Μπύρα, μια γυναικεία υπόθεση…
[vc_row][vc_column][vc_single_image image=”94890″ img_size=”full”][vc_column_text]Η μπίρα ήταν πάντα γυναικεία υπόθεση, έστω κι αν καταναλώνεται κυρίως από άντρες. Η καταγωγή του «υγρού ψωμιού» κρατάει από την Μεσοποταμία και η πρώτη χειροπιαστή απόδειξη της ύπαρξής της έρχεται από μια αναπαράσταση των Σουμερίων πέντε χιλιάδες χρόνια πριν. Ακόμα και η θεότητα που συνδέθηκε με την πρωτοϊστορική ζυθοποιία ήταν η Θεά Νινκάσι.
Η παλιότερη συνταγή μπίρας που βρέθηκε, ήταν υπό μορφή προσευχής στη θεά και χρονολογείται 4500 χρόνια πριν, χωρίς φυσικά αυτό να αποκλείει ακόμα παλιότερες καταγραφές. Η Αφρογέννητη Νινκάσι, που έχει πολλά κοινά χαρακτηριστικά με τη Δική μας Αφροδίτη, προστάτευε τις γυναίκες ζυθοποιούς και φυσικά το ίδιο το προιόν της μπίρας από το να χαλάσει. Όπως καταλαβαίνετε, συζητάμε για μια περίοδο που οι τεχνολογίες συντήρησης και αποστείρωσης ήταν πρακτικά ανύπαρκτες . Η βοήθεια των θεών ήταν απαραίτητη και οι άνθρωποι της εποχής, έκαναν θυσίες για να την εξασφαλίσουν.
Η Μπίρα διαδόθηκε πολύ γρήγορα σε όλη την Ανατολή και γνώρισε ιδιαίτερη άνθηση στη Αίγυπτο. Για πολύ καιρό αποτέλεσε ευεργετικό διατροφικό συμπλήρωμα και φάρμακο για μολύνσεις κι αρρώστιες.
Από τότε μέχρι σήμερα, έχουν μεσολαβήσει μερικές χιλιάδες χρόνια και βεβαίως τεράστια τεχνολογικά άλματα. Αλλά η βασική συνταγή της Craft (Σπιτικής – χειροποίητης) Μπίρας με κάποιες παραλλαγές παραμένει ίδια. Δημητριακά, Μαγιά και νερό ήταν τότε και είναι και σήμερα ο κορμός του Ζύθου. Το 12ο αιώνα περίπου, εμφανίστηκε ο Λυκίσκος και προστέθηκε στα άλλα αρωματικά βότανα και σπόρους που έτσι κι αλλιώς χρησιμοποιούνταν ανέκαθεν στην Ζυθοποιία. ( πολλά απ’ αυτά χρησιμοποιούνται ακόμα και σήμερα στις ποιοτικές Craft Μπίρες). Ο λυκίσκος, πλούσιος σε ρητίνες και οργανικά οξέα, έδωσε αρώματα και φυσικά συντηρητικά στη Μπίρα που μαζί με τις τεχνολογίες ψύξης οδήγησαν στη εμφιάλωσή της και την τεράστια διάδοση που γνωρίζει σήμερα.
Δεν είναι όλες οι μπίρες ίδιες και ο διαχωρισμός δεν είναι πάντα εύκολος. Εκτός από την πληθώρα συνταγών παρασκευής και ζύμωσης, έχουν προκύψει και διαφορές στην ίδια τη βάση της ζυθοποιίας, τη μαγιά αλλά και τους τρόπους παραγωγής της Μπίρας. Αποτέλεσμα αυτής της εξελικτικής πίεσης είναι ένας πραγματικά τεράστιος αριθμός ειδών και παραλλαγών ζύθου.
Οι μεγάλες βιομηχανίες, θέλοντας να πετύχουν τεράστιες ποσότητες προϊόντος στο συντομότερο δυνατό χρονικό διάστημα και οπωσδήποτε με το απολύτως μικρότερο κόστος, δημιουργούν προϊόν που τα ποιοτικά του χαρακτηριστικά είναι χαμηλά. Η Γεύση της μπίρας μαζικής παραγωγής τείνει να ομογενοποιηθεί και τα πλούσια αρώματα της Craft ζυθοποίησης , έχουν σχεδόν εξαφανιστεί.
Στην Ελλάδα η μπίρα ήλθε από την Αίγυπτο, περίπου 3000 χρόνια πριν. Οι ευρηματικοί Έλληνες, έφτιαξαν δεκάδες συνταγές κι αρωμάτισαν το «ξυνό ζουμί» με απίθανους τρόπους, που αργότερα μιμήθηκαν σχεδόν όλοι όσοι έφτιαχναν μπίρα. Ακόμα και θαλασσινά κοχύλια χρησιμοποίησαν στο φιλτράρισμα για να δώσουν στο προϊόν τους ιδιαίτερη γεύση και υφή!
Η αλήθεια είναι πως ενώ οι Έλληνες ζυθοποιοί εξέλιξαν τη Μπίρα περισσότερο από όλους τους άλλους μαζί, ποτέ δεν κατάφερε το προϊόν του ζύθου να ξεπεράσει το υπέροχο και πολύ ευκολότερο να παραχθεί κρασί της Ελλάδας.
Ιστορικά λοιπόν, ο Ζύθος όπως τον ξέρουμε σήμερα, είναι συνδεδεμένος με την ελληνική παράδοση και την βαθιά ανάγκη των Ελλήνων να βελτιώνουν τα πράγματα και να αρέσκονται στο εύγευστο.
Για πολλά χρόνια, η Μπίρα στη χώρα μας αποτελούσε μονοπωλιακό προϊόν που δεσποζόντων των ξενόφερτων κολοσσών της διεθνούς ζυθοποιίας, έπνιγε κάθε προσπάθεια για παρασκευή αμιγώς ελληνικής μπίρας εν τη γενέσει της… Μόνο τα τελευταία χρόνια επέτρεψαν σε Έλληνες ζυθοποιούς να παράγουν μπίρα κι έγινε η έκρηξη της ελληνικής πλέον ζυθοποίησης.
Τώρα, είναι περισσότερες από είκοσι οι ζυθοποιίες της Ελλάδας που παράγουν μπίρα και την διαθέτουν στην αγορά. Τα προβλήματα είναι ακόμα πολλά και οι αποπνικτικές δεσμεύσεις που επιβάλλονται από το κράτος, σχεδόν αξεπέραστες, αλλά η Ελληνική ζυθοποιία μοιάζει να αντιστέκεται σθεναρά και να επιβιώνει μέσα σε ένα «μονοπωλιακά» εχθρικό περιβάλλον.
Στην Ηλεία, έχουμε την Ηλειακή Ζυθοποιία – Elis Brewery που είναι αμιγώς Ελληνική και ανήκει αποκλειστικά σε συντοπίτες μας. Η Ηλειακή Ζυθοποιία, παράγει μερικές από τις καλύτερες Craft Μπύρες της Ελληνικής Αγοράς (μεταξύ άλλων και τη σειρά MAGNA) ενώ παρασκευάζει ειδικά LAbels ζύθου για μερικούς απ’ τους πιο απαιτητικούς πελάτες στην Ελληνική Αγορά!
[/vc_column_text][/vc_column][/vc_row]
