεις, οι οποίες έκριναν καταχρηστικό τον όρο δανειακών συμβάσεων σύμφωνα με τον οποίο ο εγγυητής παραιτείται από την ένσταση διζήσεως, δηλαδή το δικαίωμά του να αποκρούσει την καταβολή της οφειλής από εκείνον μέχρι η τράπεζα να στραφεί πρώτα στον βασικό δανειολήπτη (πρωτοφειλέτη).

Ο Ηλείος οικονομολόγος υπενθυμίζει πως οι τραπεζικές συμβάσεις δανείων και καρτών στην πλειονότητά τους ουδέποτε αποτέλεσαν αντικείμενο ατομικής διαπραγμάτευσης μεταξύ των εγγυητών και της Τράπεζας, καθώς είναι προδιατυπωμένες με Γενικούς Όρου Συναλλαγών (ΓΟΣ) που σε πλείστες περιπτώσεις τυγχάνουν παράνομοι και καταχρηστικοί, αποστερώντας έτσι νόμιμα δικαιώματα άμυνας του εγγυητή. 

Σήμερα, ωστόσο, λόγω της αλλαγής των οικονομικών συνθηκών, πολλοί εκ των εγγυητών έχουν βρεθεί να οφείλουν υπέρογκα ποσά δανείων, τα οποία καλούνται να εξοφλήσουν, διακινδυνεύοντας την ατομική τους περιουσία και χωρίς να έχουν προφανώς επωφεληθεί από τον δανεισμό. Η κατάσταση αυτή έχει οδηγήσει στην αναζήτηση εκ μέρους των εγγυητών τρόπων απαλλαγής από τις οφειλές αυτές, τις οποίες στις περισσότερες περιπτώσεις αδυνατούν να εξυπηρετήσουν.

 «Η Πολιτεία οφείλει για λόγους κοινωνικής δικαιοσύνης να προστατεύσει τους εγγυητές δανείων, υποχρεώνοντας τα τραπεζικά ιδρύματα σε ίση και δίκαιη μεταχείρισή τους, μακριά από καταχρηστικές πρακτικές. Πρόσφατες αποφάσεις της Ελληνικής Δικαιοσύνης δείχνουν την κατεύθυνση που θα πρέπει να έχει μια νέα νομοθετική ρύθμιση, προκειμένου να μην επιβαρύνονται άδικα όσοι προσφέρθηκαν να βοηθήσουν δίχως να επωφεληθούν από ένα δάνειο, ιδιαίτερα όταν υπάρχει διαπιστωμένος στρατηγικός κακοπληρωτής», δήλωσε ο Νίκος Καλάκος.