«ΜΝΗΜΕΣ ΞΩΤΙΚΩΝ» φόρος τιμής στα «Ξωτικά της ποίησης»…
Ποιητική και μουσική βραδιά στη Γαστούνη με την παρουσίαση του βιβλίου του Γρηγόρη Χαλιακόπουλου
Γράφει η Ελένη Παπαδοπούλου
Η νέα ποιητική συλλογή «ΜΝΗΜΕΣ ΞΩΤΙΚΩΝ» του συγγραφέα – δημοσιογράφου Γρηγόρη Χαλιακόπουλου, παρουσιάζεται στην Γαστούνη, στο Κουρβισιάνειο Πολιτιστικό Κέντρο, το επόμενο Σάββατο 27 Ιανουαρίου, στις 7 το απόγευμα σε μια ποιητική και μουσική βραδιά με την στήριξη του δήμου Πηνειού.
Το βιβλίο θα παρουσιάσουν ο Γιάννης Βαρούχας- εκπαιδευτικός και συγγραφέας, η Κατερίνα Μάλλιαρη- καθηγήτρια Ιταλικής γλώσσας, η Γεωργία Ρέγκλη- καθηγήτρια φιλολογίας, η Δήμητρα Τσατσού- λογοθεραπεύτρια, η Δήμητρα Φιλιπποπούλου- καθηγήτρια φιλολογίαςκαι βεβαίως ο ίδιος ο συγγραφέας. Την ποιητική βραδιά θα διανθίσουν μουσικά ο Γιώργος Μάλλιαρης μουσική και στο τραγούδι η Δήμητρα Τσατσού.
Η νέα ποιητική συλλογή του Γρηγόρη Χαλιακόπουλου «Μνήμες Ξωτικών» (εκδόσεις Καλειδοσκόπιο), είναι η 5η κατά σειρά η οποία έρχεται να προστεθεί στο σύνολο του ποιητικού του έργου, μετά από 27χρόνια αποχής του συγγραφέα από την ποίηση καθώς ασχολήθηκε όλα αυτά τα χρόνια κυρίως με το μυθιστόρημα, το παραμύθι, το θέατρο και τη δημοσιογραφία. Είναι ένας φόρος τιμής προς την Ομάδα «Τα Ξωτικά της Ποίησης», μιας αντισυμβατικής παρέας ποιητών που έδρασε απ΄ το 1989 και για μια δεκαετία περίπου.
«΄Ήμασταν όλοι κι όλοι είκοσι ψυχές- αναφέρει ο Γρηγόρης Χαλιακόπουλος-. Αφετηρία μας το έτος 1989 και, για μια δεκαετία περίπου, έδρα μας τα πεζοδρόμια, τα παγκάκια του κέντρου της Αθήνας και το γραφείο του δικηγόρου Αντώνη Παπαδόπουλου. Αυτόνομη ομάδα, ανένταχτη και ακηδεμόνευτη. Στόχος μας η Ποίηση στην πράξη, δίχως επικεφαλής, χορηγούς και συνδιαλλαγές με ενώσεις λογοτεχνών και συγγραφικές εταιρείες. Την ονομασία «Ξωτικά της Ποίησης» την έδωσε η Βάσω Μαργαρίτη, ποιήτρια και κατά κάποιον τρόπο συνδετικός κρίκος όλων μας. Απέναντι απ’ τις Εκθέσεις των εκδοτών στήναμε την δική μας Αντι-έκθεση. Πότε στα σκαλιά του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου, πότε στην Πλατεία Κλαυθμώνος και πότε στην πλατεία Εξαρχείων ή στον Λόφο του Στρέφη. Με παρεμβάσεις, κριτικές, εφημερίδες χειρόγραφες και μουσικές βραδιές διατυπώναμε τις θέσεις μας για έναν κόσμο καλύτερο, μακριά από τα ειωθότα της εποχής. Έχουμε χρόνια να βρεθούμε οι εναπομείναντες! Μέσα από την παρούσα ποιητική συλλογή αισθάνομαι ότι τους προσκαλώ με έναν συνθηματικό τρόπο να ξαναβρεθούμε. Είναι οι μνήμες πολλές και τα συναισθήματα ισχυρά. Τα «Ξωτικά» γνωρίζουν την οιωνοσκοπία παρατηρώντας εδώ και χρόνια την ανταρσία των άστρων τις νύχτες της μεγάλης μοναξιάς…»
