Το σημείωμα του εκδότη: Μουγκές αλήθειες ή αποχαιρετώντας το χρόνο που έφυγε

«Κουράστηκα να λέω χρονολογίες… αλλάζουν οι αριθμοί, και οι άνθρωποι ίδιοι, οι πόλεμοι ίδιοι», λέει ο ποιητής. Δεμένοι στον τροχό του χρόνου, ασάλευτοι, με την ιδέα πως ταξιδεύουμε τάχα, τραβάμε κουπιά, αλλά ό,τι κι αν λέμε, με έναν αλλόκοτο τρόπο, εξακολουθούμε να ελπίζουμε. Σε τελειώματα ατοπημάτων, κενών γραμμάτων, τρεμάμενων προοπτικών και σε νέες αρχές.

Η δεύτερη δεκαετία του 21ου αιώνα μας αποχαιρέτησε αφού πρώτα σάρωσε στο πέρασμά της πέρα από τα περιττά και τα  αναγκαία. Τράβηξε το χαλί κάτω από τα πόδια εκατομμυρίων εργαζομένων και παγίδεψε χιλιάδες επιχειρήσεις. Απογύμνωσε πολιτική και οικονομία, έμπασε το φόβο για την εύθραυστη ευδαιμονία, με έναν υπόκωφο και απειλητικό θόρυβο, αφαίρεσε πέπλα αυταπάτης.

Όσο για το γεροχρόνο που πριν λίγες ώρες ξεπροβοδήσαμε, χαμογελώντας λες  χαιρέκακα μας άφησε τα χειροτέρα για το τέλος. Μια τεράστια και απόλυτη απάτη να πλανιέται πάνω από τη χώρα. Τρυπώνει στις καφετέριες, χώνεται μέσα στα σπίτια, καθορίζει το λόγο της νέας κανονικότητας.

Και εμφανίζει ως αυτονόητη αλήθεια μια πειραγμένη φωτογραφία της πραγματικότητας, που παράγεται καθημερινά από μια μεραρχία προπαγάνδας την οποία αποκαλούν ενημέρωση. Με εκπαιδευμένο προσωπικό – εκπρόσωποι, αντιπρόσωποι, απρόσωποι διπρόσωποι, που είτε εξαπατούν συνειδητά η έχουν εθιστεί  τόσο ώστε να εξαπατούν και τον εαυτό τους.

«Ο κατώτερος μισθός θα πρέπει να αυξάνεται με διπλάσιο ρυθμό από το ρυθμό ανάπτυξης του ΑΕΠ ώστε να φτάσει τελικά σε 3 χρόνια τα 730 ευρώ» ανέφερε  στην κεντρική προεκλογική του συγκέντρωση τον Ιούλιο του 2019 ο Κυριάκος Μητσοτάκης.  «Είπαμε ότι θα αυξάνουμε τον κατώτατο μισθό κάθε χρόνο με ρυθμό διπλάσιο της αύξησης του ΑΕΠ, αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ το Φεβρουάριο αύξησε ήδη τον κατώτατο μισθό κατά 11%, δηλαδή κάλυψε τα επόμενα 3 χρόνια» ανέφερε ο Υπουργός Οικονομικών Χρήστος Σταϊκούρας στις 23 Δεκεμβρίου.

Άραγε ο Πρόεδρος της ΝΔ εξαπατούσε εσκεμμένα το εκλογικό σώμα τρεις μέρες πριν τις εκλογές του Ιουλίου, η  ο ισχυρός υπουργός των οικονομικών ανακάλυψε την αύξηση του κατώτατου μισθού του ΣΥΡΙΖΑ με καθυστέρηση 11 μηνών. Σε κάθε περίπτωση ομολόγησε ότι η προηγούμενη κυβέρνηση έδωσε προκαταβολικά τις αυξήσεις μιας τριετίας, που στη συνέχεια υποσχέθηκε η ΝΔ.

Στα “κατορθώματα” της νέας κυβέρνησης που θα έφερνε “ανάπτυξη και δουλειές” καταγράφεται η επιβράδυνση του ρυθμού ανάπτυξης το τρίτο τρίμηνο του 2019 και ο τρίτος συνεχόμενος μήνας απώλειας θέσεων εργασίας που καταγράφεται στην ΕΡΓΑΝΗ. Άλλη μια ηχηρή διάψευση, αν συνυπολογίσει κανείς την κατεδάφιση των εργασιακών σχέσεων, τον περιορισμό του δικαιώματος στην απεργία, ένα σύνολο δεδομένων που παραπέμπουν σε εποχές μνημονίου.

Βέβαια, οι μισθωτοί δεν είναι η μόνη κατηγορία που εξαπατήθηκε καθώς την ίδια ώρα ο Άδωνις Γεωργιάδης διέψευσε τις μεγαλόστομες υποσχέσεις για καταβολή των αναδρομικών των συνταξιούχων μέσα στο 2020 με προκλητικό τρόπο: «Δεν μπορεί η συζήτηση στην Ελλάδα να είναι οι συντάξεις» και ομολόγησε κυνικά πως «ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος». Τελικά, ούτε οι εργαζόμενοι , ούτε οι συνταξιούχοι, ούτε οι εκατομμύρια “χαμένοι” του κοινωνικού μερίσματος, που λείπει εμφανώς από την αγορά και πλήττει τα εισοδήματα της “μεσαίας τάξης”, μπορούν να είναι σίγουροι για οτιδήποτε.

Και μόνο η απαρίθμηση της άθλιας σοδειάς προκαλεί αναγούλα. Αλλά το σύστημα δουλεύει. Η απάτη έχει χάσει κοινό, αλλά κόβει ακόμα εισιτήρια. Η νέα κανονικότητα έχει χάσει την μετεκλογική φόρα εμπιστοσύνης, αλλά ελέγχει ακόμα προσδοκίες.

Χθες μας έκανε ποδαρικό – με χρόνο δίσεκτο – η τρίτη δεκαετία της τρίτης μεταχριστιανικής χιλιετίας. Και όσο και αν υποκύψουμε στων στρογγυλών αριθμών την γοητεία, την υποδεχόμαστε  με χαμηλή αισιοδοξία. Γνωρίζοντας καλά πως καμία μουγκή αλήθεια δεν μπορεί να προκόψει…

Ο εκδότης